Ακόμη προσπαθώ να καταλάβω γιατί όταν έχεις να κάνεις με δημόσιες υπηρεσίες, πρέπει να έχεις μαζί σου και τα υπογλώσσια… Υποτίθεται ότι το σύστημα έχει εκσυγχρονισθεί, έχει οργανωθεί κι έχει… μεταρρυθμιστεί!
Στην πράξη όμως, αντί για εύκολα, τα κάνουμε όλα δύσκολα… Για παράδειγμα, ενώ η εφορία σε έχει «φακελωμένο» και το Ε9 γράφει «με το νι και με το σίγμα» την περιουσιακή σου κατάσταση, μια υπηρεσία του δήμου π.χ. δεν δέχεται το Ε9, στο οποίο δηλώνεις το ακίνητο και πληρώνεις ΕΝΦΙΑ γι’ αυτό, αλλά θέλει τη συμβολαιογραφική πράξη με την οποία περιήλθε το ακίνητο στην κατοχή σου…
Επίσης, αναρωτιέμαι ανσυμβαίνει και σε άλλους πολίτες σε δημόσια υπηρεσία, λίγο πριν έρθει η σειρά τους να… τυχαίνει να εξυπηρετείται από τον/την υπάλληλο η συμπεθέρα του μπατζανάκη της συννυφάδας της πεθεράς τους! Με την οποία θυμούνται ιστορίες από τα παλιά, ανταλλάσσουν νέα από συγγενείς, αστειεύονται, ο/η υπάλληλος κάνει κανά δυο τηλεφωνήματα σε άλλες υπηρεσίες για επεξηγήσεις και πάει λέγοντας…
Και πραγματικά, κάτι τέτοιες στιγμές «ξυπνά» ο… Στάθης Ψάλτης μέσα μου!
