Στη Νέα Δημοκρατία διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους ότι είναι και θέλουν να παραμείνουν ενωμένοι. Πόσο ενωμένο όμως μπορεί να παραμείνει ένα κόμμα το οποίο σπαράσσεται από έναν τόσο γενικευμένο εμφύλιο, όπως αυτός που μαίνεται σήμερα στην ΝΔ;
Και φυσικά – το κρίσιμο ερώτημα – για πόσο μπορεί να παραμένει η χώρα δίχως Αξιωματική Αντιπολίτευση;
Την ίδια ώρα που η ανεργία μαστίζει τη χώρα, η οικονομία οδηγείται σε νέα ύφεση και η κυβέρνηση δηλώνει ότι πριν την… Άνοιξη δεν προβλέπεται να υπάρχει σχέδιο για την ανάπτυξη του τόπου, το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης εμφανίζεται απόν.
Αντί της άσκησης του θεσμικού της ρόλου, αντί του ελέγχου και της κριτικής στην κυβέρνηση, ομφαλοσκοπεί και αυτοακυρώνεται.
Έτσι, όμως, δουλειά δε γίνεται.
Καλώς ή κακώς ο τόπος έχει ανάγκη από αντιπολίτευση και το εκλογικό σώμα εμπιστεύτηκε τον ρόλο αυτόν, -και πάλι, καλώς ή κακώς- στην Νέα Δημοκρατία.
