Στα Πεταχτά // 11_11_2014

Τρίτη, 11 του Νοέμβρη, μνήμη Μηνά μεγαλομάρτυρος, Βίκτωρος, Βικεντίου, ΥΘεόδωρου Στουδίτου. Χρόνια πολλά και καλά στις εορτάζουσες και εορτάζοντες.

Από μέσης καρδίας εύχομαι κάπως καθυστερημένα τα χρόνια μου πολλά και καλά στον ΑΝΘΡΩΠΟ τραπεζίτη, πρόεδρο του «ΟΜΙΛΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ», φίλο αγαπητό και εξαίρετο, Μιχάλη Σάλλα, για την ονοματικήν του εορτήν.

Του εύχομαι παντοτινή υγεία και πάντοτε επιτυχίες και προόδους, επ’ αγαθώ της οικονομίας του τόπου.

Από καρδιάς εύχομαι στο συμπολίτη μας (Καμενικιώτη) Μιχάηλ Κωσταράκο, τα χρόνια πολλά, ειρηνικά και ανώδυνα, για την ονοματικήν του εορτήν.

Στην εφημερίδα «ΕΠΕΝΔΥΣΗ» (8-9/11/2014) που εκδίδεται στην Αθήνα διαβάζω:

«Κινητό… αστυνομικό τμήμα Αμφίπολης

Επανέρχεται και πάλι με ερωτήματα που αφορά την Αμφίπολη η βουλευτής Σερρών της ΝΔ Φωτεινή Αραμπατζή, αυτή τη φορά για το πρόβλημα με το αστυνομικό προσωπικό της περιοχής! Το 2012 η κυρία Αραμπατζή είχε καταθέσει επίκαιρη ερώτηση στη Βουλή, με την οποία ζητούσε τη συνέχιση της χρηματοδότησης για το μνημείο, σε μία περίοδο που σχεδόν κανείς δεν είχε αντιληφθεί πόσο σημαντικό είναι.
Η κυρία Αραμπατζή είχε επισκεφθεί το μνημείο μαζί με την κ. Περιστέρη (φωτό) και τελικά είχε καταφέρει να δοθούν από τον πρώην υπουργό Πολιτισμού κ. Τζαβάρα 50.000 ευρώ για συνεχιστεί η ανασκαφή. Τώρα η βουλευτής της ΝΔ ζητά από τον υπουργό Δημόσιας Τάξης Β. Κικίλια να μάθει τι θα γίνει για τους αστυνομικούς που καθημερινά οδηγούν 60 χιλιόμετρα από τις Σέρρες στο λόφο Καστά ώστε να φρουρήσουν τις ανασκαφές, με αποτέλεσμα την υποστελέχωση της δύναμης του νομού Σερρών».

Στην παράνομη «αγορά» βρεφών η τιμή ενός νεογέννητου κυμαίνεται μεταξύ 7.000 και 20.000 ευρώ. Φθηνότερα κοστίζουν τα μελαχρινά βρέφη και πιο ακριβά τα ξανθά ή ανοικτόχρωμα. Η τελική τιμή ενός νεογνού επηρεάζεται επίσης από τον χρόνο παράδοσής του: τα… ετοιμοπαράδοτα βρέφη κοστίζουν ακριβότερα σε σχέση με τα υπόλοιπα, ενώ θεωρείται πλεονέκτημα να έχουν γεννηθεί πριν από μόλις τρεις έως πέντε ημέρες και σίγουρα να μην έχουν «σαραντίσει».
Ως επιπλέον υπηρεσία, τα κυκλώματα διακινητών χρεώνουν τη δυνατότητα του άτεκνου ζευγαριού να επιλέξει το παιδί της αρεσκείας του μεταξύ δύο, τριών ή και περισσότερων νεογέννητων βρεφών. «Κανένα από τα παιδιά μας δεν είναι πάνω από 40 ημερών. Εάν δεν σας αρέσει αυτό που θα σας φέρουμε, μπορείτε να το δώσετε πίσω και θα σας φέρουμε άμεσα άλλο» έλεγε σε αστυνομικούς που παρίσταναν το άτεκνο ζευγάρι γυναίκα που συνελήφθη τον Σεπτέμβριο στα Τρίκαλα ως μέλος κυκλώματος εμπορίας βρεφών.
Στους υποψήφιους θετούς γονείς τα κυκλώματα συχνά δεν εμφανίζουν τη φυσική μητέρα του βρέφους, ιδίως όταν αυτή είναι π.χ Ρομά από τη Βουλγαρία. Αντίθετα, μπλοφάρουν και παρουσιάζουν ως μάνα μια γυναίκα π.χ. από τη Ρωσία, προκειμένου να δημιουργήσουν την προσδοκία στους θετούς γονείς ότι το παιδί τους θα γίνει ξανθό και ψηλό…

Τους 1.000 (σε σύνολο 20.000) έφτασαν οι δικηγόροι στην Αθήνα, που έχουν μεταφέρει το γραφείο στο σπίτι τους. Η… συστέγαση σπιτιού γραφείου αποτελεί μια αναπτυσσόμενη τάση πλέον, που εκφράζεται κυρίως τα δύο – τρία τελευταία χρόνια, τα χρόνια της κρίσης και της ύφεσης.

