Τετάρτη, 30 του Απρίλη. Στο καλό κύριε Απρίλη και ένα μεγάλο ευχαριστώ για τις καλές ημέρες που μας χάρισες, ιδία για τις βροχοπτώσεις, θησαυρός και ζωή για τα σπαρτά, φυτά, για τη μάνα μας Γη.
Μνήμη Ιακώβου του Ζεβεδαίου, αποστόλου, Αργυρής, νεομάρτυρος.
Χρόνια πολλά και καλά στις εορτάζουσες και εορτάζοντες.
Τα χρόνια μου πολλά στέλνω στην αγαπητή φίλη από τα παλιά Αργυρώ, σύζυγο Γιάννη Σκρέτα, Γόννοι Λαρίσης.
Ευχαριστίες από καρδιάς στον άρχοντα, ευγενέστατο φίλο Νίκο Ιλανίδη – ο αείμνηστος πατέρας του Γιώργος, ιχθυοπώλης, στα «Ντάμπχανα» με υπεραγαπούσε – για τις ευγενικές και φιλόφρονες Πασχαλιάτικες προσφορές του.
Χαίρομαι χαράν μεγάλην που ο γιος του καλού μας συνεργάτη Γιώργου Καπετάνιου, Χρίστος, μαθητής της Γ΄ Γυμνασίου, κατά την φιλόλογον καθηγήτριάν του κ. Βακάλου, είναι μαθητής που τον διακρίνει το ήθος και η ευφυΐα.
Κατωτέρω δημοσιεύω την εργασίαν περί του περιβάλλοντος, της μαθήτριας Αννούλας Ακριτίδου, της Β΄ Τάξεως του 5ου Λυκείου της πόλεώς μας.
Η εργασία της
Καταρχήν η παιδεία πρέπει να ενισχύσει μέσα από το μάθημα της Φυσικής, της Γεωγραφίας, του μαθήματος της Υγείας και του μαθήματος της Αγωγής του Πολίτη την περιβαλλοντική συνείδηση των μαθητών. Γνωρίζοντας το φυσικό περιβάλλον το άτομο αναπτύσσει σχέσεις σεβασμού και συνειδητοποιεί την αξία του. Αντιλαμβάνεται πλέον ότι το φυσικό περιβάλλον είναι τροφός, πηγή έμπνευσης και δημιουργίας και πως η αναγκαιότητα του για την ύπαρξη ανθρώπινης ζωής είναι άμεση. Με τον τρόπο αυτό και την κατανόηση της αλληλοεξάρτησης φυσικού περιβάλλοντος και ανθρώπου, οι σημερινοί μαθητές και πολίτες του αύριο είναι δυνατόν να σέβονται το περιβάλλον όπως τον ίδιο τους τον εαυτό.
Παράλληλα, μέσα από την εκπαίδευση χρειάζεται να καλλιεργηθεί στο μαθητή ο σεβασμός του χώρου του σχολείου, των πινακίδων, της τάξης, των δρόμων, των δημόσιων χώρων και γενικά του περιβάλλοντος. Η εκπαίδευση αυτή κάνει το άτομο ακέραιο, συνεπή και υπεύθυνο και συντελεί στη δημιουργία αυριανών πολιτών νομοταγών και πειθαρχημένων που θα αγαπούν και θα σέβονται το κοινωνικό περιβάλλον. Συχνά στα σχολεία θα πρέπει οικολόγοι επιστήμονες και περιβαλλοντιστές να μιλούν στους μαθητές για τα προβλήματα που δημιουργεί η καταστροφή του περιβάλλοντος και να τονίζεται η αξία του αφού είναι προϋπόθεση ύπαρξης και ζωής.
Συγχρόνως το σχολείο θα πρέπει να παροτρύνει τον μαθητή να λαμβάνει μέρος σε εκστρατείες καθαριότητας, σε συζητήσεις και συνέδρια που έχουν στόχο την προστασία του περιβάλλοντος. Οι ίδιοι οι μαθητές θα πρέπει να δημιουργούν περιβαλλοντικές οργανώσεις οι οποίες θα κινητοποιούν μεγάλο μέρος της νεολαίας για δεντροφύτευση, αναδάσωση και καθαριότητα. Η δημιουργία διαγωνισμών τέχνης, τραγουδιών, ποιημάτων που θα έχουν σαν θέμα τους το φυσικό περιβάλλον μπορούν να βοηθήσουν στην καλλιέργεια περιβαλλοντικής συνείδησης.
