Υπηρέτησε με αφοσίωση την Εκπαίδευση
Του Δημητρίου Γ. Νάτσιου
Κηδεύτηκε σήμερα ο εν ζωή εκπαιδευτικός Κωνσταντίνος Ματθαίος. Η εξόδιος ακολουθία τελέστηκε στο Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Γεφυρουδίου Σερρών. Η κηδεία του έγινε σε κλίμα συγκίνησης γιατί ο εκλιπών υπήρξε άνθρωπος με ανεκτίμητη προσφορά στη σερραϊκή κοινωνία. Η γυναίκα του Ευαγγελία, τα παιδιά του Χρυσοβαλάντης και Θωμάς, οι υπερήλικοι γονείς του, ο συμπέθερός του Παύλος Βασιλειάδης , η γυναίκα του Φανή, και πλήθος Σερραίων βρέθηκαν στο μεσημέρι της Πέμπτης 26 Ιουνίου για να ανάψουν ένα κερί στον Κώστα Ματθαίο, έναν άνθρωπο με μεγάλη προσφορά στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και τα κοινά. Συνάδελφοι του εκπαιδευτικοί, εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, γιατροί, δικηγόροι και δημοσιογράφοι έδωσαν το παρών για να τιμήσουν τον άνθρωπο Κωνσταντίνο Ματθαίο. Ο Κώστας Ματθαίος γεννήθηκε στο Γεφυρούδι το 1953, σπούδασε στην παιδαγωγική Ακαδημία Αλεξανδρούπολης και δημιούργησε οικογένεια με την εκπαιδευτικό Ευαγγελία Παπαδοπούλου με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, τον Χρυσοβαλάντη και τον Θωμά. Ήταν περήφανος άνθρωπος και ξεχώρισε γιατί ήταν τελειομανής, χαμογελαστός και ευγενικός. Από τον γιο του Χρυσοβαλάντη και την νύφη του Ευαγγελία ευτύχησε να γίνει παππούς.
Σύσσωμη η Εκπαιδευτική κοινότητα
Τον Κώστα Ματθαίο συνόδεψαν στην τελευταία του κατοικία σύσσωμος ο εκπαιδευτικός κόσμος του Νομού. Ο Διευθυντής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Αναστάσιος Λυμπούδης, ο τέως διευθυντής της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Χρήστος Κρυστάλλης, η βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Φωτεινή Αραμπατζή, ο δήμαρχος Βισαλτίας Τάκης Καλαϊτζής, o περιφερειακός σύμβουλος Αθανάσιος Μπασδάνης, ο τέως Νομάρχης Σερρών Κωνσταντίνος Παπαπαναγιώτου, ο τέως δήμαρχος Σκοτούσας Λάζαρος Ευαγγελίδης, ο τέως πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Σκοτούσας Γεώργιος Μυγδάλης, ο δημοτικός σύμβουλος Ηράκλειας Γεώργιος Κουτσάκης.
Ο Επικήδειος απο τον πρόεδρο Εκπαιδευτικών Κωνσταντίνο Στρίκα
Επικήδειος εκφωνήθηκε από τον πρόεδρο του συλλόγου εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Κωνσταντίνο Στρίκα, ο οποίος μεταξύ των άλλων, ανέφερε:
«Εάν η απώλεια είναι συνάρτηση της προσφοράς, τότε το κενό που αφήνει ο θάνατος του Κώστα Ματθαίου είναι τεράστιο. Και είναι πράγματι, καθώς ήσουν ένας πραγματικός ταγός. Και ταγός σημαίνει όχι μόνο να επιτελείς με επιτυχία τα θεσμικά σου καθήκοντα, είτε από την έδρα του δασκάλου, είτε από τη θέση του διευθυντή σχολικής μονάδας, είτε από τη θέση του προϊσταμένου Εκπαίδευσης, είτε από τη θέση του προέδρου Συλλόγου Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Σερρών, αλλά να τα πας και ένα βήμα μπροστά. Και εσύ αγαπημένε μας προϊστάμενε, με την υπερβατική σου προσωπικότητα, το έκανες σε απόλυτο βαθμό. Γιατί διεύρυνες τους ορίζοντες μας. Έδινες μαθήματα σε όλους με τους οποίους συνεργάστηκες. Δίδαξες με τη νηφαλιότητα του πνεύματός σου και πνευματική σου εγρήγορση. Δίδαξες με τη στάση σου να μη κρίνεις, αλλά να προτείνεις. Δίδαξες με την αγάπη σου για την πατρίδα, την εκπαίδευση και τη Δημοκρατία και την αγωνία σου να την διακηρύξεις έμπρακτα. Οι δημόσιες παρεμβάσεις σου ήταν πάντα εύστοχες, και η σιωπή από την απουσία τους σε μεγάλα εκπαιδευτικά, θεσμικά, πολιτικά και κοινωνικά θέματα θα είναι πολύ ηχηρή στ’ αυτιά μας. Έγινες εκπαιδευτικός επειδή είχες την άσβεστη θέληση να βοηθάς και να προσφέρεις στον άνθρωπο. Δούλεψες σαν Δάσκαλος για παρά πολλά χρόνια. Αφοσιώθηκες με πάθος στο λειτούργημα σου, γιατί σε ολόκληρη τη ζωή σου, ήθελες μόνο να προσφέρεις με ειλικρίνεια και ανιδιοτέλεια. Εύχομαι εκ μέρους όλων των συναδέλφων, κουράγιο και δύναμη στην οικογένεια σου, στους δικούς σου. Ο Κύριος να σε καλοδεχτεί και να σε αναπαύσει.
Επικήδειος από τον Εκπαιδευτικό Θωμά Προδρόμου
Στη συνέχεια επικήδειος λόγος εκφωνήθηκε από τον συνταξιούχο εκπαιδευτικό και επιστήθιο φίλο του εκλιπόντος Θωμά Προδρόμου. «Εφυγες, φίλε μου, έφυγες γρήγορα και ξαφνικά μα και παλικαρίσια! Στο κάλεσμα της μοίρας δεν κρύφτηκες, φίλε μου. Δεν περίμενες εάν και πότε θα έρθει το μοιραίο. Βγήκες θαρρετά μπροστά να δώσεις την μάχη με γενναιότητα. Θέλησες να δώσεις αυτή την μάχη όχι για τον εαυτό σου αλλά για τον πατέρα σου και την μητέρα σου που έπρεπε να τους γηροκομήσεις. Το έκανες για την Ευαγγελία, για τον Χρυσοβαλάντη για τον Θωμά. Το έκανες για την μικρή και τον μικρούλη Κωνσταντίνο. Όταν για πρώτη φορά ράγισες, θυμάμαι μου είχες πει: « Θωμά, δεν φοβάμαι να πεθάνω, μόνο λίγο χρόνο ζητώ από τον Θεό, να μεγαλώσω τα παιδιά μου. Και σ’ ακούσε ο καλός Θεός, φίλε μου. Με θάρρος και πίστη πορεύτηκες και έζησες μεγάλες χαρές, μεγάλες επιτυχίες, οικογενειακές, επαγγελματικές, κοινωνικές. Ο Θεός σε αξίωσε να δεις την υπέρτατη χαρά πιστεύω. Τον μικρούλη Κωνσταντίνο Ματθαίο. Εβαλες το θεμέλιό σου, φίλε! Στη ζωή σου έδινες πάντα μάχες. Την τελευταία μάχη δεν την κέρδισες και σήμερα κλαίμε την απώλεια σου. Το πέρασμα σου από την γή άφησε θετικό αποτύπωμα. Σήμερα παρακαλούμε όλοι τον Θεό να σου δώσει μία θέση στον Παράδεισο, γιατί ήσουν υπέροχος σύζυγος, μοναδικός πατέρας και υπέροχος άνθρωπος».
