Τετάρτη, 5 του Νοέμβρη, μνήμη Γαλακτίωνος, Επιστήμης μαρτύρων, Ερμά και Λίνου, Γαΐου αποστόλων. Χρόνια πολλά και καλά στις εορτάζουσες και εορτάζοντες.
Στο Δημοτικό Συμβούλιο ο «εκ μετεγγραφής» κ. Ηλ. Γκότσης, αντιδήμαρχος Εργων, είπε:
«Λόγω του κατεπείγοντος γίνεται κατάτμηση. Εγινε διαγωνισμός στις 31-3-2-14 και υπήρξαν 2 ενστάσεις. Εγινε δεύτερος διαγωνισμός στις 16-7-2014 και υπήρξε πάλι μία ένσταση. Κι επειδή υπάρχει ανάγκη για λάμπες, σπάζουμε το έργο για να το δώσουμε με “απευθείας ανάθεση”».
Δεν εδέησαν όμως να κάνουν, ούτε πρόχειρο διαγωνισμό … Εδώ και 3 μήνες γνωρίζουν για την καθυστέρηση και για την ένσταση. Τι έκαναν; Μας είπαν ότι είναι νόμιμη η κατάτμηση γιατί ρώτησαν και στο Ελεγκτικό Συνέδριο!!!
Από που θα προμηθευτούν τις λάμπες δεν μας είπαν. Μήπως πάλι από το … «…τσιλιαδο…», το μόνιμο προμηθευτή του Δήμου (βλέπε χρυσάφι κατάστημα…, διάφορους ηλεκτροφωτισμούς, ηλεκτρονικούς υπολογιστές, πούλμαν ΑΜΕΑ…).
Δεν βάζω το χέρι στο Ευαγγέλιο.
Ουδέν γνωρίζω.
Καθώς πληροφορούμαι, ενημερώνω τους ΠΟΛΙΤΕΣ εκ καθήκοντος.
Κηδεύθηκε χθες, με τιμές η Αλεξάνδρα Σεμέλογλου, σε ηλικία 91 χρόνων, μητέρα του εμπόρου «κομπιούτερ» κ.λ.π. Γιώργου Σεμέλογλου συνεταίρου του κ. Γεωρ. Ν. Βουρλίδα και της Παναγιώτας Σεμέλογλου Καθηγήτριας Αγγλικών.
Η μεταστάσα ήταν πρώτη εξαδέλφη της μακαρίτισσας μάνας μου ΦΩΤΕΙΝΗΣ.
Η εξόδιος ακολουθία τελέσθηκε στον Ιερό Ναό Ιωάννου Θεολόγου και ετάφη εις τα Β΄ Κοιμητήρια.
Αλεξάνδρα, εύχομαι νάναι ελαφρό το χώμα της Σερραϊκής γης που από, χθες, σε σκεπάζει.
Στα δύο σου προκομένα παιδιά, στα εγγόνια σου, στους οικείους και άλλους συγγενείς εύχομαι πάντοτε να σε θυμούνται.
Ευχαριστώ από καρδιάς την ερίτιμη κυρία, αρίστη οικοδέσπινα και πιστή σύζυγο Λίτσα, σύζυγο Μιχαήλ Τσολάκη, που διατηρεί παραδοσιακό φούρνο, στην Αλεξανδρούπολη, το «ΑΡΙΣΤΙΝΟ», για τα τόσο καλά και επαινετικά της λόγια, για το «ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ» «ΔΙΚΤΥΟ» ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ.
Φίλτατε «αναλυτά μου»(!) Νικολό είσαι για ένα ταξίδι στην Τεργέστη;
Με καταπλήσσουν τα καλά σου Ελληνικά και οι οικονομικές σου γνώσεις περί του «ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΝ».
Το χάρηκα, πληροφορηθείς ότι είπες δημοσίως, ότι υπάρχουν ψέγματα(sic) ανάπτυξης στο Νομό…».
Αμ ο άλλος, ο διάσημος «αγροτολόγος»(sic), της γνωστής «πολύφερνης» τετράδος, που μπέρδεψε την Κορώνη, με την «κορώνα»;
Δύσκολα τα έρμα τα Ελληνικά…!
Αξιότιμον
κον. Αρ. Ντινόπουλον,
υπουργόν Εσωτερικών,
Αθήνας
Πρώτον δεν λέμε «ο επισπεύδων υπουργός»(sic).
Αυτά είναι περίεργα Ελληνικά.
Ποτέ να μη ξεχνάτε ότι είστε υπουργός σ’ ένα υπουργείο που υπηρέτησαν προσωπικότητες όπως ο Τάκης ΜΑκρής, Γ. Ράλλης κ.α.
