«Απειλή λουκέτου για φαρμακεία και στις Σέρρες»
- Σε ελεύθερη πτώση ο τζίρος, αγγίζει το πανελλαδικό μέσο όρο (50%-70%)
Του Δημητρίου Γ. Νάτσιου
«Δεν είμαστε μακριά από το λουκέτο πολλών φαρμακείων στις Σέρρες αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση» δηλώνει στη συνέντευξη που παραχώρησε στο «Σ.Θ.» ο πρόεδρος του Φαρμακευτικού συλλόγου Σερρών Αναστάσιος Ρόντζης. Εκτιμά ότι η πτώση του τζίρου των φαρμακείων στο Νομό Σερρών κυμαίνεται στα ίδια επίπεδα με το πανελλαδικό μέσο όρο (50%-70%). Υποστηρίζει ότι ήταν αναγκαίο να υπάρξει εξορθολισμός των δαπανών για την Υγεία σε ένα κράτος υπό οικονομική κρίση αλλά σημειώνει ότι η συνεχή συρρίκνωση των δαπανών οδηγεί στο άλλο άκρο, δηλαδή την υποθεραπεία των ασθενών που έχει όμως πολλαπλάσιο κόστος για το κράτος.Γνωστοποιεί ότι στο Νομό Σερρών λειτουργούν σήμερα 205 φαρμακεία εκ των οποίων τα 70 μέσα στην πόλη των Σερρών και σημειώνει ότι ο Έλληνας Φαρμακοποιός δε ζητά εύνοια αλλά σταθερό περιβάλλον λειτουργίας.
Αληθεύει ότι υπάρχει ελεύθερη πτώση στους τζίρους των φαρμακείων που κυμαίνεται από 50-80% πανελλαδικά; Ποια είναι η εκτίμηση σας για την πτώση στις Σέρρες;
Σαφώς και ισχύει η διαπίστωση. Σκεφτείτε ότι η φαρμακευτική δαπάνη το 2009 ανερχόταν στα 5,5 δις και στο τέλος του 2017 αναμένεται να κλείσει στο 1.9 δις ευρώ. Η πτώση αυτή αποτυπώνεται και στα φαρμακεία. Είναι μία πτώση της τάξης του 60-70% και αν συνυπολογίσουμε τη μείωση της αγοραστικής δύναμης των ασθενών σε άλλες κατηγορίες, θεραπευτικές και μη θεραπευτικές κάτι που ισχύει γενικότερα τότε αντιλαμβάνεται κανείς ότι υπάρχει μία μεγάλη πτώση τζίρου. Για ένα κοινωνικό αγαθό, όπως είναι το φάρμακο, σαφώς και θα πρέπει να υπάρχει ένας εξορθολογισμός δαπανών δεδομένου ότι η χώρα βρίσκεται σε κρίση. Θα πρέπει όμως να αναλογιστούμε ότι αν φθάσουμε στο άλλο άκρο, που για εκεί οδεύουμε, οδηγούμαστε στην υποθεραπεία των ασθενών η οποία οδηγεί τελικά έχει πολλαπλάσιο κόστος για το κράτος.Ένας ασθενής που δεν παίρνει τα φάρμακα του για τη χοληστερίνη, την καρδιά ή για το ζάχαρο καταλήγει με μαθητική ακρίβεια σε επεισόδιο το οποίο κοστίζει πολλαπλάσια στο κράτος. Μπορεί να κοστίσει και 50 φορές παραπάνω από ότι θα κόστιζε αν έπαιρνε ο ασθενής κανονικά τα φάρμακα του.Όσο αφορά τα ποσοστά της πτώσης τζίρου στις Σέρρες είναι ίδια περίπου με την πανελλαδική κλίμακα. Απλά στις Σέρρες πολλά φαρμακεία που ακόμη κρατιούνται ανοικτά επειδή βρισκόμαστε σε μία κατάσταση, να την πούμε λαϊκά, «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα». Από τη μία δεν υπάρχει άλλο αντικείμενο για έναν φαρμακοποιό στην Ελλάδα, ή θα έχει φαρμακείο ή θα είναι υπάλληλος σε άλλο φαρμακοποιό. Ορισμένοι κρατούν ανοικτά τα φαρμακεία γιατί βρίσκονται κοντά στα χρόνια της συνταξιοδότησης τους, ενώ υπάρχουν ορισμένοι που είναι ουσιαστικά εγκλωβισμένοι. Υπάρχει μία εικόνα αγοράς όπου πολλά φαρμακεία είναι στο μείον. Είναι δηλαδή από μέσα. Αυτό τώρα για πόσο καιρό θα αντέξει δεν το ξέρουμε αν δεν βρεθεί μία πραγματική λύση στο πρόβλημα. Δεν είμαστε πάντως μακριά να δούμε να κλείνουν φαρμακεία και στο Νομό Σερρών.
