Κάποιοι πρόσφυγες στην Ειδομένη, λέει, στήνουν υπαίθρια μαγαζάκια για να τα βγάλουν πέρα, βλέποντας τα χρήματά τους να τελειώνουν και ξέροντας ότι θα μείνουν μάλλον για καιρό εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα. Δεν ξέρω για ποιο λόγο κάποιοι συνάδελφοι επέλεξαν να παρουσιάσουν τόσο «ψυχοπονιάρικα» το συγκεκριμένο θέμα, χωρίς να αναρωτηθούν: ποιοι είναι αυτοί οι πρόσφυγες;(οι πιο «μάγκες» του καταυλισμού;) και πού βρίσκουν τα προς πώληση προϊόντα.
Στο ρεπορτάζ του Γιώργου Γρηγοριάδη στον ΑΝΤ1(17/3, δείτε εδώ από το 32ο λεπτό και μετά) φάνηκε καθαρά ότι οι πρόσφυγες πουλάνε την ανθρωπιστική βοήθεια που τους στέλνουμε όλοι εμείς! Από αυτά που… δεν έχουμε! Για να βοηθήσουμε! Και κάποιοι επιτήδειοι, επειδή στην Ειδομένη δεν υπάρχει κρατικός συντονισμός και είναι «μπάτε σκύλοι αλέστε»-κάνουν «χρυσές δουλειές» με τη δική μας την ανθρωπιά…
Αίσχος! Το «μπάχαλο» έχει γίνει κανόνας και κανείς δεν αντιδρά, δεν ενδιαφέρεται… Κι ύστερα περιμένουμε να αλλάξει κάτι σ’ αυτόν τον τόπο…
Β.Α.
