Κουβεντιάσαμε επί τρεις μήνες, είπαμε την τρόικα “θεσμούς” και το μνημόνιο Λαλάκη και σήμερα βρισκόμαστε στην ώρα μηδέν. Ο χρόνος σώθηκε και πρέπει να πάρουμε τις αποφάσεις μας. Ούτως ή άλλως, τα δεδομένα είναι γνωστά…
Εκτός Ελλάδας, τα τείχη προστασίας έχουν υψωθεί, τα σχέδια έχουν εκπονηθεί και παρά το όποιο κόστος υπάρξει και για αυτούς, οι προετοιμασίες έχουν γίνει από το 2010 έως σήμερα καιθεωρούνται ικανοποιητικές.
Αντίθετα, εδώ η πιστωτική ασφυξία στραγγαλίζει την ελληνική οικονομία, οι επιχειρήσεις λιμοκτονούν ή βάζουν λουκέτο, οι προβλέψεις για την πορεία του ΑΕΠ αλλά και της ανεργίας αναθεωρούνται δυσμενώς και οδηγούμαστεαπό το κακό στο χειρότερο όσο παρατείνεται η παρούσα κατάσταση
Από τη μια πλευρά υπάρχει η σαφής λαϊκή εντολή που καλεί για έναν «έντιμο συμβιβασμό εντός ευρώ» και από την άλλη το απέραντο χάος που υπόσχεται η ρήξη και ο δρόμος που αυτή ανοίγει.