Και επίσης δεν εφαρμόζεται η υπ’ αριθ. 49599/3025/21-10-2014 μέχρι σήμερον (4-11-2014) ΚΥΑ (ΦΕΚ 2855/Β/223-10-2014) η οποία καταλογίζει ποινικές, αστικές ή διοικητικές ευθύνες για τους υπεύθυνους που δεν μεταφέρουν και δεν εναποθέτουν στο ΧΥΤΑ Σερρών τα σκουπίδια της Δράμας.
Προσοχή.
«Νόμος πάντων εστιν βασιλεύς, θνητών τε και αθανάτων…».
Αυτά προς το παρόν και αναμένομεν.
Ο Γιάννης Μαρίνος στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο»
πριν 26 χρόνια!
Θα ήταν μεγάλη απαίτηση από μέρους μου να ζητήσω από κάποιους ολίγη δόση ιστορικής μνήμης. Το είδος αυτό είναι ανύπαρκτο εν Ελλάδι, εκτός και αν μπορεί να βοηθήσει κάποιους να εξαπατήσουν αφελείς. Σήμερα, κάποιοι μάς λένε ότι για τη κρίση φταίνε οι κερδοσκόποι, οι Γερμανοί, οι Πυγμαίοι, η CIA, οι Τούρκοι, οι Εβραίοι, οι μασώνοι και δεν συμμαζεύεται. Σίγουρα, όμως, δεν φταίμε εμείς!
Για να μην μάς θεωρούν κάποιοι εκ γενετής καθυστερημένους, παραθέτουμε το κύριο άρθρο του τότε διευθυντή του «Οικονομικού Ταχυδρόμου» κ. Γιάννη Μαρίνου, στο τεύχος της 22ας Μαΐου 1986, υπό τον τίτλο: «Προτιμούμε να πνιγούμε χορεύοντας, όπως οι επιβάτες του Τιτανικού;». Με αφορμή την έκθεση του τότε διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος κ.Δημ.Χαλικιά, ο οποίος μέσω ύβρεων από τις «προοδευτικές» δυνάμεις έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου για την ελληνική οικονομία, ο κ. Γ. Μαρίνος έγραφε:
«Και ιδού πού φθάσαμε: Αντί να δουλεύουμε για να παράγουμε εισόδημα, να τρώμε από τα έτοιμα και από τα δανεικά. Αντί να φτιάχνουμε νέα εργοστάσια, να κλείνομε κι αυτά που υπάρχουν. Αντί να εκσυγχρονίζουμε τις υφιστάμενες εγκαταστάσεις, να τις αφήνουμε βαθμιαία να καταντούν παλιοσίδερα.
Αντί να βελτιώνομε την παραγωγικότητά μας, να επιβραβεύουμε με κάθε τρόπο την τεμπελιά και την λούφα. Αντί να προωθούμε τις εξαγωγές μας με καλά και φθηνά προϊόντα, να υπονομεύομε την ανταγωνιστικότητά τους με αποτέλεσμα να μην μπορεί πια να πουληθεί η ελληνική παραγωγή ούτε μέσα στην ελληνική αγορά.
Αντί να ενθαρρύνομε το κέρδος, ώστε να περισσεύουν λεφτά για νέες επενδύσεις και καλύτερες αμοιβές των εργαζομένων, το εμποδίζομε με κάθε τρόπο, με αποτέλεσμα τον πολλαπλασιασμό των προβληματικών επιχειρήσεων και την απειλή των μαζικών απολύσεων, αφού οι βιομηχανικές μας επιχειρήσεις δεν μπορούν πια να επιβιώσουν.
Αντί να στηρίζομε με κάθε τρόπο την εγχώρια παραγωγή, την καταδιώκομε με κάθε θεμιτό και αθέμιτο τρόπο, διευκολύνοντας έτσι τις εισαγωγές και την κυριαρχία των ξένων στην ελληνική αγορά.
Αντί οι εργατοϋπάλληλοι να υπερασπίζονται την εθνική παραγωγή με την εργατικότητα και την συμπαράστασή τους προς τους ομοεθνείς εργοδότες τους, πολλοί απ’ αυτούς υπονομεύουν με απεργίες, στάσεις εργασίας, καταλήψεις, κοπάνες, νωθρότητα, τσαπατσουλιά και συνεχείς εκδηλώσεις μίσους τις ντόπιες παραγωγικές μονάδες, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο στα ξένα προϊόντα και στη δική τους μιζέρια και ανεργία.