Ταυτόχρονα η παιδεία θα πρέπει να προσφέρει κοινωνικοποίηση, και να διευκολύνει τη δημιουργία διαπροσωπικών σχέσεων και την ομαλή μετάβαση από το «εγώ» στο «εμείς», με αποτέλεσμα την απρόσκοπτη ένταξη του ατόμου στην κοινωνία. Πρέπει να μαθαίνει στα άτομα να σέβονται τους αναγκαίους όρους της κοινωνικής ζωής, όπως τη συνεργασία, την αλληλεγγύη, τον διάλογο, τον αμοιβαίο σεβασμό και την αναγνώριση της προσφοράς των άλλων. Γιατί έτσι οδηγείται το άτομο στη συνειδητοποίηση ότι πρέπει να εργάζεται για τον εαυτό του αλλά και για το καλό του συνόλου, να προάγει το κοινωνικό συμφέρον έναντι του ατομικού, να διαμορφώνει κοινωνική συνείδηση και να λαμβάνει μέρος στο κοινωνικό «γίγνεσθαι».
Επίσης, η παιδεία δίνει τη δυνατότητα επίλυσης των προβλημάτων, οδηγεί στην πνευματική ωριμότητα, στην πνευματική ελευθερία και στην ικανότητα προσαρμογής στις διάφορες καταστάσεις. Οδηγεί τον καθένα στην αυτοκριτική, στον αυτοπροσδιορισμό, στην αυτογνωσία, στην απόρριψη προκαταλήψεων και δεισιδαιμονιών, στην καταπολέμηση του φανατισμού και του δογματισμού και απαλλάσσεται από τις βιαιότητες και τα άλλα αρνητικά σύνδρομα που καταστρέφουν το κοινωνικό περιβάλλον.
Το ρόλο της παιδείας μπορεί να ενισχύσει άμεσα η πολιτεία. `Ετσι ο στόχος θα είναι κοινός: η ανάπτυξη περιβαλλοντικής συνείδησης και η διαμόρφωση του ανθρώπου ώστε να σέβεται το φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον.
Η πολιτεία με τη σειρά της μπορεί να παίξει βαρυσήμαντο και πολυδιάστατο ρόλο στη δημιουργία περιβαλλοντικής συνείδησης. Θα πρέπει να επιβάλει αυστηρές κυρώσεις σε άτομα που ρυπαίνουν το φυσικό περιβάλλον και με βία λεηλατούν πολιτιστικούς χώρους και δημόσια κτίρια. Θα πρέπει να ενισχύσει και την αστυνόμευση σε γήπεδα και άλλους χώρους στους οποίους εκδηλώνεται η βία, ο φανατισμός και το έγκλημα, συμπεριφορές οι οποίες αλλοτριώνουν το κοινωνικό περιβάλλον. `Έτσι τα άτομα θα μάθουν να είναι νομοταγή, πειθαρχημένα, συνεπή και υπεύθυνα.
Ακόμα η πολιτεία θα πρέπει να δημιουργήσει περιβαλλοντικούς οργανισμούς, οι οποίοι θ; προστατεύσουν το φυσικό περιβάλλον και θα διοργανώνουν εκστρατείες καθαριότητας και διάσωσης ζωών τα οποία είναι υπό αφανισμό. Η συνεργασία με τη διεθνή οργάνωση Green peace θα βοηθούσε σε πολύ μεγάλο βαθμό. Επίσης όσον αφορά την καθαριότητα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στις ακρογιαλιές γιατί η Κύπρος είναι κυρίως τουριστική χώρα, και εκεί είναι που συχνάζει ο τουρισμός. `Έτσι τα άτομα που συμμετέχουν σε τέτοιους οργανισμούς γίνονται παράδειγμα προς μίμηση. Εξάλλου ο κοινός στόχος μεταξύ τους θα βοηθήσει στην ανάπτυξη διαπροσωπικών σχέσεων και κατ’ επέκταση στη βελτίωση και την ποιοτική άνοδο της ζωής τους.
