Πολλή κουβέντα γίνεται για μία ακόμα φορά για τα 500 εκατομμύρια που θα μοιραστούν ως κοινωνικό μέρισμα. Ερίζουν μεταξύ τους οι κοινωνικές τάξεις για το ποιος θα είναι ο δικαιούχος και εθίζεται το… «πόπολο» σε ενέσεις ελεημοσύνης. Κατά τη γνώμη μου, η όλη μεθόδευση της διανομής του κοινωνικού μερίσματος υποδηλώνει – για μία ακόμη φορά- πως το πολιτικό προσωπικό ελάχιστα διδάχτηκε από την κρίση.
Αντί να μάθει τους Έλληνες να ψαρεύουν, τους χαρίζει λίγη… σαρδέλα για να ξεχαστούν.
Κατά τη γνώμη μου, το όποιο πλεόνασμα, αυτό το περίφημο «κοινωνικό μέρισμα» έπρεπε να πάει σε νέους ανθρώπους με καινοτόμες και ρεαλιστικές ιδέες για τη σύσταση επιχειρήσεων. Ως ένα βοήθημα για την έναρξη της δραστηριότητας. Για να στηθούν 500, 700, 1.000 νέες επιχειρήσεις. Το κέρδος θα ήταν πολλαπλάσιο: και δεκάδες άνθρωποι θα δοκίμαζαν τις δυνατότητες τους σε κάτι δημιουργικό και θα άνοιγαν πολλές, πάμπολλες θέσεις εργασίας. Ξέχασα όμως: η επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα είναι εχθρός!