Την παραίτησή του από μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ γνωστοποιεί με ανοιχτή επιστολή του προς τη Γραμματέα Κέλλυ Βαλταδώρου ο Χρήστος Γεωργιάδης, ζητώντας επιπλέον τη διαγραφή του και από το Μητρώο Μελών του ΠΑΣΟΚ.
Ο κ. Γεωργιάδης αποφάσισε να ακολουθήσει την Αριστερή Πρωτοβουλία και να συνταχθεί με το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών του Γιώργου Παπανδρέου, τονίζοντας στην επιστολή του τα εξής:
«Αγαπητή συντρόφισσα,
Απευθύνομαι σε σένα, αναφερόμενος σε όλο το Σώμα της Ν.Ε.
Με την παρούσα επιστολή, επιθυμώ να ξεκαθαρίσω την στάση μου, μετά τις τελευταίες εξελίξεις και την ίδρυση του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών (Κ.Δ.Σ.). Θα μπορούσα να αποφύγω την δημόσια τοποθέτηση και να το παίξω “ουδέτερος”, επικαλούμενος προσωπικούς λόγους –για τους οποίους βρίσκομαι μεταξύ Ελλάδας και εξωτερικού– όμως, όπως πολύ καλά γνωρίζεις, δεν επιθυμώ να υπάρχει ούτε η παραμικρή “σκιά”, σε ό,τι έχει σχέση με την συμμετοχή μου στα κοινά.
Και για να μην υπάρχουν αμφιβολίες γι’ αυτό, επίτρεψέ μου να κάνω μια σύντομη αναφορά στην μέχρι σήμερα πορεία μου εντός του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Από το 1996, οπότε και ενηλικιώθηκα, εντάχθηκα στο ΠΑ.ΣΟ.Κ., κυρίως λόγω οικογενειακής παράδοσης, όμως στην πορεία ενεργοποιήθηκα, κατόπιν συνειδητής, ατομικής επιλογής.
Σε όλα τα χρόνια της παρουσίας μου εντός ΠΑ.ΣΟ.Κ. προσπάθησα να λειτουργώ έχοντας πολιτικά κριτήρια, στο πλαίσιο ενός άτυπου κώδικα δεοντολογίας, αυτοσεβασμού και σεβασμού των άλλων, στο πλαίσιο του καλώς εννοούμενου “δημοκρατικού συγκεντρωτισμού”.
Ποτέ δεν εντάχθηκα στη Νεολαία ΠΑ.ΣΟ.Κ., γιατί δεν ήθελα να νομιμοποιήσω με την παρουσία μου τις πρακτικές όσων σφετερίστηκαν ανηλεώς την ιδιότητα του “νέου και άφθαρτου προσώπου”, με μοναδικό στόχο την ατομική τους ανέλιξη, προκειμένου να διαχειριστούν χρήματα και εξουσία. Τα παραδείγματα πολλά, δυστυχώς, αλλά –όπως πολύ καλά γνωρίζεις– ένα είναι χαρακτηριστικότερο όλων.
Επίσης, ουδέποτε υπήρξα θιασώτης του “εκσυγχρονισμού” και πολύ περισσότερο των “μεγαλοϊδεατών” του, οι οποίοι είχαν φτάσει στο σημείο να υποστηρίζουν ότι “ο Κώστας Σημίτης ήταν ο καλύτερος πρωθυπουργός της Μεταπολίτευσης”, σε μια απέλπιδα προσπάθειά τους να προσβάλλουν την μνήμη και να μειώσουν το έργο και την προσφορά του Ανδρέα.
Τέλος, υποστήριξα και υποστηρίζω ότι τα κομματικά “χρίσματα” πρέπει να μένουν μακριά από την Αυτοδιοίκηση, η οποία πρέπει να λειτουργεί εντός παραταξιακών πλαισίων, υπηρετώντας το καλό των πολιτών και όχι κακώς εννοούμενα κομματικά μικροσυμφέροντα και σκοπιμότητες.
Στις εσωκομματικές εκλογές του 2007 ψήφισα τον Γιώργο Παπανδρέου, όμως ουδέποτε έδωσα το δικαίωμα να με θεωρήσουν “παπανδρεοφύλακα”, κάτι που απεδείχθη το 2008, στις εκλογές για την ανάδειξη του Γραμματέα και των μελών της Νομαρχιακής Επιτροπής Σερρών.
