Πολλή κουβέντα γίνεται για το συνταξιοδοτικό. Τι κάνουμε όμως για αυτό τα έξι χρόνια μνημονίων;
Να σας πω!Προσπαθούμε να διατηρήσουμε το άδικο, χρεοκοπημένο μοντέλο εξαιρέσεων και προνομίων, μειώνοντας τις συντάξεις. Ψηφίζουμε κατάργηση πρόωρων συντάξεων και μετά ορίζουμε έως 7 «πλασματικά χρόνια» ώστε κάποιοι να συνεχίζουν να συνταξιοδοτούνται νεότατοι. Πέντε χρόνια μετά, το 1/3 των δ. υπαλλήλων βγαίνει πριν τα 55. Μέσος όρος εξόδου 56,3 έτη. 91% των συντάξεων στα ευγενή ταμεία είναι πρόωρες. Μόνο το 21% στο ΙΚΑ συνταξιοδοτούνται σε κανονική ηλικία. Το 1/3 ασφαλισμένων είναι στα βαρέα και ανθυγιεινά, 16% αναπηρικές σε μια χώρα χωρίς βαριά βιομηχανία...
Αντί από την πρώτη στιγμή να εξορθολογήσουμε το σύστημα, να σταματήσουμε τα προνόμια, να εφαρμόσουμε ίδιες διατάξεις για όλους, για ίσες εισφορές, ίσα χρόνια, ίσες και οι παροχές, ίδιο δημόσιο και ιδιωτικό, προσπαθούμε με κόλπα, ισοδύναμα, πλασματικά χρόνια, να διατηρήσουμε ένα άδικο σύστημα.
Τώρα καταρρέει στα χέρια αυτών που το υπεράσπισαν με μεγαλύτερη θέρμη απ’ όλους.