Αντί το δημόσιο να διαχειρίζεται με σύνεση και πόνο τα έσοδα από την φορολογία, τα διασπαθίζει σε καταναλωτικές δαπάνες σε έργα βιτρίνας, σε αθρόες προσλήψεις υποαπασχολούμενων, σε επιδοτήσεις, χαρισμούς οφειλών, σε δανεικά και αγύριστα και σε διαιώνιση της αντιπαραγωγικής δομής της δημόσιας διοικήσεως και της χρονοβόρας και δαπανηρότατης γραφειοκρατίας.
Αντί να αναπτύσσομε την παραγωγή και να ενισχύομε την αυτοδυναμία της οικονομίας μας, το’χουμε ρίξει στον δανεισμό από το εσωτερικό και κυρίως από το εξωτερικό, με αποτέλεσμα να έχομε φθάσει στο τραγικό σημείο να δανειζόμαστε πια κάθε χρόνο 2-3 δισεκατομμύρια δολλάρια από τους ξένους για να εξοφλούμε προηγούμενα δανεικά.
Αντί να διευκολύνεται η εισαγωγή νέας τεχνολογίας και η ευελιξία των επιχειρήσεων ώστε να αποφεύγουν τα οικονομικά αδιέξοδα και το μοιραίο κλείσιμό τους, αντί να ενθαρρύνεται η υλική επιβράβευση των προκομμένων και ευσυνείδητων, επιβάλλεται με κάθε τρόπο το αντίθετο.
»Αυτή είναι η πραγματικότητα της ελληνικής οικονομίας. Και αυτοί που αντιδρούν στην απαιτούμενη θεραπευτική αγωγή, φαίνεται ότι προτιμούν να καταποντιστούμε όλοι, χορεύοντας και τραγουδώντας, όπως οι επιβάτες του Τιτανικού. Και αυτό σχεδόν σίγουρα θα συμβεί, αφού τα σωστικά μέσα ολοένα και περιορίζονται…».
Έχει παρακαλώ κάποιος κάτι να μάς πει;…
Ελαβα την παρακάτω επιστολήν, την οποίαν εκ λόγων Δεοντολογίας, δημοσιεύω:
Περί Δικαιοσύνης
Κύριε διευθυντά,
Ο επίτιμος αρεοπαγίτης κ. Κων/νος Βαλμαντώνης, συνδικαλιστής των συνταξιούχων δικαστικών, σε επιστολή του («Κ» 1-10-2014), προκειμένου να υπερασπισθεί την αντικειμενικότητα των αποφάσεων του Μισθοδικείου, που αποφασίζει για τους μισθούς και τα αναδρομικά των συναδέλφων του, υποστηρίζει ότι στη σύνθεση του δικαστηρίου οι δικαστές έχουν μόνο το ένα τρίτο των ψήφων. Τυπικά έχει δίκαιο, στην πράξη όμως έχει αποδειχθεί ότι οι δικηγόροι που συμμετέχουν (το άλλο ένα τρίτο) ψηφίζουν πάντα υπέρ των δικαστών.
Οι καθηγηταί πανεπιστημίου (1/3) ψηφίζουν αρνητικά.
Η ψήφος των δικηγόρων είναι αναμενόμενη, γιατί ως επαγγελματίες της μαχομένης δικηγορίας, δεν τους συμφέρει να ψηφίσουν αρνητικά, γιατί πιθανώς καθημερινά θα αντιμετωπίζουν στην έδρα ένα εχθρικά τοποθετημένο δικαστή.
Αυτό είναι ανθρώπινο.
Γιωργος Αραμπατζης
Ιατρός
Χολαργός
Από μια ματιά στρατηγικής επισκόπησης στον κόσμο φαίνεται ότι στις ημέρες μας η ανθρωπότητα γνωρίζει σχεδόν όλες τις μορφές πολέμου: τον θερμό με τα όπλα, τον οικονομικο-νομισματικό, τον θρησκευτικό, πόλεμο στα αστικά κέντρα, τους αποσχιστικούς, πόλεμο για τον έλεγχο της πληροφορίας και για το πετρέλαιο, πολέμους με τα μεταναστευτικά κύματα και την τρομοκρατία. Κατόπιν των ανωτέρω και μέσα από αυτές τις γενικά συγκεχυμένες και ρευστές καταστάσεις απορρέουν ορισμένες απαιτήσεις:
Για την Αμερική. Οι καιροί απαιτούν ως πρώτη μεγάλη δύναμη στον κόσμο, να παίζει έναν ισορροπιστικό ρυθμιστικό ρόλο, συνεργαζόμενη με τις άλλες δυνάμεις. Η εποχή μας, που χαρακτηρίζεται από τα χρέη των κρατών και τις δημογραφίες στον δυτικό κόσμο, αλλά και από τη διεθνή τρομοκρατία, δεν αντέχει τους ανταγωνισμούς και τους πολέμους.
