Όταν είχε προταθεί η πεζοδρόμηση της Ερμού στην Αθήνα οι αντιδράσεις των καταστηματαρχών ήταν τεράστιες. Σίγουροι πως το μέτρο θα σημάνει τον θάνατο της περιοχής έκαναν τα πάντα για να το σταματήσουν. Οι αντιρρήσεις τους δεν εισακούστηκαν -ευτυχώς γι’ αυτούς- το μέτρο πέρασε και η Ερμού έγινε η μεγαλύτερη περατζάδα της Ελλάδας, αλλά και ο δρόμος με τα υψηλότερα (προ κρίσης) ενοίκια στην Ευρώπη. Το ίδιο λίγο – πολύ συνέβη με τις πεζοδρομήσεις και στις Σέρρες. Κάποτε «κόκκινο πανί» για όλους, τώρα έφτασαν να θεωρούνται σχεδόν διαβατήριο πλουτισμού για τα καταστήματα διασκέδασης. Τα θυμήθηκα όλα, αυτά με αφορμή τη συζήτηση που γίνεται για άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές. Θέμα δύσκολο, λόγω των ετερόκλητων αναγκών-συνθηκών: άλλες οι εμπορικές ανάγκες στο κέντρο της Θεσσαλονίκης και άλλες στο κέντρο των Σερρών.
Πλην όμως, εξακολουθεί να με εντυπωσιάζει η απερίγραπτη άρνηση σε κάθε απόπειρα αλλαγής σε αυτό τον τόπο.