Ποια επιβραβεύεται;

Η εργασία ή η ανεργία;

Γίνεται λόγος τελευταία ότι πρέπει να επιδοτείται η εργασία και όχι η ανεργία.

Σωστή η κατεύθυνση, αλλά θα βρει εφαρμογή;

Και γιατί να βρει άλλωστε;

Όταν στα πάσης φύσεως επιδοτούμενα προγράμματα των κέντρων κατάρτισης μοριοδοτείται περισσότερο και άρα αποτελεί «εισιτήριο» για την ένταξη του υποψηφίου στο πρόγραμμα η ανεργία, συντηρείται μία στρατιά ανέργων, οι οποίοι φοβούνται να «ξεγραφούν» από τον ΟΑΕΔ, ή να διακόψουν την περίοδο ανεργίας, γιατί θα χάσουν μόρια. Τους συμφέρει, δηλαδή, να παραμένουν άνεργοι. Και κάποιος που εργάζεται εποχικά έξι-επτά μήνες το χρόνο και «κολλάει» ένσημα (τους υπόλοιπους έχει κάρτα ανεργίας), τιμωρείται, καθώς η ανεργία του διακόπτεται. Οπότε, ποιος επιβραβεύεται; Αυτός που ψάχνει δουλειά, βρίσκει και φεύγει π.χ. σε ένα νησί για το μεροκάματο ή αυτός που ψάχνει τα… κοντινότερα γραφεία του ΟΑΕΔ; Εύκολη η απάντηση!

Β. Α.