Για την Ευρώπη. Συνολικά να ξεπεράσει την οικονομική κρίση στην οποία έχει περιπέσει και να επιταχύνει τον βηματισμό της προς την οικονομική και πολιτική ενοποίησή της, προκειμένου να αντιμετωπίσει τους οικονομικο-νομισματικούς ανταγωνισμούς, όπως καθαρά διαφαίνεται στους καιρούς μας. Ακόμη, προκύπτει άμεση ανάγκη για την Ευρώπη να εξασφαλίσει συμπληρωματικούς δρόμους προμήθειας ενεργειακής ύλης από χώρες της Ανατολής και ο ασφαλέστερος και πρακτικότερος δρόμος αγωγών είναι αυτός από τη Μεσόγειο Θάλασσα. Και τέλος, να φροντίσει και να λάβει συνολικά μέτρα για την ασφάλειά της, ελέγχοντας αυστηρά τα μεταναστευτικά κύματα από Ασία και Αφρική, που απειλούν την ταυτότητά της, αλλά και την ύπαρξή της.
Για την Ελλάδα. Η στρατηγική της θέση έχει αποφασισθεί και αυτή είναι εντός του ΝΑΤΟ και εταίρος στην Ε.Ε. και στην Ευρωζώνη. Λόγω της ρευστότητας των καταστάσεων στις χώρες περί τη Μεσόγειο Θάλασσα, επιβάλλεται να είναι σταθερές οι θέσεις μας, χωρίς υποχωρητικότητα, στα εθνικά μας θέματα: Κυπριακό, Αιγαίο, Σκοπιανό, σχέσεις με την Αλβανία. Η αντιμετώπιση των μεταναστευτικών κυμάτων απαιτεί τις συνεχείς προσπάθειες, ώστε να περιέλθει συνολικά η ευθύνη στην Ευρώπη. Οι επιδιώξεις στα εθνικά θέματά μας απαιτούν πολιτική σταθερότητα και κυρίως ισχυρές αξιόμαχες Eνοπλες Δυνάμεις και ικανότατες Αρχές Ασφαλείας.
Επίσης, πρέπει να διατηρηθεί ο άξονας Ισραήλ – Κύπρος – Ελλάδα, με επιμονή της Ελλάδας ο αγωγός των υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου να διέλθει από τη Μεσόγειο Θάλασσα προς την Ευρώπη, διότι είναι ο ασφαλέστερος και υπάρχει ενδεχόμενο να χρησιμοποιηθεί και από άλλες παραγωγικές χώρες της Μέσης Ανατολής, οι οποίες θα ήθελαν διέξοδο αγωγών τους στη Μεσόγειο.
Τέλος, για την πατρίδα μας αποτελεί επείγουσα προτεραιότητα η ρύθμιση των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών (ΑΟΖ) με την Αίγυπτο, Λιβύη και Αλβανία, διότι εάν ρυθμιστούν αυτές, όπως είναι ευνόητο, δημιουργούνται ευνοϊκές προϋποθέσεις για να επιλυθεί το θέμα αυτό και με τη γειτονική μας Τουρκία.
Περί παράνομων επιδοτήσεων.
Ο υπουργός Οικονομικών μας ενημέρωσε ότι οι επιδοτήσεις που δόθηκαν παράνομα το 2009 σε 800.000 αγρότες ανέρχονται σε 387,4 εκατομμύρια και ότι τα χρήματα αυτά θα πρέπει να επιστραφούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση μέχρι το τέλος Νοεμβρίου.
Από όσα γνωρίζω δεν υφίσταται η παραμικρή πιθανότητα να αναζητηθούν ποινικές ευθύνες των αυτουργών της απάτης λόγω του ότι το Σύνταγμα μας έχει προνοήσει για την απαλλαγή των πολιτικών προσώπων με τη διαδικασία της «παραγραφής»!
Υποβάλλω όμως το ερώτημα: οι αγρότες θα κληθούν να επιστρέψουν τα παρανόμως εισπραχθέντα χρήματα, ώστε αυτά να επιστραφούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ή μήπως θα κληθούμε να τα καταβάλουμε, μέσω του προϋπολογισμού, εμείς οι φορολογούμενοι που δεν φταίξαμε σε τίποτε και δεν συμμετείχαμε στην παράνομη συναλλαγή;
Διάβασα με προσοχή και μεγάλο ενδιαφέρον τις προτάσεις του καθηγητού Οικονομικών σε σοβαρά ξένα πανεπιστήμια κ. Ν. Οικονομίδη για «Επιτάχυνση ανάπτυξης με δημόσιες επενδύσεις» (σελίδα 11 της Οικονομικής «Κ» 14.09.14).
