” Άθλιες μεθοδεύσεις στη διαχείριση απορριμμάτων των Σερρών”

Καταγγέλλει η Ριζοσπαστική Αριστερή Ενότητα

Την απαράδεκτη τακτική των πολιτικώς υπεύθυνων για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο ΧΥΤΑ Παλαιοκάστρου σχεδόν αμέσως μετά την έναρξη λειτουργίας του καταγγέλλει η Ριζοσπαστική Αριστερή Ενότητα (ΡΑΕ)  Περιφερειακήε Ενότητας Σερρών και σημειώνει τα εξής:

«Είτε από σοβαρό και ανεπανόρθωτο (;) λάθος είτε από εγγενή δυσλειτουργικότητα ή ανικανότητα των υπευθύνων διαχείρισης το αποτέλεσμα καταδεικνύει πως αυτή τη στιγμή ο (υποτιθέμενος) ΧΥΤΑ έχει μετατραπεί σε χωματερή, στον πάτο της οποίας υπάρχει απλώς μια μεμβράνη, που όμως δε λειτουργεί σαν τέτοια, αφού δε συγκρατεί τα στραγγίσματα, τα οποία αντί να κατεισδύουν απευθείας στο υπέδαφος –όπως συμβαίνει στις χωματερές- ρέουν εκτός αυτής, ρυπαίνοντας το έδαφος και τους επιφανειακούς και υπόγειους υδροφορείς. Τέσσερις φορές, Αύγουστο, Οκτώβριο, Νοέμβριο και τώρα (6-12-14) συνέβη το «ατύχημα» να διαρρεύσει το σύνολο των στραγγισμάτων στο περιβάλλον, παρά τις πρόσφατες διαβεβαιώσεις των υπευθύνων ότι δεν πρόκειται να ξανασυμβεί.

Οι ευθύνες γι’ αυτό είναι σοβαρότατες και βαραίνουν τόσο την πολιτική ηγεσία της Περιφέρειας Κ. Μακεδονίας (Περιφερειάρχη – Αντιπεριφερειάρχη Σερρών) όσο και τη διοίκηση του ΦΟΔΣΑ. Και δεν είναι απλά πολιτικές. Στην περίπτωση του ΧΥΤΑ Παλαιοκάστρου έχουν σαφώς προσλάβει και ποινικές διαστάσεις, αφού ένα έργο που κόστισε πολλά εκατομμύρια δεν υφίσταται στην ουσία, λίγο μετά την κατασκευή του. Και είναι ακριβώς αυτό το έργο για το οποίο ο Αντιπεριφερειάρχης Σερρών, κ. Μωυσιάδης, μας διαβεβαίωνε πως δεν έχει κανένα πρόβλημα, κατασκευαστικό ή άλλο!

Εμείς ρωτάμε:

• Ποια είναι τα σοβαρότατα κατασκευαστικά προβλήματα του έργου που το έχουν αχρηστέψει;

• Ποιοι υπέγραψαν για την παραλαβή του έργου, βεβαιώνοντας την αρτιότητά του;

• Ποιος παρακολουθεί-ελέγχει τη λειτουργία  του έργου; Σε ποιους θα φορτωθεί το κόστος επανόρθωσης; (αν μπορούμε να μιλάμε για επανόρθωση)

• Ποιοι θα πληρώσουν το κόστος ενδεχόμενων προστίμων της ΕΕ, αφού η ρύπανση από τα στραγγίσματα συνεχίζεται, σαν να πρόκειται για κλασική χωματερή (ΧΑΔΑ);

Απαιτούμε απαντήσεις τόσο από τον κ. Τζιτζικώστα και τον κ. Μωυσιάδη όσο και από τον κ. Γεράνη. Απαιτούμε, ακόμη, να προχωρήσουν και σε απόδοση ευθυνών.

Όμως, το πρόβλημα δεν περιορίζεται εδώ. Εκδόθηκε προσφάτως  απόφαση από το Τμήμα Περιβαλλοντικού και Χωρικού Σχεδιασμού – Δ/νσης Περιβάλλοντος της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας-Θράκης (αρ. πρωτ. 9905/28-11-14 / ΑΔΑ: 7Ω6ΟΟΡ1Υ-56Ζ), η οποία τροποποιεί την ΑΕΠΟ (Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων) αρ. πρωτ. Οικ. 128991/16-5-2007 ΚΥΑ ).

Η τροποποιητική αυτή προβλέπει ότι η ετήσια δυναμικότητα της ΜΜΒΕ (Μονάδας Μηχανικής/Βιολογικής Επεξεργασίας) σύμμεικτων απορριμμάτων μπορεί να ανέλθει και στις 90.000 τόνους ετησίως!

