Ο καθένας, είτε κυβερνητικός, είτε βουλευτής, είτε ευρωβουλευτής, είτε στέλεχος βγαίνει και λέει ό,τι του κατέβει. Άλλοι μιλούν για εκλογές, 2-3 θυμήθηκαν το δημοψήφισμα, άλλοι ζώθηκαν τα φισεκλίκια και βγήκαν στο αντάρτικο, άλλοι προσπαθούν να χωνέψουν αυτό που τους συμβαίνει και άλλοι πάλι ετοιμάζονται για αντίσταση κατά των ξένων που επιβουλεύονται τη χώρα… Δεν έχει νόημα να αναφερθώ σε συγκεκριμένα παραδείγματα. Είναι τόσο πολλά και τόσο γνωστά άλλωστε…
Το απόλυτο μπάχαλο. Το απόλυτο αλαλούμ. Οι πόρτες του φρενοκομείου έχουν ανοίξει, οι τρελοί έχουν ξεχυθεί στους δρόμους
Πρέπει όμως να γνωρίζουν ότι η ψυχραιμία και η ανοχή δεν είναι αόριστες έννοιες. Έχουν όρια και όσο και αν αυτά… ξεχειλώσουν, κάποια στιγμή θα σπάσουν.
Στο μεταξύ, η χώρα καταρρέει μέρα με τη μέρα, όλα έχουν παγώσει στον βωμό της διαπραγμάτευσης, ο ιδιωτικός τομέας, έμποροι και επιχειρηματίες είναι σε απόγνωση.
