Έλειψα δύο μέρες στην Κολωνία. Και επέτρεψα εντυπωσιασμένος από το πώς έχουν δομήσει την περιφερειακή τους οικονομία οι Γερμανοί. Στη Βόρεια Ρηνανία Βεστφαλία υπάρχει ένα σύμπλεγμα δύο μεγάλων πόλεων (Κολωνία και Ντύσελντορφ, με την Κολωνία σαφώς μεγαλύτερη) και δεκάδων άλλων πόλεων των 300-400.000 κατοίκων να λειτουργούν δορυφορικά (Έσση, Ντόρτμουντ, Βόννη, Λεβερκούζεν κλπ).
Όλες άψογα και γρήγορα συνδεδεμένες μεταξύ τους σιδηροδρομικά (με την Κολωνία ως επίκεντρο αλλά και πολλές διακλαδωτές συνδέσεις), κάθε μία με διακριτή οικονομική και αναπτυξιακή ταυτότητα, έχουν επιτύχει να είναι «επαρχία» που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από το «κέντρο».
Ο επισκέπτης δεν έχει κανέναν απολύτως λόγο να χρησιμοποιήσει αυτοκίνητο για τις μετακινήσεις του. Πηγαίνει από πόλη σε πόλη γρήγορα και με ασφάλεια με τρένο (δεκάδες συνδέσεις).
Με αυτά και με τα άλλα θυμήθηκα τις ενταύθα υποσχέσεις και σχέδια (μονίμως σχέδια…) για μέσο σταθερής τροχιάς που να ενώνει τις Σέρρες με τη Θεσσαλονίκη.
