Καλλιέργησε τα πάθη και τις αδυναμίες του λαού μας
Σαν σήμερα άνοιγε η εποχή της Τηλεοπτικής Δημοκρατίας. Ήταν 20 Νοεμβρίου του 1989 όταν εξέπεμψε ο τηλεοπτικός σταθμός MEGA Chanel στους οποίους μέτοχοι ήταν οι επιχειρηματίες Μπόμπολας, Λαμπράκης Βαρδινογιάννης, Τεγόπουλος και Αλαφούζος. Η δεύτερη τηλεοπτική άδεια δόθηκε σε έναν συνεταιρισμό περί την εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος» με τον τίτλο « Νέα Τηλεόραση» άδεια η οποία πότε δεν ενεργοποιήθηκε. Η απόφαση για την δημιουργία και λειτουργία καλύφθηκε από διάταξη νομοθετικού περιεχόμενου της χούντας των συνταγματαρχών( 1244/1972) περί λειτουργίας πειρατικών και ερασιτεχνικών εκπομπών ασυρμάτου η οποία προσέφερε κάποιου είδους νομιμοφάνεια. Ήταν μία απόφαση αυθαίρετη όπως γράφτηκε. Ελάχιστοι είχαν αντισταθεί τότε στην σημαντική απόφαση της κυβέρνησης του Τζάνη Τζανετάκη, ούτε βέβαια και το εξουθενωμένο ΠΑΣΟΚ λόγω της αποκάλυψης του σκανδάλου Κοσκωτά. Βέβαια νομοτελειακά θα ερχόταν κάποτε στην Ελλάδα η ιδιωτική τηλεόραση, ήλθε όμως χωρίς σχετική προπαρασκευή και πλαίσιο. Ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν ήθελε να καλοκαρδίσει συγγενείς και παραδοσιακές δυνάμεις του Τύπου που επί των ημερών του ανδρώθηκαν αλλά την περίοδο εκείνη ήταν συγκυριακά εναντίον του λόγω του σκανδάλου Κοσκωτά. Ο μοναδικός που αντιστάθηκε τότε στην απόφαση αυτή ήταν ο πρόεδρος της ΔΗΑΝΑ και μετέπειτα πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωστής Στεφανόπουλος.Από τότε η τηλεοπτική Δημοκρατία καθήλωσε τον Ελληνα στο καναπέ, του καλλιέργησε μία υποκουλτούρα, τον απονεύρωσε πνευματικά. Ο νεοέλληνας παρότι λοιδωρεί το τηλεοπτικό σκουπιδομάνι από ανέχεια ή από συνήθεια κάθεται και το παρακολουθεί.Από τότε κυριάρχησαν στη τηλεοπτική σκηνή πρόσωπα απαίδευτα, της ευκολίας και της συμφοράς( υπήρχαν βέβαια και λαμπρές εξαιρέσεις). Με την δύναμη που απέκτησαν έπληξαν και υποβάθμισαν τον δημόσιο διάλογο, τον βύθισαν στον εντυπωσιασμό και την φιγούρα.H τηλεοπτική Δημοκρατία ανέδειξε έναν άλλο κόσμο στην επιφάνεια. Ένα μείγμα αυριανισμού και μπερλουσκονισμού ήρθε στο προσκήνιο. Ισως αυτό να ταιριάζει την Ελληνική κουλτούρα και την απαίδευτη ελληνική ψυχή. Πάντως ένα είναι σίγουρο, ότι τα 25 χρόνια της τηλεοπτικής Δημοκρατίας άφησαν το στίγμα της στην ενημέρωση και καλλιέργησαν ακόμη περισσότερο τις αδυναμίες και τα πάθη του λαού μας.
Δ.Ν.
