Από τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Σερρών & Νιγρίτης κ.κ. Θεολόγο
Ημέρα γιορτής για το χωριό
Με λαμπρότητα τελέστηκαν την Κυριακή, 25 Σεπτεμβρίου, τα Θυρανοίξια του Ιερού Παρεκκλησσίου της Παναγιάς της Πορταΐτισσας στα Ίβηρα, από τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Σερρών και Νιγρίτης κ.κ. Θεολόγο.
Το πρωί τελέστηκε Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου στην οποία χοροστάτησε ο κ.κ. Θεολόγος συνεπικουρούμενος από τον π. Καλλίνικο εκ της Ιεράς Μονής Μεγάλου Σπηλαίου Καλαβρύτων, τον π. Θεόδωρο Φωτιάδη από τον Ι.Ν. του Αγίου Νικήτα Σερρών και τον εφημέριο των Ιβήρων π. Κωνσταντίνο Κουτούλα.
Στο κήρυγμά του στο εκκλησίασμα, ο Σεβασμιότατος αναφέρθηκε στη σημασία της Θείας Ευχαριστίας λέγοντας πως «δεν πρέπει να στεκόμαστε θεατές στη Θεία Λειτουργία, αλλά να είμαστε συμμέτοχοι. Το τραπέζι ο Χριστός το στρώνει και μας καλεί όλους να γίνουμε συνδαιτυμόνες. Όπως το σώμα μας έχει ανάγκη καθημερινά από τροφή, έτσι και η ψυχή έχει ανάγκη από τροφή για να ζήσει».
Για τα Θυρανοίξια τόνισε πως «αυτή η προσπάθεια έχει τη δική της ιστορία. Υπήρξαν δυσκολίες, υπήρξαν προβλήματα, όμως οι άνθρωποι του Θεού ούτε εγκαταλείπουν την προσπάθεια, ούτε απογοητεύονται και σήμερα μας αξιώνει ο Θεός να τελέσουμε τα θυρανοίξια».
Με ιδιαίτερα επαινετικά λόγια αναφέρθηκε στο πρόσωπο του πατρός Κωνσταντίνου, του εφημέριου των Ιβήρων, τον οποίο τίμησε με το Οφίκιο του Οικονόμου.
Η πομπή και η τελετή
Με το πέρας της Θείας Λειτουργίας, το εκκλησίασμα εν πομπή και υπό τους ήχους της Φιλαρμονικής της Μαυροθάλασσας συνόδεψε την Ιερά Εικόνα της Παναγιάς της Πορταΐτισσας στο εκκλησάκι που έχει χτιστεί στην είσοδο του χωριού, από τον Άγιο Δημήτριο.
Στην τελετή των θυρανοιξίων μετείχαν ακόμη οι δύο διάκονοι του Σεβασμιοτάτου, ο πρώην εφημέριος των Ιβήρων (νυν Μαυροθάλασσας) π. Κωνσταντίνος Κωστελίδης και ο εφημέριος της Κοινότητας Αγίου Δημητρίου π. Γεώργιος.
Γ. Γούδας: «Οι Ιβηριώτες και οι Ιβηριώτισσες είμαστε περήφανοι»
Χαιρετισμό με το πέρας της τελετής απηύθυνε, με την ευλογία του Σεβασμιοτάτου, ο ποιητής και συγγραφέας, πρώην πρόεδρος του χωριού, κ. Γεώργιος Γούδας, ο οποίος ανέφερε τα εξής:
«Σήμερα για το χωριό μας είναι μια ξεχωριστή ημέρα που γράφει ιστορία. Πέρασαν 11 χρόνια από την 28η Μαΐου του 2005 και την έλευση της εικόνας της Παναγίας της Πορταΐτισσας στο χωριό μας. Όλα ξεκίνησαν από τους δεσμούς που είχαμε με τη Μονή Ιβήρων του Αγίου Όρους.
Το έτος 1922, όταν ήρθαν από τη Θράκη, τη Μικρασία, τον Πόντο και αλλού οι πρόσφυγες γονείς μας, κυνηγημένοι από τους Τούρκους, βρήκαν εδώ το Μετόχι της Μονής Ιβήρων. Είχε κάποιους μοναχούς, την παλιά εκκλησία του Αγίου Νικολάου κτισμένη το έτος 1846, τα κελιά των μοναχών, αποθήκες κι ένα μικρό εκκλησάκι, προσκύνημα της Παναγιάς της Πορταΐτισσας. Από εδώ πήρε και το όνομά του το χωριό μας. “Ίβηρα”! Δεκαετίες μετά, 50 Ιβηριώτες οργανώσαμε μια εκδρομή και πήγαμε στο Άγιο Όρος, στη Μονή Ιβήρων. Μας υποδέχθηκαν οι μοναχοί, μείναμε δύο βράδια, εκκλησιαστήκαμε, προσκυνήσαμε και εν συνεχεία θέσαμε το αίτημά μας. Ο Καθηγούμενος της Μονής, Αρχιμανδρίτης Βασίλειος, μας άκουσε! Του είπαμε πως είμαστε συγγενείς Ιβηριώτες και θέλουμε πιστό αντίγραφο της εικόνας της Παναγίας για το χωριό μας. Οι επαφές δεν σταμάτησαν και με τη μεσολάβηση τη δική σας, Σεβασμιώτατε, που στείλατε την υπ’ αριθμ. 91/27-01-2004 επιστολή σας, όσο και με τη δωρεά για την αγιογράφηση της εικόνας της Ηγουμένης Ιωάννας Χατζίκα εξ Ιβήρων, της Μονής Αγίου Γεωργίου Ανύδρου Γιαννιτσών, η επιθυμία μας ευοδώθηκε.
