Τι συμβαίνει με εμάς;

Η ανεργία στο Ν. Σερρών το 2008 ήταν στο 6% του ενεργού πληθυσμού. Σήμερα οκτώ χρόνια μετά έχει πενταπλασιαστεί αγγίζοντας το τρομακτικό 30%. Σύμφωνοι, το 2008 η χώρα ζούσε σε μια φούσκα, από τότε μεσολάβησε η μεγαλύτερη μεταπολεμική κρίση. Ασφαλώς, πλην όμως ο Ν. Σερρών εμφανίζει τις χειρότερες επιδόσεις απ΄ όλους τους νομούς της Κεντρικής Μακεδονίας (και σίγουρα και πανελληνίως).
Οι υπόλοιποι (μέχρι και το Κιλκίς – πολλώ δε μάλλον η Ημαθία και η Πιερία που είναι δυναμικοί νομοί στον αγροδιατροφικό τομέα) κατάφεραν να βελτιώσουν τη θέση τους σε σχέση με το 2014. Μόνοι εμείς τα πήγαμε χειρότερα.

Τι συμβαίνει; Τα σημάδια είναι πολλά και οι «συμπτώσεις» απανωτές για να τις αποδίδουμε στην «τύχη». Κάτι φταίει με του λόγου μας. Είναι σα να έχουμε πάρει τον κατήφορο χωρίς φρένα.
Το θέμα δεν είναι απλά σοβαρό. Είναι κατεπείγον! Υπάρχει σχέδιο για να αναστροφή αυτής της πορείας; Ακούει κανείς;

Αλέξανδρος Αραμπατζής