‘Eντονη κριτική και για πολλά μπορεί κανείς να ασκήσει στην Ευρώπη. Το μείζον λάθος της είναι όμως ότι απώλεσε την ικανότητα της να δίνει προοπτική στα 500 εκατομμύρια των πολιτών της, να τους υπόσχεται – και να τους εξασφαλίζει – ένα καλύτερο μέλλον. Και δεν υπάρχει τίποτε χειρότερο για τον άνθρωπο όταν δεν ελπίζει σε κάτι που έρχεται. Τότε και Γκρίληδες πιστεύει και Τσίπρες και οτιδήποτε πολύχρωμο βρεθεί μπροστά του για να του πει ένα οργισμένο και όμορφο ψέμα… Μεγάλες μάζες βρίσκονται εκτός παιχνιδιού και ξεκίνησαν να αντιδρούν. Και όπως πάντα, γοητεύονται από λαϊκιστές, καιροσκόπους και ασυνάρτητους πολιτικάντηδες που κραυγάζουν την οργή που οι άλλοι δεν τολμούν. Κάπως έτσι ο αντιευρωπαισμός έγινε τάση. Ο αποδιοπομπαίος τράγος για προβλήματα που οφείλονται σε σύνθετες (και εν πολλοίς αναπόδραστες) ιστορικές εξελίξεις όπως η παγκοσμιοποίηση. Ωστόσο, η Ευρώπη θα καταρρεύσει αν δεν εκσυγχρονιστεί. Χρειάζεται να γίνουν πολλά και χρόνος δεν υπάρχει.