Η μείωση του ρυθμού ανάπτυξης των τσιμεντουπόλεων και των εργοστασίων θα πρέπει να είναι ο επόμενος στόχος της πολιτείας. Γιατί έτσι θα σταματήσουν να κόβονται τα δέντρα και να αφανίζονται τα δάση, πράξεις που υπονομεύουν την υγεία του φυσικού περιβάλλοντος. Θα σταματήσουν επίσης οι ρίψεις αποβλήτων σε ποτάμια και δεξαμενές και θα μειωθεί η αστυφιλία και αποξένωση, η αλλοτρίωση των ανθρώπων και των σχέσεων τους. Με τον τρόπο αυτό προστατεύεται το φυσικό περιβάλλον και βελτιώνεται το κοινωνικό περιβάλλον.
Επιπρόσθετα η πολιτεία θα ήταν καλό να χορηγεί ειδικά κονδύλια για διεξαγωγή ερευνών από επιστήμονες, οι οποίοι προσπαθούν να ανακαλύψουν περισσότερους τρόπους εκμετάλλευσης της ηλιακής ενέργειας και ως εκ τούτου τρόπους προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος από τα καυσαέρια, τη ρύπανση και την όξινη βροχή. Θα μπορούμε λοιπόν να αναπτύσσουμε την τεχνολογία μας, να την αναβαθμίζουμε, να προοδεύσουμε και να βελτιώνουμε την ποιότητα ζωής μας όχι καταστρέφοντας αλλά προστατεύοντας τη φύση.
`Ένας άλλος τομέας όπου πρέπει να δράσει η πολιτεία είναι τα Μ.Μ.Ε. Είναι ανάγκη να ελέγχει τα προγράμματα που προβάλλονται, γιατί συνεχώς παρατηρούμε αρνητικά τηλεοπτικά σύνδρομα που αφορούν τόσο το κοινωνικό όσο και φυσικό περιβάλλον. `Έχουμε αρνητικές επιδράσεις στην κοινωνία γιατί πολλά άτομα ωθούνται στην επιθετικότητα, στη βία και στο έγκλημα εξαιτίας αυτών που προβάλλει η τηλεόραση. Επίσης ο καταιγισμός των διαφημίσεων ευνοεί τον καταναλωτισμό και τον ευδαιμονισμό που δεν βοηθούν καθόλου την κοινωνική συνοχή. `Όσον αφορά το φυσικό περιβάλλον αυτό βλάπτεται από τα Μ.Μ.Ε λόγω έλλειψης προγραμμάτων που να το αφορούν. Επομένως χρειάζεται η τηλεόραση να εμπλουτιστεί με θέματα για το περιβάλλον και την προστασία του, ώστε να αναπτυχθεί περιβαλλοντική συνείδηση στον τηλεθεατή και τότε θα μπορούμε να μιλούμε για πραγματική ποιότητα ζωής.
Από κει και πέρα εναπόκειται στον καθένα μας να συμφιλιωθεί με την πραγματικότητα και να καταλάβει ότι απειλείται θανάσιμα το φυσικό περιβάλλον με αποτέλεσμα να διαταράσσεται και η ισορροπία στο κοινωνικό περιβάλλον και ότι ακόμα η ανάπτυξη περιβαλλοντικής συνείδησης είναι αναγκαία για την ποιοτική βελτίωση της ζωής μας.
Οδηγούμαστε λοιπόν στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για το καλύτερο σε περιεχόμενο ζωή. Μπορούμε να ελπίζουμε ότι αν όλοι οι άνθρωποι και οι φορείς παιδεία και πολιτεία ενδιαφερθούν για το πρόβλημα αυτό και το αντιμετωπίσουμε συλλογικά, τότε όχι μόνο θα προστατεύσουμε το φυσικό και κοινωνικό μας περιβάλλον αλλά θα προστατεύσουμε και τα θεμέλια της ύπαρξης μας.
Παύλος Βασιλειάδης, πρώην αντινομάρχης, διευθυντής του Κέντρου Υγείας Νιγρίτης, φίλος, μέλος της «ΑΝΤΑΝΤ» … (!), γνωστός και ως μέλισσα η μελιτοφόρος, τουτέστιν καλός κυνηγός ψήφων, δεδομένου του αρίστου χαρακτήρος του, της ευγενείας του και της αγογγύστου τάσεως του νάναι πάντοτε εξυπηρετικός και βοηθός σε κάθε αδύνατο, πάσχοντα συνάνθρωπό του.
Προχθές έρριξε την ιδέα στον υποψήφιο αντιπεριφερειάρχη κ. Αθανάσιο Μπασδάνη, με το συνδυασμό του κ. Γιάννη Ιωαννίδη, να συγκεντρώσει όλους τους συναδέλφους του νομαρχιακούς συμβούλους, επί νομάρχου κ. Κ. Παπαπαναγιώτου, σε κέντρο στο Ν. Σούλι, όπερ και εγένετο.
