Πέμπτη, 5 Φεβρουαρίου. Μνήμη Αγάθης μάρτυρος, Πολυεύκτου Κωνσταντινουπόλεως. Χρόνια πολλά και καλά στις εορτάζουσες και εορτάζοντες.
Ευχαριστώ από καρδιάς τον ε.α. στρατηγό Θωμά Λάγγαλη, την ερίτιμη σύζυγό του και τους συγγενείς του. Αυτοί ξέρουν.
Λένε ότι μια «κωλοτούμπα» θα μας σώσει. Δεν ξέρω.
Σε πρόσφατη δημοσκόπηση, 75% των μελλοντικών ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ δήλωσαν ότι σε περίπτωση ρήξης με τους δανειστές μας η Ευρωπαϊκή Eνωση θα υποχωρήσει! Πίστευα και πιστεύω στο αντίθετο, γιατί συνήθως ο πιο ενδεής των διαπραγματευομένων είναι αυτός που υποχωρεί. Εκτός από την αγωνία μου για το αποτέλεσμα αυτής της διαπραγμάτευσης, τα πρώτα αποτελέσματά της, βραχυπρόθεσμα τουλάχιστον, θα μας δείξουν και αν η μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ έχουν δίκιο. Eτσι θα δούμε και σ’ αυτήν την περίπτωση αν ένα μεγάλο μέρος του λαού μας είναι «σοφό», όπως υποστηρίζουν δημόσια (δι’ ευνόητους λόγους) όλοι οι τηλεπαρουσιαστές, καναλάρχες, σχολιαστές και δημοσιογράφοι, ή θα κάνει ένα ακόμη τραγικό λάθος, όπως ορισμένα γνωστά από την ιστορία μας, παρά το γεγονός ότι οι λαοί είναι κυρίαρχοι. Σε αυτήν την περίπτωση θα έπρεπε να αναζητηθούν οι αιτίες της λαϊκής αυτής πλάνης (και ως αντικίνητρο για να αποφευχθούν τέτοια λάθη στο μέλλον). Είναι επειδή πιστεύουν ό,τι «εύπεπτο» τους προσφέρουν κάποιοι πολιτικοί χωρίς να ψάξουν για την αιτία ή ό,τι είναι αρεστό θα συμβεί στην πραγματικότητα (wishful thinking);
Οι επιτελείς του ΣΥΡΙΖΑ έχουν σχεδιάσει μια επιτυχημένη προεκλογική καμπάνια από την άποψη να κερδίσουν τις εκλογές και να σχηματίσουν κυβέρνηση. Είμαι σίγουρος ότι θα έχουν σχεδιάσει επίσης πώς να υποχωρήσουν εάν βρουν αντίσταση από την τρόικα ή την Ε.Ε., χωρίς να εξοργίσουν τους ψηφοφόρους τους για την «κωλοτούμπα» (αν και δεν θα είναι πρώτοι που θα την κάνουν). Πότε και πώς θα την κάνουν; Πιστεύω ότι θα την κάνουν όταν θα είναι υποχρεωμένοι από τους δανειστές μας, έτσι ώστε, ενώ μια «κωλοτούμπα» που κάνουν οι νεαροί παίρνει λίγα δευτερόλεπτα, οι επιτελείς του ΣΥΡΙΖΑ θα την κάνουν σε αρκετές δόσεις προκειμένου να συμπληρωθούν κάποιοι μήνες ή και χρόνια (πάντα διότι αλλιώς θα χρεοκοπήσουμε ως χώρα, όπως επικαλέσθηκαν ορθά και ο Παπανδρέου και ο Σαμαράς). Ή ακόμη θα ζητήσουν δημοψήφισμα, όπως έχουν ήδη πει, ώστε να ρίξουν για μία ακόμη φορά την μπάλα στις κερκίδες και να απεκδυθούν τις ευθύνες τους και την οργή των ψηφοφόρων τους, οδηγώντας τη χώρα σε αναπληρωματικές εκλογές ή εκτός ευρώ. Αυτά θα είναι τα καταστρεπτικά και απευκταία σενάρια. Γι’ αυτό και μια «κωλοτούμπα» ίσως μας σώσει!
Χάριν του καθήκοντος αληθείας.
Ψήφισα γιατί το καθήκον το επιβάλλει, αλλά παρά το γεγονός ότι κατά το νόμο η ψήφος είναι μυστική, η ταπεινότιητά μου εσταύρωσε την κόρη μου ΦΩΤΕΙΝΗ. Ο καιρός θα δείξει αν θα μας ρίξει σε ξέρα ο ΣΥΡΙΖΑ ή θα ευοδωθούν –έστω και κλασματικά– τα υπεσχημένα.
Εκείνο στο οποίο εστιάζω είναι η απρόσμενη και κατακριτέα από όλους –Ελληνες και ξένους– συμπεριφορά του Αντώνη Σαμαρά για την απουσία του στην παράδοση Μαξίμου. Οι Aγγλοι έχουν έναν πολύ επιτυχημένο χαρακτηρισμό για κάτι τέτοια: Bad loser, σε ελεύθερη μετάφραση «χολωμένος, κακός ηττημένος». Μα πού είναι η απόρροια της ανατροφής (!), το επώνυμο τζάκι, το πολιτισμένο περιβάλλον για δεκαετίες, οι φαμόζες σπουδές σε πανεπιστήμια της ανωτάτης, ο συγχρωτισμός με «καθωσπρέπει»;
Ας θυμίσουμε στον Α.Σ. την υποδοχή στο Μαξίμου που επεφύλαξε ο Κώστας Σημίτης στον Κ. Καραμανλή μετά τη νίκη της Ν.Δ., παρόλο τον κακόγουστο, άξεστο χαρακτηρισμό του τελευταίου στη Βουλή ως «αρχιερέα της διαπλοκής», αναφερόμενος στον τότε αρχηγό του ΠΑΣΟΚ. Παρ’ όλα ταύτα, ήταν παρών εθιμοτυπικά, να τον καλωσορίσει. Πολιτισμένα πράγματα…
Eτερον τι: την επομένη κιόλας, η παρουσία του Αλέξη Τσίπρα στην ορκωμοσία στο Προεδρικό Μέγαρο: ανοιχτός γιακάς, απουσία της συμβατικής (και συμβολικής του βασικού καθωσπρεπισμού) γραβάτας. Μήπως μια τέτοια… υποχώρηση θα ξεθώριαζε το… κύρος (;) και τη σοβαρότητά του;
Γιατί δεν ίσχυσε όμως το ίδιο σκεπτικό την ώρα της υπογραφής και δεν αντάλλαξε (αν και δανεικό για όλους τους εκλεγέντες) το πανάκριβο στιλό-πένα Montblanc, σύμβολο-στόχος σνομπικής επιδεικτικότητας, και δεν έβγαλε ένα σαφώς πιο… δημοκρατικό BIC;
Το ράσο δεν κάνει τον παπά, γνωστό, αλλά σε δημόσια πρόσωπα, είτε προσφιλή στον καθένα είτε όχι, οφείλουν να τηρούνται κάποιοι βασικοί κανόνες που δεν χρωματίζουν τίποτε απολύτως, απλώς και μόνο την αποδοχή τους ότι ανήκουμε στη Δύση (ή μήπως ακόμα σκαρφαλώνουμε στα δέντρα σαν τον Ταρζάν);
Περί του Μέγα Βασιλείου, ενός Ιεράρχου εκ των τριών, Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου.