Να είμαστε «φιλόζωοι», βρε παιδιά, αλλά να είμαστε και «φιλάνθρωποι»…
Δεν υπάρχει κορμός δένδρου μέσα στο κέντρο της πόλης που να μην έχουν αφήσει το… «σημάδι» τους γύρω του τα αγαπημένα μας τετράποδα. Περπατάς και τρέμει το φυλλοκάρδι σου μήπως πατήσεις καμιά… βόμβα! Δεν μπορείς να κοιτάξεις μπροστά, παρά μόνο κάτω. Και τα αδέσποτα, μπορώ να τα δικαιολογήσω. Τα δεσποζόμενα όμως; Γιατί, άραγε, οι ιδιοκτήτες τους δεν κυκλοφορούν με το σακουλάκι στο χέρι, να μαζέψουν ότι αφήνει πίσω του το ζωντανό; Ευτυχώς, κάποιοι ευσυνείδητοι το κάνουν. Τους έχουμε δει και στο κέντρο, και στις γειτονιές της πόλης. Είναι όμως λίγοι. Και πρέπει να ακολουθήσουν όλοι αυτή την τακτική. Να είμαστε «φιλόζωοι», ναι, αλλά να είμαστε και «φιλάνθρωποι»…