Μια μωβ μαντήλα φορούσε στο κεφάλι η σύντροφος του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, όταν τον συνόδευσε στο ταξίδι του στο Ιράν, όπως απαιτείται από την ιρανική παράδοση για την εμφάνιση των γυναικών. Αυτή η επιλογή της προκάλεσε πολλά πολιτικά και «κοινωνικά» σχόλια, με κάποιους να την υπερασπίζονται λέγοντας πως σεβάστηκε τα έθιμα του τόπου και άλλους να την αναθεματίζουν για την αντιφεμινιστική της στάση που δεν συνάδει με την αριστερή της ταυτότητα.
Αν δεν είχε πολιτικές διαστάσεις η πράξη της, δεν θα ξεκινούσε τέτοια κουβέντα, όμως διερωτώμαι: πού αρχίζουν και πού τελειώνουν τα όρια του σεβασμού; Όταν μάλιστα στα τέλη του προηγούμενου μήνα για να συναντηθεί ο Ιταλός πρωθυπουργός με τον Ιρανό πρόεδρο στο μουσείο Καπιτολίνι της Ρώμης καλύφθηκαν τα γυμνά ρωμαϊκά αγάλματα με συμπιεσμένο χαρτόνι και ξύλο και ματαιώθηκε το γεύμα του Γάλλου προέδρου με τον Ιρανό ομόλογό του, όταν ο πρώτος αρνήθηκε να υποκύψει στις απαιτήσεις της ιρανικής αποστολής να μην υπάρχει κρασί στο εν λόγω τραπέζι…
Αν, δηλαδή, πρέπει να ακολουθούμε κανόνες φιλοξενίας, να το κάνουμε με την αρχή της αμοιβαιότητας… Όχι μόνο εμείς. Και οι άλλοι… Με σεβασμό. Στον πολιτισμό και την ταυτότητα του άλλου. Κι όχι επιλεκτικά.
Β.Α.
- Statue coperte ai Musei Capitoli in occasione della visita del presidente iraniano Hassan Rohani, Roma, 25 gennaio 2016. ANSA/GIUSEPPE LAMI