Εκεί, δηλαδή, που τα τελευταία χρόνια όλοι οι αρμόδιοι (δήμαρχοι, αντιπεριφερειάρχης Σερρών, διοικητικά στελέχη κ.ά.) μας διαβεβαίωναν πως η μονάδα θα επεξεργάζεται 40 με 50 τόνους αποβλήτων το χρόνο, επανέρχεται ο παλαιότερος σχεδιασμός για τις 90 χιλιάδες! Εκεί που όλοι αυτοί οι αρμόδιοι είναι υποχρεωμένοι να μεριμνήσουν εδώ και τώρα για τη ριζική αναθεώρηση του ΠΕΣΔΑ (Περιφερειακό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων), παγώνοντας όλες τις διαδικασίες εφαρμογής του αναχρονιστικού, ανορθολογικού, οικονομικά και περιβαλλοντικά επιζήμιου ΠΕΣΔΑ (2005), κάνουν το εντελώς αντίθετο. Στόχος τους να δρομολογήσουν με ταχύτατους ρυθμούς τη διαδικασία για την υπογραφή οριστικής σύμβασης με τον εργολάβο και να δημιουργήσουν τετελεσμένα και δεσμεύσεις υπέρ των εργολαβικών συμφερόντων. Χωρίς να τους νοιάζει ούτε η περιβαλλοντική ζημία ούτε και το ότι η Ε.Ε. δε χρηματοδοτεί εγκαταστάσεις επεξεργασίας σύμμεικτων απορριμμάτων και ότι, κατά συνέπεια, τα όποια κόστη (κατασκευής ή προστίμων) θα φορτωθούν στις πλάτες των πολιτών/δημοτών.

Πώς θα επιτευχθεί αυτός ο στόχος (για τα συμφέροντα του εργολάβου), τη στιγμή μάλιστα που έχει μειωθεί αισθητά ο όγκος αποβλήτων που καταλήγει στο ΧΥΤΑ Παλαιοκάστρου  α) λόγω κρίσης  και β) λόγω ανακύκλωσης με διαλογή στην πηγή (μπλε κάδοι); Η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι μόνο μία: Για να φτάσουμε στο ανώτατο όριο των 90.000 τόνων, θα πρέπει να ακυρωθούν στην πράξη οι όποιες προσπάθειες ανακύκλωσης-κομποστοποίησης γίνονται αυτή τη στιγμή και όλα τα (σύμμεικτα) απορρίμματα να καταλήγουν στη  ΜΜΒΕ.

Αυτό επιτάσσει ο νόμος μεγιστοποίησης της ιδιωτικής/εργολαβικής κερδοφορίας. Κάτι που βρίσκεται στον αντίποδα του κοινωνικού / περιβαλλοντικού συμφέροντος. Επισημαίνουμε πως η απόφαση αυτή έρχεται σε πλήρη αντίθεση όχι μόνο με το πλαίσιο και τις προτεραιότητες της Ε.Ε. στο θέμα της διαχείρισης αποβλήτων (Οδηγία 98/2008), αλλά και με το ίδιο το νομοσχέδιο του ΥΠΕΚΑ για «Ενίσχυση της ανακύκλωσης και βελτίωση της διαχείρισης των αποβλήτων», που βρισκόταν σε δημόσια διαβούλευση μέχρι χτες, 8-12-14.  (http://www.opengov.gr/minenv/?p=6490).

Εδώ πλέον  η χοντροκοπιά της μεθόδευσης και η κυβερνητική υποκρισία χτυπάει κόκκινο. Από τη μια  διακηρύσσουν υποκριτικά (ΓΓ ΥΠΕΚΑ, ΦΟΔΣΑ Κ.Μ.) την αναθεώρηση του ΠΕΣΔΑ και την προώθηση της ανακύκλωσης  και από την άλλη προωθούν, με συνοπτικές διαδικασίες και μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, φαραωνικές εγκαταστάσεις επεξεργασίας σύμμεικτων απορριμμάτων, που παράγουν δευτερογενές καύσιμο RDF/SRF, και εξυπηρετούν τα συμφέροντα διαπλεκόμενων μεγαλοεργολάβων, τα οποία είναι συνώνυμα με την περιφρόνηση του περιβάλλοντος, την οικονομική αφαίμαξη των πολιτών, τη μετατροπή των θεσμικών οργάνων της πολιτείας σε πρακτορεία ιδιωτικών εταιρειών και την απώλεια του δημοκρατικού ελέγχου των κοινωνιών επί των όρων διαβίωσής τους.

Απαιτούμε:

α)  να δρομολογηθούν άμεσα οι διαδικασίες για ριζική αναθεώρηση του ΠΕΣΔΑ –έπρεπε να είχε ήδη γίνει-  και “πάγωμα”-αναστολή  των οποιωνδήποτε διαδικασιών (διαγωνισμοί, τροποποίηση ΑΕΠΟ) και ενεργειών που υλοποιούν τον παλιό ΠΕΔΣΑ και δημιουργούν, έτσι, τετελεσμένα και δεσμεύσεις που καθιστούν προσχηματική την αναθεώρησή του.

β)  να ξεκινήσουν άμεσα οι διαδικασίες για νέα χωροθέτηση ΧΥΤΥ, αφού το “αμαρτωλό” και όζον ιστορικό χωροθέτησης και λειτουργίας του υπάρχοντος ΧΥΤΑ δείχνει, πέρα από κάθε αμφισβήτηση, ότι επιλέχτηκε η πλέον ακατάλληλη θέση και ότι κατασκευάστηκε με σοβαρότατα εγγενή και μάλλον άλυτα προβλήματα, όπως μας υπενθυμίζουν κάθε τόσο οι χείμαρροι των στραγγισμάτων που διαρρέουναπό το κύτταρο και κυλούν ανεξέλεγκτα, ρυπαίνοντας περιβάλλον και θεσμούς».