Ακούω παράπονα και γκρίνιες από αρκετούς για τη σερραϊκή παρουσία στο περίπτερο 12 της ΔΕΘ. Και μετά λύπης μου διαπιστώνω ότι οι «μεγάλοι» τοπικοί του επιχειρείν απουσιάζουν.
Παρόλα αυτά πρέπει να παραδεχτούμε ότι είναι μία κάποια προσπάθεια αυτή που γίνεται με το σερραϊκό περίπτερο στην έκθεση. Που μακάρι να έχει συνέχεια και μακάρι να την πάμε κι ένα βήμα παρακάτω: στην Αθήνα, στα γειτονικά Βαλκάνια αλλά και ακόμα παραέξω.
Εγώ δύο πράγματα κρατώ από το περίπτερο 12: την εξωστρεφή διάθεση αρκετών Σερραίων, οι οποίοι αντιλήφθηκαν ότι μόνο αν ανοίξουν πανιά, έστω κι ελαφρώς άτσαλα στην αρχή, μπορούν να ελπίζουν σε κάτι καλύτερο.
Και δεύτερο ότι όλο αυτό εντάσσεται σε μια προσπάθεια να αποκτήσουμε «ταυτότητα» ως νομός. Εμπορική ταυτότητα. Brand.
Να ξέρουμε τι πουλάμε και που μπορούμε να το πουλήσουμε.