Τότε, όπως πολύ καλά θυμάσαι, είχα υποστηρίξει για την θέση του Γραμματέα της Ν.Ε., φανερά και καθαρά, τον σ. Παύλο Τσακιρίδη, όμως, μετά την εκλογή του σ. Κώστα Τρέντσιου, όχι μόνο δεν υπέσκαψα την λειτουργία του Γραμματέα και του Οργάνου, αλλά έδωσα όλες μου τις δυνάμεις για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα –αγνοώντας συγκεκριμένους “καλοθελητές”, που ήταν φανερό πως είχαν άλλους σκοπούς…
Δεν θα περιαυτολογήσω, σχετικά με την παρουσία μου στη Ν.Ε. το διάστημα 2008-2013, ο καθένας έχει το δικαίωμα να κρίνει αν είχα θετική ή αρνητική συμβολή στην δημόσια εικόνα και στην οργανωτική λειτουργία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στις Σέρρες. Απλώς, θα αναφέρω ότι ποτέ δεν κρύφτηκα, ποτέ δεν φυγομάχησα ούτε καν στις πολύ δύσκολες εκλογές του 2012. Ακόμη και τότε, σεβόμενος τον ρόλο μου στο Όργανο, κρατούσα τις πολιτικές και ιδεολογικές διαφωνίες μου για τις συζητήσεις εντός των Οργάνων και όχι για τα τηλεοπτικά παράθυρα.
Στις εκλογές για την ανάδειξη των Αποκεντρωμένων Οργάνων, το 2013, αποφάσισα να είμαι εκ νέου υποψήφιος για τη Ν.Ε., εκπροσωπώντας την πάλαι ποτέ Αριστερή Πρωτοβουλία ΠΑ.ΣΟ.Κ., εν γνώσει του ότι θα ήμουν μειοψηφία στο Όργανο και έχοντας πάρει απόφαση ότι η συγκεκριμένη επιλογή μου θα είχε πολιτικό κόστος και ενδεχομένως να μου στοίχιζε και προσωπικές φιλίες –όπως και έγινε…
Όταν η Αριστερή Πρωτοβουλία αποφάσισε να διαχωρίσει τη θέση της από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., σε ενημέρωσα ότι δεν επρόκειτο να παραβρεθώ σε διαδικασία εντός του Οργάνου ή γενικώς της Ν.Ε. και συμφωνήσαμε να μην παραιτηθώ, προκειμένου να μην δημιουργηθεί περαιτέρω επικοινωνιακή ζημία στο τοπικό ΠΑ.ΣΟ.Κ. και σε εσένα προσωπικά, σεβόμενος την κοινή μας διαδρομή. Άλλωστε, η παραίτησή μου θα ήταν μόνο για τις εντυπώσεις, αφού, επί της ουσίας, δεν θα άλλαζε κάτι, από τη στιγμή που δεν υπήρχε αναπληρωματικό μέλος για να καταλάβει τη θέση μου.
Σήμερα, όμως, είμαι υποχρεωμένος, ηθικά και πολιτικά, να δηλώσω ότι όχι μόνο παραιτούμαι από μέλος της Ν.Ε. ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά ζητώ και τη διαγραφή μου από το Μητρώο Μελών, καθώς και από τον κατάλογο αποδεκτών μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και SMS, προκειμένου να ακολουθήσω τον Γιώργο Παναγιωτακόπουλο και αρκετούς συντρόφους από την Πρωτοβουλία, οι οποίοι συντάσσονται με το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών και με έχουν πείσει να άρω –προσωρινά έστω– τις συγκεκριμένες επιφυλάξεις που έχω, τόσο για σαφή ζητήματα κατά τη διακυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, όσο και για την λειτουργία ορισμένων “Ηρακλέων του στέμματος”.
Στην καινούρια κατάσταση, οι δρόμοι μας φαίνεται να χωρίζουν, αλλά αυτό δεν μπορεί να ακυρώσει μια διαδρομή ούτε μπορεί να σβήσει τις μνήμες, καλές ή κακές. Τα αποτελέσματα –όχι μόνο σε εκλογικό επίπεδο– θα δείξουν ποιοι και πώς θα δικαιωθούν, ποιοι και πώς θα χρειαστεί να αναθεωρήσουν.
Δεν σέβομαι και δεν τιμώ ούτε στο ελάχιστο, όσους “συντρόφους” κάνουν πως ξεχνούν το παρελθόν τους και επιδίδονται σε μια αστόχαστη και διχαστική ρητορική, αναλώνονται σε απολίτικες κραυγές φανατισμού και επενδύουν στην οριστική διάσπαση της πραγματικής Δημοκρατικής Παράταξης, ως “βασιλικότεροι του Βασιλέως”, προκειμένου να εξυπηρετήσουν ατομικά μικροσυμφέροντα –απ’όπου κι αν προέρχονται, όπου κι αν φαίνεται ότι ανήκουν σήμερα.
Σέβομαι και τιμώ στο ακέραιο τους πραγματικούς συντρόφους, ανεξαρτήτως αν σήμερα ακολουθούμε διαφορετικούς μεταξύ μας δρόμους. Και είμαι σίγουρος ότι, πολύ σύντομα, οι δρόμοι όλων μας θα ξανασυναντηθούν, ώστε να δώσουμε ενωμένοι τον αγώνα για την πραγματική Δημοκρατική Παράταξη και την Ελλάδα μας.
