Ζούμε σε μια χώρα όπου κυριαρχούν συνθήματα του 1950 και 1960 όπως το «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία. Κι από κοντά λογικές, νοοτροπίες, συμπεριφορές δεκαετιών πίσω.
Σε μία χώρα όπου ο κρατισμός είναι σταθερό εθνικό σύμβολο. Και ο Σοβιετισμός αποτελεί οικονομικό μοντέλο μισού αιώνα (ανεξαρτήτως κυβερνήσεων).
Σε αυτή τη χώρα λοιπόν, κάποιος που εισπράττει μεικτά 11 χιλ. πληρώνει για φόρους και εισφορές 6-7 χιλιάδες ευρώ. Ναι, καλά διαβάσατε, τόσος είναι ο φόρος που του αναλογεί (πραγματικό περιστατικό).
Με άλλα λόγια δεν εργάζεται σε μια ελεύθερη κοινωνία και οικονομία αλλά είναι σκλάβος του κράτους. Ή καλύτερα αυτών που στο όνομα κάποιας δημοκρατίας και χάριν κάποιων πελατειακών μηχανισμών χρησιμοποιούν το κράτος για να νέμονται την κοινωνία.