Υπό τον φόβο των επεισοδίων από ηχηρές μειοψηφικές ομάδες συνεχίζουν να λειτουργούν τα ελληνικά ΑΕΙ.
Προ ημερών η ηγεσία του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων αποφάσισε στο παρά πέντε να μεταφέρει την εκδήλωσή της για τον εορτασμό των 50 χρόνων από την ίδρυση του ΑΕΙ σε ξενοδοχείο της πόλης, καθώς υπήρξαν απειλές ότι θα γίνουν επεισόδια στο χώρο της εκδήλωσης μέσα στο κεντρικό ίδρυμα. Την ίδια στιγμή, βέβαια, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ) οι φοιτητές αποφάσισαν να μην προχωρήσουν σε κατάληψη των σχολών του ιδρύματος, διαμαρτυρόμενοι για τα μέτρα φύλαξης στα Προπύλαια. Σήμερα θα πραγματοποιηθεί κρίσιμη συνεδρίαση της Συγκλήτου του ΕΚΠΑ.

Η έννοια του «δημοσίου πανεπιστημίου» κατά τον εκλεκτό φίλο και έγκριτο συνάδελφο, εν τη δημοσιογραφία Αγγελο Στάγκο.
«Δ​​ημόσιος χώρος το πανεπιστήμιο και, επομένως, πρέπει να είναι ανοιχτό στους πάντες (οποιαδήποτε ώρα της ημέρας και της νύχτας προφανώς), κατά τη Θεανώ Φωτίου, βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και υπεύθυνη του κόμματος για την παιδεία.
Το είπε και το υποστήριξε μετά το γνωστό επεισόδιο στο οποίο πρωταγωνίστησαν η ίδια και δύο ακόμη συνάδελφοί της, ακολουθούμενοι από μια μικρή ορδή ατόμων, τα οποία προχώρησαν σε κατάληψη του χώρου της Πρυτανείας, εν ονόματι του συνόλου των φοιτητών και των εργαζομένων.
Για να ακολουθήσει στη συνέχεια μια απερίγραπτη συζήτηση για το κατά πόσον πρέπει να φυλάσσονται οι πανεπιστημιακοί χώροι, αν η έννοια του πανεπιστημιακού ασύλου παραβιάζεται από τους… φύλακες και, εν τέλει, αν οι πρυτανικές αρχές έχουν το δικαίωμα να ενοικιάζουν αυτούς τους φύλακες από ιδιωτικές εταιρείες ή αν θα πρέπει να τους προσλαμβάνουν ως μόνιμο προσωπικό.
Φυσικά, όλα αυτά συνοδευόμενα από καταλήψεις σε διάφορες σχολές. Καταλήψεις από ελάχιστες μειοψηφίες, αλλά πάντα στο όνομα όλων των φοιτητών.
Δεν έχει ίσως νόημα η προσπάθεια να πεισθούν όσοι επιδίδονται σχεδόν επαγγελματικά στο σπορ των καταλήψεων και των άλλων που τους προσφέρουν συστηματικά θαλπωρή, ότι οι επιδόσεις τους έχουν συμβάλει σε πολύ μεγάλο βαθμό στη σημερινή κατάντια των ελληνικών πανεπιστημίων.
Για την τιμή των όπλων, όμως, πρέπει να γίνει, καθώς μάλιστα ο ΣΥΡΙΖΑ, και μαζί του η Θεανώ Φωτίου, θεωρούν ότι βρίσκονται στο κατώφλι της εξουσίας και ίσως αύριο να κυβερνούν. Ακόμη περισσότερο, γιατί η φύλαξη και η λειτουργία των δημόσιων χώρων έχει άμεση συνάρτηση με συμπεριφορές, χρήσεις, εμπειρίες και νοοτροπίες. Οι πάντες λοιπόν γνωρίζουν την κατάσταση στα κτίρια και στους χώρους των ελληνικών δημόσιων πανεπιστημίων. Αντίστοιχα καθορίζονται τα ποικίλα μέτρα φύλαξης στα δημόσια ή ιδιωτικά πανεπιστήμια όλης της υφηλίου. Και πάντως, παντού υπάρχουν μέτρα φύλαξης!
Η Θεανώ Φωτίου και οι σύντροφοί της αποκλείεται να μη γνωρίζουν πως εδώ και δεκαετίες τα ελληνικά πανεπιστήμια κακοποιούνται και βανδαλίζονται. Αν πραγματικά δεν το γνωρίζουν, σημαίνει ότι δεν παίρνουν μυρωδιά του τι συμβαίνει σε αυτή τη χώρα, και αυτό τους κάνει επικίνδυνους για άσκηση εξουσίας. Δεν νοείται να μην έχουν ακούσει ότι ολόκληροι χώροι ανωτάτων ιδρυμάτων είναι κατειλημμένοι επί χρόνια από φοιτητές ή αγνώστους, να μην έχουν μάθει για τις καταστροφές και τις λεηλασίες, τους εμπόρους λαθραίων και ναρκωτικών, τις επιθέσεις εναντίον καθηγητών και γραφείων, τα χαμένα τρίμηνα, εξάμηνα, χρόνια, λόγω απεργιών και καταλήψεων, τη γενικευμένη ασυδοσία, τη βρώμα και τη δυσωδία που επικρατεί εξαιτίας των σκουπιδιών ή ακόμη και για την ανευθυνότητα πολλών διδασκόντων.
Δεν γίνεται να καλούνται οι πολίτες να καλύπτουν συνεχώς τις ζημιές που προκαλούν με το έτσι θέλω και με πλήρη συνείδηση οι «μπαχαλάκηδες» διαφόρων βαθμών, ιδεολογιών και νοοτροπιών, ούτε είναι αποδεκτό να υποβαθμίζονται οι σπουδές των χιλιάδων νέων που δαπανούν χρόνο, κόπο και χρήμα, για να είναι ανταγωνιστικοί όταν θα βγουν στη βιοπάλη.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, υπάρχει και ένα ζήτημα για τη σημασία της έννοιας «δημόσιο». Το «δημόσιο» καθορίζεται από τη χρηματοδότηση, την υποχρέωση να είναι προσβάσιμο από όσους έχουν ανάγκη τις υπηρεσίες του ή διαθέτουν τις προϋποθέσεις να τις απολαμβάνουν, και από τον τρόπο λειτουργίας του.

