Ήρθε από την Αλβανία σε ηλικία 9 ετών, βαφτίστηκε Χριστιανή, και ονειρεύεται τη ζωή της στις Σέρρες
Του Δημητρίου Γ. Νάτσιου
Μια νέα ζωή, σε μια νέα χώρα. Ένας νέος άνθρωπος, ζει και δημιουργεί εδώ, ανάμεσά μας, έχοντας αγαπήσει τον τόπο μας, πιθανόν περισσότερο και από εμάς τους ίδιους. Είκοσι χρόνια σχεδόν ζει στην Ελλάδα η 28χρονη Αλβανίδα Νικολέτα Λούαρη. Πρωτοπάτησε το πόδι της στην Ελλάδα σε Πατρινό έδαφος σε ηλικία 9 ετών τον Mάιο του 1997. Τα πρώτα της γράμματα τα έμαθε στο 67ο Δημοτικό Σχολείο Κολωνού, στην Αθήνα. Ολοκλήρωσε τις Λυκειακές της σπουδές και το 2008 ήρθε στις Σέρρες για να σπουδάσει στο Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων. Φέτος συμπληρώνει οκτώ χρόνια στις Σέρρες, συνεχίζει τις μεταπτυχιακές της σπουδές (ΜΒΑ) με κατεύθυνση την Ελεγκτική και την Κοστολόγηση και δηλώνει ότι λατρεύει τη Βόρεια Ελλάδα. Αγαπά την πόλη των Σερρών και θέλει να παραμείνει σε αυτήν δημιουργώντας οικογένεια. Αναγνωρίζει ότι η Ελλάδα δίνει την δυνατότητα στους μετανάστες να σπουδάσουν, να δημιουργήσουν και να ενσωματωθούν ομαλά στην ελληνική κοινωνία. Είναι ένα νέο κορίτσι που παλεύει στη ζωή μόνη της.
Η μνήμη της φωτισμένης Αθήνας
Οι γονείς της ζουν στην Αθήνα, όπως και ο αδελφός της. Από εκεί την καμαρώνουν. Εκείνοι της έμαθαν να αγαπά, τη νέα της πατρίδα. Μας αφηγείται την απόφαση των γονιών της να έρθουν στην πατρίδα μας αναζητώντας καλύτερες συνθήκες ζωής. Στην Αλβανία επικρατούσε απόλυτη αναρχία το 1997, μετά το σκάνδαλο των Πυραμίδων. Στη μνήμη της έχουν εγγραφεί οι πρώτες εικόνες από την Ελλάδα. Μέσα από το τζάμι του λεωφορείου που μετέφερε την ίδια, τη μητέρα της και τον αδελφό της (ο πατέρας της ήρθε τρεις μήνες αργότερα) αντίκριζε την λουσμένη στο φως Αθήνα, ενώ λίγους μήνες αργότερα εντυπωσιάστηκε από την αφθονία των προϊόντων στα σούπερ μάρκετ και τις λαϊκές αγορές. Δύσκολα ήταν τα πρώτα της χρόνια στο Σχολείο, όταν δεν γνώριζε την Ελληνική Γλώσσα. Τότε ένιωσε, όπως θα πει η ίδια, τον κοινωνικό ρατσισμό αλλά γρήγορα έμαθε τη γλώσσα και ενσωματώθηκε στη μαθητική κοινότητα. Βαπτίστηκε το 1998 χριστιανή.
«Θαυμάζω τους Βορειοελλαδίτες»
Σήμερα, είκοσι χρόνια στην Ελλάδα νοιώθει τη ζεστή αγκαλιά της πατρίδας μας ενώ δεν κρύβει τον θαυμασμό της για τους Βορειοελλαδίτες και τους Σερραίους ειδικότερα. «Είναι άνθρωποι. Ούτε εγώ, ούτε ο πατέρας μου μπορούμε να ξεχάσουμε τις πρώτες ημέρες της εγκατάστασης στις Σέρρες. Τον πατέρα μου όλοι τον καλημέριζαν και ήταν πρόθυμοι να τον βοηθήσουν για να ολοκληρωθούν όλα τα διαδικαστικά μίας πρωτοετούς φοιτήτριας» ανέφερε στο «Σ.Θ.» Έχει αποκτήσει πολλούς φίλους στις Σέρρες. Τα πρώτα χρόνια της παραμονής της σοκαριζόταν όταν άκουγε από γνωστούς της να λένε ότι «αυτός δουλεύει σαν Αλβανός». «Μετά το συνήθισα. Ο πατέρας μου έλεγε πάντα ότι οι καθημερινές εξετάσεις συμπεριφοράς κάμπτουν τις ενστάσεις και τις προκαταλήψεις κι ότι η αξιοπιστία κτίζεται αργά, αλλά σταθερά. Η αλήθεια είναι ότι η γενιά των σημερινών Αλβανών αντιστοιχεί στη γενιά των παππούδων σας στη σκληραγωγία». Η Νικολέτα Λούαρη γεννήθηκε στο BERATI, μία γραφική πόλη εξήντα χιλιάδων κατοίκων. Θέλει να αποκτήσει την Ελληνική Ιθαγένεια και έχει καταθέσει τα χαρτιά της στο Δήμο Σερρών. Παράλληλα με την εργασία της σε ιδιωτική εταιρεία συνεχίζει τις μεταπτυχιακές σπουδές στο τμήμα MBR. «Τo ανυπέρβλητο εμπόδιο στην Ελλάδα είναι η γραφειοκρατία. Οι άνθρωποι είναι φιλόξενοι και προσιτοί. Θέλω να αποκτήσω την Ελληνική Ιθαγένεια γιατί ζω στην Ελλάδα, πληρώνω φόρους και θέλω να έχω τα δικαιώματα που αναλογούν σε κάθε άνθρωπο» ανέφερε στο «Σ.Θ.». Η Νικολέτα Λούαρη μας εντυπωσίασε για την μετριοπάθεια, την ωριμότητα την ευγένεια της και τον τρόπο που διατύπωνε στην σκέψη της.
