Η ιστορία των Λουτρών Σιδηροκάστρου είναι ίσως από τις πλέον δηλωτικές του τι πήγε στραβά στο ελληνικό µοντέλο διαχείρισης της δηµόσιας περιουσίας. Βασιλικοί µισθοί (για αµφιβόλου ποιότητας υπηρεσίες), αθρόες προσλήψεις, κακοδιαχείριση, ασχετοσύνη, προχειρότητα, «παραγοντιλίκια» έφεραν την επιχείρηση στο χείλος του γκρεµού.
Αντί για σοβαρό, σύγχρονο, αποδοτικό management πλάκωσε στα λουτρά η «κοµµατίλα». Και τα ρήµαξε! Τώρα, αντιλαµβανόµενοι την απόλυτη γύµνια τους, την παντελή ανικανότητα να «τρέξουν» το µαγαζί, αναζητούν τον από µηχανής Θεό – ιδιώτη να σώσει την παρτίδα. Αυτό που έγινε στα Λουτρά Σιδηροκάστρου έγινε (και σε ένα βαθµό εξακολουθεί να γίνεται) σε εκατοντάδες άλλες δηµόσιες-δηµοτικές επιχειρήσεις. Όλες βούλιαξαν, για όλες όµως η συνδικαλιστική απάτη απαιτούσε «κάτω τα χέρια από τον δηµόσιο πλούτο».
Βλέπετε, εµείς οι ανόητοι φορολογούµενοι πληρώναµε για να παριστάνουν κάποιοι τους «λουτράρχες» και να πουλάνε φιλολαϊκά φούµαρα.
