του Μιχάλη Σωτηρίου
Ο Φράντς Κάφκα έγραψε: “ Από μια άποψη το Καλό είναι άβολο…Αφήστε, σας παρακαλώ, το Μέλλον να συνεχίσει να κοιμάται όπως οφείλει. Γιατί άν κάποιος το ξυπνήσει πρίν την ώρα του, τότε θα αποκοιμηθεί το Παρόν του…Το να πιστεύεις στην Πρόοδο δέ σημαίνει πως πιστεύεις ότι έχει επιτευχθεί Πρόοδος…Η δικαιοσύνη πρέπει να κάθεται ακίνητη, διαφορετικά ταλαντεύεται η ζυγαριά και η κρίση της δεν είναι δίκαιη”.
Φαινομενικά απαισιόδοξες οι σκέψεις του αλλά, στην ουσία, αποτελούν μια δριμεία κριτική στον εφησυχασμό, στην επανάπαυση, στον ακραίο διαχρονικό συντηρητισμό που οδηγεί τις κοινωνίες στη στασιμότητα ιδεών, ευημερίας, εξέλιξης και θετικής αλλαγής των αξιακών προτεραιοτήτων.
Αυτές οι διατυπωμένες σκέψεις του από μια πλευρά ταιριάζουν σε πολλές καθημερινές καταστάσεις της ανθρώπινης ζωής και μεταξύ αυτών στις προεκλογικές μεθοδεύσεις. Έτσι ώστε, στο τέλος να μην προχωρεί μια κοινωνία προς την πρόοδο σε οποιοδήποτε τομέα της ζωής. Ή και να διολισθαίνει, να παλινδρομεί σε νόθευση των δημοκρατικών διαδικασιών είτε μέσω μή αναλογικών αντιπροσωπευτικών εκλογικών νόμων ή δια της διαπλοκής θεσμικών ή μή φυσικών προσώπων και θεσμών (π.χ., κόμματα, βουλευτικά γραφεία, επιχειρηματικά συμφέροντα).
Θα βιαστούν αρκετοί να πούν πως αυτά δέ συνέβησαν ούτε συμβαίνουν στις τοπικές κοινωνίες, στις τοπικές μας αυτοδιοικήσεις. Ναί, εφ’ όσον πιστεύουν πώς δε μπορείς να σπάσεις τις αλυσίδες που δέ τις βλέπεις ή σου τις κάνουν αόρατες με υποσχέσεις ( με αντίκρυσμα ή χωρίς), με παινέματα, συκοφαντίες ή εκβιαστικά διλήμματα.
Οι δημοτικές εκλογές του 2014 ανήκουν στο παρελθόν ώς μιά μή υποδειγματική διαδικασία. Ένας προεκλογικός αγώνας με μεθόδους που δε πρέπει να επιτρέψει το τοπικό εκλογικό σώμα και η δικαιοσύνη να επαναχρησιμοποιηθούν. Πρέπει όλοι να κοιτάζουμε μπροστά στο 2019 και αυτό αποτελεί και την προσωπική μου άποψη.
Όμως, άν γράφω αυτό το σημείωμα αφορμή αποτελούν κάποια πρόωρα, ελπίζω, σημάδια επανάληψης του ίδιου σεναρίου. Δηλαδή, θεσμικοί ή μή, σχεδόν κάθε βουλευτικό γραφείο, αρκετά κόμματα (των περισσότερων ιδεολογικών χώρων) αρχίζουν να δημιουργούν πιθανούς υποψηφίους δημάρχους και παραταξιακά σχήματα ενόψει του 2019. Στην ουσία, έρχονται να μας πούν αυτό που έγραψε ο Κάφκα στη Δίκη: Έχετε το δικαίωμα να έχετε τη δική σας άποψη αρκεί να συμφωνείτε με τη δική μας.
Θα πούν, εύλογα, ορισμένοι : “μα είναι φυσικό, γιατί όχι”. Άλλοι θα βροντοφωνάξουν ίσως: “είναι δημοκρατικό” άλλοι “αυτό δε συμβαίνει σε μάς”.
Βέβαια, φυσικό δεν είναι γιατί αντίκειται στη δημοκρατική αρχή των διακριτών βαθμών αυτοδιοίκησης και κοινοβουλευτικών εκπροσώπων: άλλο το Κοινοβούλιο, άλλο οι τοπικοί αυτοδιοικητικοί θεσμοί. Οι παρεμβάσεις των κομμάτων και των βουλευτικών γραφείων επωάζουν τη διαπλοκή τους με την τοπική αυτοδιοίκηση και οδηγούν άμεσα και έμμεσα σε νόθευση των εκλογικών διαδικασιών. Στερούν το δικαίωμα και τη δυνατότητα στα δημοτικά συμβούλια να επιτελέσουν το έργο προς όφελος των δημοτών, ανεξάρτητα απο τις παραταξιακές σκοπιμότητες και συμφέροντα. Έτσι, παράγεται λιγότερο έργο και περισσότερη διχόνοια μέσα στα δημοτικά συμβούλια, οδηγούν σε αποτυχημένες δημαρχιακές θητείες.
Ήδη, στα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας έντυπα και ηλεκτρονικά αναγράφονται παρασκηνιακές κινήσεις και πρόσωπα πιθανά για επικεφαλής παρατάξεων. Ρώτησε κανείς, άραγε, ανοιχτά τους Σερραίους δημότες, άνοιξε κάποιος διάλογος πολιτών χωρίς πατερναλισμό και αποκλεισμούς; Διαλέγουν από πρίν για εμάς; Μάλλον αυτό συμβαίνει αλλά αυτό δεν αποτελεί δημοκρατική ούτε αντιπροσωπευτική διαδικασία. Αρκετοί θα πούν: “Έτσι γινόταν πάντοτε, δέν αλλάζουν οι καταστάσεις” Κι όμως αλλάζουν, αρκεί να πιστέψουμε και να πάψουμε να είμαστε ευάλωτα υποκινούμενοι απο κάθε έχοντα δύναμη και εξουσία (κοινωνική, πολιτική, οικονομική). Αλλάζουν μέσα απο ανοιχτές διαβουλεύσεις. Αυτή θα είναι η δική μας επανάσταση στις κατεστημένες απόψεις και εκλογικές μεθοδεύσεις. Έτσι, θα επιλεγεί ένα περισσότερο δραστήριο και με ενωτικό πνεύμα Δημοτικό Συμβούλιο. Έτσι θα επιτευχθεί ευημερία στην τοπική μας κοινωνία.