«Δημόσιο» δεν σημαίνει «ξέφραγο αμπέλι», δεν σημαίνει ότι όποιος θέλει εισβάλλει όπου θέλει και κάνει ό,τι θέλει.
Ειδικά στην παιδεία, υπάρχουν δημόσια νηπιαγωγεία, δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια, αλλά δεν μπορεί ο καθένας να εισβάλλει όποτε θέλει και να καταλαμβάνει τους χώρους τους.
Κάτι τέτοιο άλλωστε θα ήταν άκρως επικίνδυνο για τα παιδιά, και κανείς γονιός δεν θα το ήθελε.
Εχει άραγε η Θεανώ Φωτίου, με την τόσο μακρά θητεία στο Πολυτεχνείο (από το 1972…), την εμπειρία από ξένα πανεπιστήμια και ως ειδική στην παιδεία τόσο διαφορετική άποψη, ώστε να τονίζει ότι το πανεπιστήμιο είναι δημόσιος χώρος και, επομένως, σαν τέτοιος πρέπει να είναι ανοιχτός σε όλους, ανά πάσα στιγμή;
Στην Ελλάδα των τόσων στρεβλώσεων, βέβαια, είναι στρεβλή και η έννοια του «δημοσίου». Αλλωστε, από εκεί άρχισε η κατάρρευση της χώρας και εκεί υπάρχουν οι περισσότερες και πιο λυσσώδεις αντιδράσεις απέναντι σε κάθε απόπειρα μεταρρύθμισης».

Επί τόσο καιρό, μέσα το καλοκαίρι, οι ιθύνοντες έπαιζαν με τα νεύρα ενός, επί πολλά χρόνια, καταταλαιπωρημένου λαού, χωρίς να δείχνουν την παραμικρή κατανόηση, ούτε φυσικά τύψεις. Κανείς εκ των υπαιτίων δεν τιμωρήθηκε ούτε έχασε την καλοπληρωμένη θεσούλα του.
Και τώρα, ύστερα από δύο μήνες αποκλειστικώς από δική τους ανικανότητα, καλείται όλη η Ελλάδα, νέοι – γέροι, να καθίσει επί 5 ημέρες στις ουρές, γιατί; Γιατί μόνον στις 22/9/2014 θα μπορούμε να τυπώσουμε τα περίφημα χαρτάκια. Για να μη «φάμε» επιπλέον και κανένα πρόστιμο.