Στο συμπυκνωμένο πολιτικό χρόνο που ζούμε, μοιάζει λες και ο ΣΥΡΙΖΑ κυβερνά μήνες τώρα. Στην πραγματικότητα, φυσικά, δεν έχουν περάσει καν 10 μέρες από την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης. Επομένως είναι νωρίς ακόμα, όχι μόνο για πανηγυρισμούς (δηλώσεις Ομπάμα, Γάλλων) ή απογοητεύσεις (συνάντηση Βαρουφάκη – Ντάιζελμπλουμ), αλλά και για να βγουν έστω τα πρώτα στέρεα συμπεράσματα για την «περπατησιά» αυτής της κυβέρνησης.
Οι Αμερικανοί σε ανάλογες περιπτώσεις λένε ότι πρέπει να τους δώσουμε το… benefit of the doubt, το ελαφρυντικό της αμφιβολίας, κοινώς πίστωση χρόνου. Βλέπω πάντως γύρω μου να καλλιεργούνται υψηλές προσδοκίες και νομίζω ότι πρέπει να… κατέβει ο πήχης.
Οι περισσότεροι Έλληνες σήμερα πιστεύουν ότι κάποια λύση θα βρεθεί στο τέλος κι αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι μια αντιπαράθεση στο πλαίσιο μιας διαπραγμάτευσης.
Μακάρι να είναι έτσι. Ούτως ή άλλως ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχέθηκε ελπίδα. Και η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.
