Kύριε διευθυντά,
Όταν βλέπω που κατάντησε η πατρίδα μας, νιώθω πως είμαι πεθαμένος και πως ένας βέβηλος τσαλαπατάει τον τάφο μου. Δεν ζούμε ζωή Ελλάδος. Ο πακτωλός χρημάτων που έπεσε πάνω μας την προηγούμενη δεκαετία αναδιαμόρφωσε τα χαρακτηριστικά μας. Μας έδωσε πάχος, μας αφαίρεσε βάθος. Δεν υπάρχει αυτό που κάποτε λέγαμε βαθειά ψυχή. Η ρηχότητα είναι αυτή που κυριαρχεί στις σχέσεις μας και στις όποιες επαφές μας. Ακόμη και στο χώρο του πνεύματος αυτό που κυριαρχεί είναι το κυνήγι των τίτλων. Έλεγε ο Αϊνστάιν: «Γίνε άνθρωπος της αξίας και όχι της επιτυχίας. Ο άνθρωπος της αξίας προσφέρει περισσότερα και απολαμβάνει λιγώτερα. Ο άνθρωπος της επιτυχίας προσφέρει λιγώτερα και απολαμβάνει περισσότερα». Ο λόγος αυτός στον καιρό μας δεν βρίσκει απήχηση. Η επιτυχία έγινε αυτοσκοπός. Γι΄ αυτό στη ζωή μας κυριαρχούν τα επιδέξια μηδενικά. Γι’ αυτό υπάρχει παντού έλλειμμα. Η απολαβή είναι μεγαλύτερη από την προσφορά.
