Κάποτε, τέτοια εποχή, όταν είχε ζέστη πολλή, κοιμόμαστε τα βράδια με ανοιχτές μπαλκονόπορτες, ακόμη και με ανοιχτές τις εξώπορτες στα χωριά. Κάποιοι κοιμόντουσαν στις βεράντες… Παιδιά ακόμη, θυμάμαι να κοιμόμαστε «στρωματσάδα» μαζί με τα ξαδέρφια μας στην ταράτσα και να ξυπνάμε πρωί-πρωί από τον ήλιο του καλοκαιριού!
Όλα αυτά πριν από 30 χρόνια… Τότε που δεν υπήρχε αυτή η εγκληματικότητα. Τότε που δεν φοβόσουν να ζεις μέσα στο σπίτι σου…
Σήμερα όλα έχουν αλλάξει. Οι κλοπές και οι ληστείες έχουν γίνει καθημερινό φαινόμενο κι έχουμε καταντήσει να φοβόμαστε και τη σκιά μας…
Μας έχουν κλέψει την ξενοιασιά μας… Κι αυτό δεν αποζημιώνεται με τίποτα…
