Ο αγροτικός κόσμος συμμετέχει στο εθνικό ΑΕΠ σε ποσοστό σχεδόν διπλάσιο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Δημιουργεί απασχόληση και κρατάει ζωντανή την ύπαιθρο (ενίοτε και τις πόλεις, όπως στην περίπτωση των Σερρών).
Ωστόσο δεν εξασφαλίζει δυστυχώς την υπεραξία που θα μπορούσε λόγω δομικών προβλημάτων. Τεράστια πληγή οι συνεταιρισμοί και το αμαρτωλό τους παρελθόν. Τα όσα έγιναν παλαιότερα αποτελούν δυστυχώς τροχοπέδη στο να χτιστούν νέοι, υγιείς συνεταιρισμοί σήμερα.
Ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του ‘80 οι Συνεταιρισμοί και οι Συνεταιριστικές οργανώσεις αλώθηκαν από τον κρατισμό, τον κομματισμό και το πελατειακό κράτος, μετατράπηκαν βαθμηδόν σε εκκολαπτήρια σκανδάλων και, μοιραία, οδηγήθηκαν στη χρεοκοπία και την απαξίωση.
Ωστόσο, η εποχή, οι δυσκολίες και οι προκλήσεις της απαιτούν περισσότερο από ποτέ συνεργατισμό και συνεταιρισμό. Τα μικρά σχήματα, πολλώ δε μάλλον οι «μοναχικοί» αγρότες δεν έχουν μέλλον.
Παραδείγματα υγιών συνεταιρισμών στην Ελλάδα υπάρχουν. Ας γίνουν πρότυπα!
