Προφητικό άρθρο του αείμνηστου Αντώνη Καρκαγιάννη
Επειδή πολύ λόγος περί Δημοκρατικής παράταξης τις τελευταίες ημέρες αναδημοσιεύσουμε τμήμα του άρθρου που είχε γράψει ο αείμνηστος δημοσιογράφος( αριστερών καταβολών) επι σειρά ετών διευθυντής της έγκριτης εφημερίδας « Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» Αντώνης Καρκαγιάννης πριν δέκα χρόνια,18-1-2004. Πραγματική «Δημοκρατική παράταξη» συγκροτήθηκε κατά την διάρκεια της δικτατορίας των συνταγματαρχών. Σ’ αυτήν όμως συμμετείχαν όσοι ενεργητικά ή παθητικά αντιτάχθηκαν στην κατάλυση των δημοκρατικών θεσμών και την καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Αριστεροί, Κεντρώοι, δεξιοί και βασιλόφρονες. Είναι η πιο πλατιά δημοκρατική συσπείρωση που εκτεινόταν απο τα πολιτικά κόμματα, στη Δικαιοσύνη και στον Στρατό. Με αυτό το ιστορικό προηγούμενο εθνικής συσπείρωσης κάθε αναφορά στη «δημοκρατική παράταξη» λογικά περιλαμβάνει τις δυνάμεις που υποστήριξαν την αποκατάσταση των δημοκρατικών θεσμών. Νομίζω ότι τις δυνάμεις αυτές αποτέλεσαν τη βάση πάνω στην οποία, μετά το 1974, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής με την κυβέρνηση Εθνικής συνεργασίας αρχικά και για λίγο και κατόπιν με τις μονοκομματικές κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας, επιχείρησε την πιο πλατιά και την πιο ριζική αναδιοργάνωση των πολιτικών δυνάμεων στο πλαίσιο του « αστικού» δημοκρατικού καθεστώτος. Αυτό το εύσημο δεν μπορεί κανείς να το αφαιρέσει ούτε απο τον Καραμανλή ούτε απο τη Νέα Δημοκρατία και να το εντάξει στις δυνάμεις που τότε συσπείρωσαν στη … « αντιδημοκρατική παράταξη».
Η « δημοκρατική παράταξη» ως «αντιδεξιά» συσπείρωση, αναβίωσε με τον Ανδρέα Παπανδρέου και ο λόγος ήταν προφανής: Ερεθίζοντας τις τραυματικές μνήμες της Αριστεράς και προκαλώντας έτσι τα « αντιδεξιά» σύνδρομα επιδίωξε να εντάξει στο «κίνημα του» όχι τους πολιτικούς σχηματισμούς της Αριστεράς, για τους οποίους αισθανόταν πάντοτε αποστροφή, αλλά τους οπαδούς της. Το πέτυχε και πραγματικά λεηλάτησε την Αριστερά αδίστακτα, σχηματίζοντας τις ετερόκλητες πλειοψηφίες του ΠΑΣΟΚ.
Το πλάσμα της « αντιδεξιάς» «δημοκρατικής παράταξης» είναι απο τα προκλητικότερα εγχειρήματα παραπλάνησης της κοινής γνώμης. Είναι κρίμα που το υιοθετεί ένας νέος πολιτικός, ο Γιώργος Παπανδρέου ο οποίος ευαγγελίζεται μία … καινούργια εποχή ειλικρινέστερου πολιτικού βίου και μίας « άλλης σχέσης» του πολίτη με την πολιτική. Αν θα πρέπει να κατατμήσουμε τον πολιτικό κόσμο σύμφωνα με ένα σχήμα δημοκρατικών ιδεών και δημοκρατικής συμπεριφοράς, τότε η διαχωριστική γραμμή δεν περνάει ανάμεσα σε μία υποθετική « δημοκρατική παράταξη» και στην «αντιδημοκρατική» Ν.Δ. Μάλλον διαπερνάει οριζόντια και τις τρείς παρατάξεις και ιδιαίτερα το καθεστωτικό ΠΑΣΟΚ. Και εν πάση περιπτώσει, εκείνο που κρίνεται και θα κριθεί στις επόμενες εκλογές είναι τα μεγάλα ελλείματα δημοκρατίας που αφήνει πίσω του η διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με κεντρικό σημείο την συγχώνευση του με το κράτος σε έναν ενιαίο μηχανισμό άνισης, αυθαίρετης και βαθύτατα αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς. Ακριβώς σ’ αυτό το σημείο αναφέρεται η λαϊκή απαίτηση της « αλλαγής» την οποία αποδέχεται ο Γιώργος Παπανδρέου και προσπαθεί να εκτρέψει προς άλλες κατευθύνσεις ανακαλώντας απο το παρελθόν σχήματα που σχεδόν πότε δεν αντιστοιχούσαν στην πολιτική πραγματικότητα, την παραποιούσαν και παραπλανούσαν την κοινή γνώμη.
Δ.Ν.