Έτσι, στις 28/5/2005 οι μοναχοί Αρχιμανδρίτης Χριστόφορος και Ιερομόναχος Αθανάσιος μας έφεραν το πιστό αντίγραφο της εικόνας της Παναγιάς της Πορταΐτισσας της Θαυματουργής στην πλατεία του χωριού.
Εδώ την περιμένατε και την υποδεχθήκατε, Σεβασμιώτατε, με τους Ιερείς, το άγημα του Στρατού και τη Μπάντα της Χ’Μεραρχίας, που απέδωσε τιμές.
Εν συνεχεία, εσείς ευλογήσατε, κάνατε τις δεήσεις και κατευθυνθήκαμε στην Εκκλησία του Αγίου Νικολάου όλοι μαζί: η Ηγουμένη με τη συνοδεία της, επίσημοι και πιστοί. Εκεί Την ενθρονίσατε στο Καθολικό του Ναού, με ύμνους και δοξολογίες.
Σεβασμιώτατε, σήμερα γιορτάζουμε τα Θυρανοίξια του Ιερού Παρεκκλησίου της Παναγιάς της Πορταΐτισσας και Αγίου Φανουρίου. Κι εσείς συμβάλλατε τα μέγιστα καθώς μας συμβουλεύατε και ευλογούσατε τις προσπάθειες που κάναμε με τον π. Κωνσταντίνο και την εκκλησιαστική επιτροπή, ώσπου ήρθε η σημερινή ευλογημένη μέρα για τους συγχωριανούς και τους φίλους, επώνυμους και ανώνυμους, που προσέφεραν οικονομική και υλική βοήθεια, και για όσους εργάστηκαν χειρωνακτικά, με πρώτο τον πατέρα Κωνσταντίνο.
Πρέπει επίσης να αναφερθώ και στις κυρίες της Χορωδίας, οι οποίες επί 11 συναπτά έτη ψάλλουν την Παράκληση στην Παναγία και τον Άγιο Φανούριο, αλλά και στις κυρίες του χωριού οι οποίες πάντα παρασκευάζουν ξεχωριστά εδέσματα για ημέρες όπως η σημερινή.
Οι Ιβηριώτες και οι Ιβηριώτισσες είμαστε περήφανοι που αξιωθήκαμε να δούμε την ανέγερση και τα θυρανοίξια στο Παρεκκλήσσι της Παναγιάς της Πορταΐτισσας».
«Όλα τα έργα χρειάζονται πρώτα τον έναν»
Τέλος, λαμβάνοντας το λόγο ο Σεβασμιότατος, είπε τα εξής:
«Το παρεκκλήσιον αυτό θα είναι ένα σημείον αναφοράς, ξεκούρασης πνευματικής και προόδου. Βέβαια, το έργο είναι έργο όλων σας, όλου του χωριού, και θέλω να σας ευχαριστήσω και να σας επαινέσω. Είναι έργο της καλής διάθεσης των αρχόντων της περιοχής και γι’ αυτό θέλω να τους συγχαρώ και να τους ευχαριστήσω. Αλλά, όλα τα έργα χρειάζονται πρώτα τον έναν. Εκείνος ο οποίος θα πάει μπροστά και θα αντιμετωπίσει και τα προβλήματα πολλές φορές. Εκείνος ο οποίος θα ακούσει σχόλια πικρά και άδικα και θα πρέπει να έχει την αντοχή και να τα υπομένει και να τα ξεπερνά. Χρειάζεται ο νους και η ψυχή η δυνατή αυτά να τα αφήσει στην άκρη και να προχωρήσει μπροστά. Και αυτός ο έπαινος, κατά λόγο δικαιοσύνης, ανήκει στους εφημερίους της ενορίας σας και στον κ. Γεώργιο Γούδα, ο οποίος είναι εκλεκτός, αγαπητός και γνωστός σε όλους μας. Με το πύρωμα της καρδιάς του αγωνίστηκε έως τέλους και σήμερα κι εκείνος, όπως όλοι μας, χαίρετε τους καρπούς των προσπαθειών του. Θερμά συγχαρητήρια, λοιπόν, και σ’ εκείνον γιατί πραγματικά εκοπίασε και αγωνίστηκε. Και θερμά συγχαρητήρια σε όλους σας γιατί τούτο εδώ είναι έργο των χειρών σας και με καύχηση να το δείχνετε στα παιδιά σας. Με τη δική σας βοήθεια οικοδομήθηκε αυτό το παρεκκλήσι, αυτός ο οίκος Της Παναγίας μας. Η ευχή και η προστασία Της εύχομαι να είναι στη ζωή όλων σας, να σκεπάζει το χωριό σας, το Νομό μας, την πατρίδα και τον κόσμο όλο. Αμήν».
