Αλ. Χατζηδημητρίου: «Η ημιμάθεια είναι χειρότερη της αμάθειας»
Απαντώντας σε αναρτήσεις τοπικών διαδικτυακών σελίδων σχετικά με τη στάση του απέναντι στο ζήτημα της ΕΒΖ, μετά την ψήφιση της ΠΝΠ από την κυβέρνηση, ο βουλευτής Σερρών του Ποταμιού κ. Αλέξανδρος Χατζηδημητρίου δηλώνει τα εξής:
Με αφορμή διάφορες «αναρτήσεις» σε διαδικτυακούς τόπους της πόλης μας σε σχέση με τη στάση εμού του ιδίου και του «ΠΟΤΑΜΙΟΥ» κατά τη διαδικασία συζήτησης και ψήφισης της Πράξεως Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) της Κυβέρνησης: «Κατεπείγουσα ρύθμιση για τη βιωσιμότητα της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης Α.Ε. (ΕΒΖ) και τις ληξιπρόθεσμες οφειλές» δηλώνουμε τα παρακάτω:
Ήταν προσωπική μου επιθυμία και αποτέλεσε για μένα μεγάλη τιμή να τοποθετηθώ από την Κοινοβουλευτική Ομάδα (Κ.Ο.) του «ΠΟΤΑΜΙΟΥ» ειδικός αγορητής κατά τη συζήτηση ενός τόσο σημαντικού θέματος για το Νομό μας και την ελληνική γεωργία γενικότερα.
Κατά τη συζήτηση της ΠΝΠ τόσο στις επιτροπές, όσο και στην Ολομέλεια τόσο εγώ, όσο και οι συνάδελφοι μου από την Κ.Ο. του «ΠΟΤΑΜΙΟΥ» τάχθηκαν ανεπιφύλαχτα υπέρ της διατήρησης του νευραλγικού τομέα της ζάχαρης για τη χώρα μας, με βιώσιμους όμως όρους και πάντα με βάση τα δεδομένα του ακραίου διεθνούς ανταγωνισμού που επικρατεί στον τομέα της ζάχαρης, καθώς και της πραγματικότητας στο τραπεζικό και επιχειρηματικό «γίγνεσθαι», τα οποία προφανέστατα η Κυβέρνηση αγνοεί. Προς απόδειξη του παραπάνω ισχυρισμού οι κάθε λογής «καλοθελητές» μπορούν να ανατρέξουν στα Πρακτικά της Βουλής και στα σχετικά αποσπάσματα από το Κανάλι της Βουλής.
Σε όλες μου τις τοποθετήσεις στη Βουλή αναγνώρισα: (α) τις καλές προθέσεις που ενδεχομένως έχει η Κυβέρνηση να στηρίξει την ΕΒΖ, καθώς και (β) την πολύ σωστή κίνηση «παύσεως» της προηγούμενης διοίκησης στην οποία οφείλονται πολλά από τα δεινά που βιώνει η ΕΒΖ σήμερα.
Έφτασα, πολλές φορές στο σημείο να πω ότι εάν η ΠΝΠ αφορούσε αποκλειστικά και μόνο την ΕΒΖ και συνοδεύονταν παράλληλα από ένα στρατηγικό πλάνο αποτελεσματικής διαχείρισης του οποίου τις παραμέτρους ανέλυσα διεξοδικά στη Βουλή (12μηνη λειτουργία των εργοστασίων μέσω μεταποίησης ακατέργαστης ζάχαρης, εξορθολογισμός αμοιβών, μείωση του κόστους λειτουργίας των εργοστασίων μέσω παραγωγής ρεύματος κ.α.), τότε ενδεχομένως ο ίδιος να αναθεωρούσα τη στάση μου. Ωστόσο, η απουσία των παραπάνω προϋποθέσεων, η προχειρότητα της όλης διαδικασίας, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η Κυβέρνηση επιχείρησε να «πακετάρει» τη ρύθμιση για την ΕΒΖ με τη «γενναιόδωρη» ρύθμιση για εκείνους που με ενδεχόμενο δόλο εξαπατούσαν το ελληνικό δημόσιο μου «έδεσε» πολιτικά τα χέρια.
Όλες οι πτέρυγες της Αντιπολίτευσης, αλλά και πολλοί ομιλητές της Κυβέρνησης κατά τη διαδικασία αναγνώρισαν ότι το «ΠΟΤΑΜΙ» και εγώ ο ίδιος προσωπικά είμαστε οι μοναδικοί που έχουμε ολοκληρωμένη πρόταση για τη βιώσιμη λειτουργία της ΕΒΖ. Είμαστε στη διάθεση της Κυβέρνησης, αλλά και οποιουδήποτε επιθυμεί το καλό μιας επιχείρησης που για αρκετές δεκαετίες αποτελεί τη μεγαλύτερη αγροτική βιομηχανία της χώρας, να καταθέσουμε και να συζητήσουμε αυτές τις προτάσεις μας.
Υπενθυμίζω για άλλη μια φορά, καθώς το θεωρώ εξόχως σημαντικό για να κατανοηθεί η θέση εμού του ιδίου και του «ΠΟΤΑΜΙΟΥ», ότι από τα 30 εκ. ευρώ της ΠΝΠ στους τευτλοπαραγωγούς θα αποδοθεί κάτι λιγότερο από 1 εκ. ευρώ, ενώ το μεγαλύτερο τμήμα τους θα δοθεί προκειμένου να εξοφληθούν οι συμφωνίες που είχε συνάψει με εξαιρετικά δυσμενείς όρους για την ΕΒΖ, η προηγούμενη διοίκηση για την παραγωγή ζάχαρης «φασόν». Προσωπικά, εγώ αλλά και όλοι στο «ΠΟΤΑΜΙ» δεν πρόκειται να παίξουμε «μπιλιάρδο» στις πλάτες των τευτλοπαραγωγών και να πουλήσουμε φθηνό λαϊκισμό, όπως έκαναν πολλοί κατά τη διαδικασία στη Βουλή, γιατί γνωρίζουμε πολύ καλά πρόσωπα και καταστάσεις.
Θα συνεχίσω με όλες μου τις δυνάμεις να υπηρετώ τα συμφέροντα και την εντολή που μου έδωσαν οι Σερραίοι συμπολίτες μου, μέσα από ένα χώρο που δε φέρει τα «βαρίδια» του παρελθόντος, παρά τα «χτυπήματα κάτω από τη μέση» που συνεχώς δέχομαι. Η χώρα βρίσκεται σε εξαιρετικά δύσκολή κατάσταση, απαιτείται ρεαλισμός και ψυχραιμία και το διακύβευμα είναι πολύ μεγάλο για να κάνω πίσω εξαιτίας λίγης λάσπης που πετιέται στον «ανεμιστήρα».
