Ακόμη και τώρα, ύστερα από έξι χρόνια ύφεσης και τέσσερα χρόνια κρίσης, οι διηγήσεις που θα ακούσεις από ανθρώπους που προσπαθούν να ξεκινήσουν μια μικρή επιχείρηση είναι ανατριχιαστικές.
Σε μια χώρα που η ανεργία παραμένει κοντά στο 30%, η προσπάθεια να στήσεις και να λειτουργήσεις ακόμη και μια περιφερόμενη καντίνα φαντάζει σαν τιτάνιο έργο, σαν μάταια προσπάθεια για όποιον θελήσει να επανεκκινήσει την παραγωγική του παρουσία.
Είναι προφανές πως κάποιοι πιστεύουν ότι το κυβερνητικό καθήκον απέναντι στην κρίση εξαντλήθηκε με την υπερφορολόγηση, τη διάλυση μεγάλου μέρους του ιδιωτικού τομέα, την εργασιακή απορρύθμιση, την κατάρρευση του προνοιακού συστήματος, ενώ η αναποτελεσματικότητα ή ακόμη χειρότερα η συστηματική δημιουργική ανασταλτικότητα που χαρακτηρίζει την κρατική λειτουργία είναι κάτι που μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε στην… επόμενη κρίση.