Πόσα φαρμακεία λειτουργούν σήμερα στις Σέρρες;
Ο Νομός Σερρών έχει πολλές ιδιαιτερότητες. Έχει πολλά χωριά και το φαρμακείο είναι ένα κατάστημα με πολλές ιδιαιτερότητες αφού εξυπηρετεί στις επαρχιακές περιοχές τους πολίτες ποικιλοτρόπως. Ουσιαστικά είναι μία πρωτοβάθμια μονάδα περίθαλψης και έτσι έχουμε την τιμή να έχουμε 205 φαρμακεία σε όλο το Νομό τα οποία λειτουργούν παρά τις αντιξοότητες. Από τα 205 τα 70 λειτουργούν στην πόλη των Σερρών.Ο κόσμος γνωρίζει ότι στα φαρμακεία θα εξυπηρετηθεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Πολλές φορές το φαρμακείο υποκαθιστά και την ιατρική πράξη ακόμη χωρίς να είμαστε απολύτως σύμφωνοι με αυτό αλλά είναι αναγκαίο κακό. Οι συνάδελφοι προσπαθούν χωρίς μέσα να ανταπεξέλθουν κάτι που είναι χρήσιμο. Στην Ελλάδα των πολλών βουνών και απομακρυσμένων περιοχών, των πολλών συνόρων και νησιών θέλουμε ο αριθμός των φαρμακείων να παραμείνει ο ίδιος γιατί εξυπηρετούμε ανάγκες. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση αυτό θα πάψει να είναι εφικτό.
Η σχέση του φαρμακοποιού με τον πελάτη – ασθενή παραμένει όπως στο παρελθόν ή ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο την περίοδο της κρίσης;
Καταρχήν θεωρώ ότι δεν πρόκειται για πελάτη αλλά για ασθενή. Και αυτό δεν είναι παιχνίδι με τις λέξεις. Αυτό αισθανόμαστε. Υπάρχει ένα δέσιμο στις περισσότερες περιπτώσεις. Και αυτό έχει να κάνει με την ιδιαιτερότητα της συναλλαγής γιατί είναι ένα φάρμακο, είναι ένα προσωπικό δεδομένο, ο ασθενής σου εμπιστεύεται κάποια πράγματα που αφορούν την υγεία του και αυτό είναι μία μεγάλη ευθύνη που πρέπει να την βλέπεις από αυτή τη διάσταση.Προσπαθούμε να παρέχουμε στον ασθενή πράγματα πάνω από τις δυνάμεις μας.Με τον ΕΟΠΠΥ να πληρώνει μία φορά το τρίμηνο ή το τετράμηνο ή ακόμη και στο εξάμηνο ακόμη και στα αναλώσιμα αντιλαμβάνεστε ότι η πίστωση μόνο εύκολη δεν είναι.Το πιο σημαντικό για μένα για τους νέους συναδέλφους ή και γενικότερα υπάρχει το κομμάτι των συμβουλών υγείας που γνωρίζει πολύ καλά ένας ασθενής ότι μπορεί να πάρει από ένα φαρμακείο. Υπηρεσίας Υγείας, πάμε να καθιερωθούμε και επίσημα επιτέλους με νόμο σαν πρωτοβάθμιοι σταθμοί περίθαλψης όπου ο ασθενής λαμβάνει κάποια κομμάτια της πρωτοβάθμιας περίθαλψης, όπως οι εμβολιασμοί, που ας μην κρυβόμαστε μπορεί να μην είναι σήμερα τυπικά σωστό με το γράμμα του νόμου άλλα παρόλα αυτά είναι ο τρόπος που εξυπηρετούνται οι περισσότεροι ασθενείς.Στο φαρμακείο κάνουν τα εμβόλια τους και μιλάμε για τις γρίπες φυσικά και όχι για ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, ούτε για τα παιδιά αλλά για κάποιες περιπτώσεις που μπορεί το φαρμακείο να ανταπεξελθεί. Ακόμη και οι γιατροί το γνωρίζουν και είναι αυτοί που προτρέπουν τον ασθενή να κάνει το εμβόλιο στο φαρμακείο. Όλα αυτά είναι πράγματα τα οποία εμείς τα κάνουμε.Απλά πρέπει να καταλάβει το κράτος ότι από τη στιγμή που το φαρμακείο προσφέρει τόσες υπηρεσίες θα πρέπει να το αφήσει να λειτουργήσει σε ένα σταθερό περιβάλλον- προσοχή δεν ζητάμε να γίνουν εξαιρέσεις σε σχέση με τα άλλα επαγγέλματα γιατί όλη η Ελλάδα αντιμετωπίζει την κρίση- αλλά ας σταματήσει να βρίσκεται συνεχώς στο στόχαστρο του τα φαρμακεία.Ας μας πουν αυτά είναι τα δεδομένα και εμείς θα προσπαθήσουμε να ανταποκριθούμε. Ζητάμε σταθερό περιβάλλον γιατί οι υπηρεσίες που προσφέρουμε είναι πολλές και από την στιγμή που το κράτος αδυνατεί να δώσει ένα τίμημα για αυτές τις υπηρεσίες αν μας αφήσει να λειτουργήσουμε για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε.