Στη συγκέντρωση, που έγινε με πρόταση του φίλου Π. Βασιλειάδη παρευρέθησαν οι κ.κ. Κ. Παπαπαναγιώτου, Α. Ηλιάδης, Χρ. Γκαντίδης, Γ. Τσαρούχας, Γ. Πάνου, Ι. Πεφτίτσης, Π. Χατζής, Απ. Γούλας, Αν. Μεσάικος, Βασ. Χάψας, Γ. Δαβίτης και Θεολ. Μυρωνίδης.
Θερμές ευχαριστίες στους φίλους Ηρακλή και Γιάννη Σπανό, ποτοποιούς, παιδιά των αειμνήστων Κώστα και Γίτσας Σπανού.
Αυτοί ξέρουν.
Οχι σαν κάποιους άλλους που τάιζα επί τρία χρόνια, για να τους σώσω από τον … «γκρεμό» και απεδείχθησαν δάσκαλοι της αχαριστίας, της αγνωμοσύνης, της αναισχυντίας, της αναξιοπρέπειας, της αφιλίας.
Και καλά για τον αλαζόνα «κοκκινοτρίχη» τον δραχμοφονιά λόγω λεξιπενίας αδυνατώ να τον χαρακτηρίσω.
Αγαπητέ(!) κύριε… πρύτανι(!), δημοσιογράφε(;) πολιτευτά μου, αναλυτά μου(!), υποψήφιε Ευρωβουλευτά μου με τους «ΑΝ.ΕΛ.», κ. Σπ. Μαρκάτο, δεν διαφέρεις από τους γυρολόγους της πολιτικής.
Δεν αρκεί να μας λέγεις ότι για τον «17χρονο» ευθύνη φέρετε εσείς οι μεγάλοι στην ηλικία πολιτικάντες.
Αυτό είναι πολύ ταπεινό και θυμίζει εποχές «Τζουμπέ» … Δεληγιάννη και τέτοιους.
Για την σημερινή κατάσταση της χώρας φταίει το Κίνημα που υπηρέτησες κατά τρόπον ανάξιο, για επιστήμονα – πρύτανι.
Για τα μνημόνια και τέτοια φταίει ο ΟΛΕΤΗΡΑΣ Ανδρέας, ο προκαθήμενος όλων των λαϊκιστών, δημαγωγών, λαοπλάνων πολιτικάντηδων.
Βεβαίως και δεν ΠΡΕΠΕΙ, όχι με την οικονομικήν έννοιαν του όρου, η χώρα μας να εισάγει γεωργοκτηνοτροφικά προϊόντα, χώρα κατ’ εξοχήν γεωργική, το 80% των προϊόντων που καταναλώνει.
Πρόκειται για έγκλημα, για το οποίο κάποιοι όμοιοί σου φέρουν ευθύνην.
Βεβαίως είναι απαράδεκτον να τρώμε ντομάτες Ολλανδίας, Βελγίου, Τουρκίας κ.λ.π.
Όσον αφορά για τις εξαγωγές που είπατε ότι παρουσιάζουν μείωση, πλανάσθε πλάνην οικτράν.
Ιδετε παρακαλώ «Καθημερινή» (25-4-2014) και τότε θα καταλάβετε γιατί μας χρειάζεται κυβέρνηση Αντ. Σαμαρά.
Σας ευχαριστώ για την κατανόησιν.
Και θα χαρώ να σας φιλοξενήσω σε μια εκπομπή μου στο «ΔΙΚΤΥΟ» ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ή να δημοσιεύσωμε κάποιο άρθρο σας στις εφημερίδες μας.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ
και
ΕΙΡΗΝΗ ΗΜΙΝ.
Αχ … φιλόλογέ μου(!), που σ’ άρεσε ο «ζελές».
Δεν λέμε «μας κατατρέχουν», αλλά μας «κατατρύχουν».
Δύσκολα τα έρμα τα Ελληνικά, ακόμη και για τους πτυχιούχους του λόγου σου.
Ενα «πουλάκι» μου είπε ότι η γραβάτα του απλήστου για χρήμα με την μέθοδο ξέρει αυτός(!), είχε δέκα (10) λεκέδες.
Συμφορά, ω συμφορά…!
Και όμως αυτός…
