Αγοράζεις ένα κιλό κεράσια. Όταν τα πλένεις αντιλαμβάνεσαι πως τα μισά και παραπάνω είναι ήδη… μαρμελάδα ή κατευθείαν για τις κότες! Γιατί, ανάμεσα στη… «μαρμελάδα» πετάν και πέντε-έξι καλά, για να «γυαλίζουν» στο μάτι και τα πουλάν όλα στην ίδια τιμή. Όλα για το κέρδος!
Και δεν τους νοιάζει αν θα ξαναπατήσεις στον πάγκο τους ή στο μαγαζί τους. Και καλά κάνουν. Γιατί, αν βάζεις πάνω από όλα το κέρδος, τι να τους κάνεις τους πελάτες; Η αλήθεια είναι πως αυτές οι περιπτώσεις συμβαίνουν συχνά, γιατί η ανοησία έχει περισσέψει τις μέρες μας. Και για να λέμε και τα πράγματα όπως είναι, ούτε ο πελάτης θα φτωχύνει από τα δύο ευρώ που έδωσε, ούτε και ο μανάβης θα γίνει πλούσιος. Το θέμα, λοιπόν, δεν είναι οικονομικό, αλλά ηθικό. Για όσους, τουλάχιστον, δεν ανέχονται την κοροϊδία…