Κατά τη Θεία λειτουργία o Σεβασμιότατος απένειμε στον π. Κωνσταντίνο Κουτούλα, τον εφημέριο των Ιβήρων, το Οφίκιο του Οικονόμου και αναφέρθηκε στο πρόσωπό του λέγοντας τα εξής: «ο πατήρ Κωνσταντίνος είναι φιλότιμος. Είναι λίγο αυθόρμητος, όπως ήταν ο Απόστολος Πέτρος: εύκολα θύμωνε, εύκολα μάλωνε, αλλά είχε μια καρδιά μάλαμα, όπως θα έλεγε ο λαός μας. Ο πατήρ Κωνσταντίνος είναι αυτής της ποιότητας των ανθρώπων: είναι λίγο πληθωρικός στις εκφράσεις του, αλλά έχει καλή ψυχή και αγαπάει την Εκκλησία, αγαπάει και το χωριό σας, το οποίο έχει το προνόμιο σ’ αυτά τα δύσκολα χρόνια να έχει μόνιμο παπά. Μην το θεωρείτε δεδομένο αυτό, δεν είναι πια όπως και πολλά άλλα. Και το υπενθυμίζω αυτό για να σας πω να σέβεστε τον παπά σας, να αγαπάτε τον παπά σας, γιατί αυτός είναι ο υπηρέτης του μυστηρίου του Χριστού. Από τα χέρια αυτού του παπά θα πάρετε τη χάρη, την ευλογία, το Σώμα και το Αίμα Του Χριστού. Αυτός θα σας ευλογήσει, αυτός θα σας βαπτίσει, θα σας παντρέψει, αυτός θα σας προπέμψει εις την αιώνια ζωή. Γι’ αυτό τους παπάδες σας να τους αγαπάτε, να τους σέβεστε και να τους τιμάτε. Διότι η τιμή μεταβαίνει εις τον ίδιον τον Χριστό. Εκφράζω, λοιπόν, την τιμήν μας στον π. Κωνσταντίνο και με λόγους και με έργα. Θα του απονείμουμε το Οφίκιο του Οικονόμου, έτσι ώστε με νέες δυνάμεις, με νέες ευλογίες να συνεχίσει τον καλό του αγώνα σ’ αυτή την όμορφη κωμόπολη εις δόξαν Θεού και οικονομία των ανθρώπων».
Κατά τη Θεία λειτουργία o Σεβασμιότατος απένειμε στον π. Κωνσταντίνο Κουτούλα, τον εφημέριο των Ιβήρων, το Οφίκιο του Οικονόμου και αναφέρθηκε στο πρόσωπό του λέγοντας τα εξής: «ο πατήρ Κωνσταντίνος είναι φιλότιμος. Είναι λίγο αυθόρμητος, όπως ήταν ο Απόστολος Πέτρος: εύκολα θύμωνε, εύκολα μάλωνε, αλλά είχε μια καρδιά μάλαμα, όπως θα έλεγε ο λαός μας. Ο πατήρ Κωνσταντίνος είναι αυτής της ποιότητας των ανθρώπων: είναι λίγο πληθωρικός στις εκφράσεις του, αλλά έχει καλή ψυχή και αγαπάει την Εκκλησία, αγαπάει και το χωριό σας, το οποίο έχει το προνόμιο σ’ αυτά τα δύσκολα χρόνια να έχει μόνιμο παπά. Μην το θεωρείτε δεδομένο αυτό, δεν είναι πια όπως και πολλά άλλα. Και το υπενθυμίζω αυτό για να σας πω να σέβεστε τον παπά σας, να αγαπάτε τον παπά σας, γιατί αυτός είναι ο υπηρέτης του μυστηρίου του Χριστού. Από τα χέρια αυτού του παπά θα πάρετε τη χάρη, την ευλογία, το Σώμα και το Αίμα Του Χριστού. Αυτός θα σας ευλογήσει, αυτός θα σας βαπτίσει, θα σας παντρέψει, αυτός θα σας προπέμψει εις την αιώνια ζωή. Γι’ αυτό τους παπάδες σας να τους αγαπάτε, να τους σέβεστε και να τους τιμάτε. Διότι η τιμή μεταβαίνει εις τον ίδιον τον Χριστό. Εκφράζω, λοιπόν, την τιμήν μας στον π. Κωνσταντίνο και με λόγους και με έργα. Θα του απονείμουμε το Οφίκιο του Οικονόμου, έτσι ώστε με νέες δυνάμεις, με νέες ευλογίες να συνεχίσει τον καλό του αγώνα σ’ αυτή την όμορφη κωμόπολη εις δόξαν Θεού και οικονομία των ανθρώπων».
Β.Α.
