Η δομή του ελληνικού κράτους, ο τρόπος που λειτουργεί δεν προσιδιάζει απλώς με Σοβιέτ, είναι Σοβιέτ. Τα φαινόμενα σοβιετικού ολοκληρωτισμού, σήψης και παράνοιας πληθαίνουν επικίνδυνα. Προστασία μέχρις εσχάτων για τους «πολίτες-πελάτες» του Δημοσίου, απηνείς «διωγμοί» και κατασυκοφάντηση αυτών που τους τρέφουν, δηλαδή του ιδιωτικού τομέα. Τελευταίο κρούσμα η νομιμοποίηση των πλαστών πτυχίων αυτών που τα χρησιμοποίησαν για να διοριστούν στο δημόσιο. Αυτά που θα έπρεπε να ντρεπόμαστε να τα σκεφτούμε ακόμα, οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ τα υιοθετούν. Τα βρίσκουν φυσιολογικά, λογικά, επιτρεπτέα. Πρόκειται για ένα μίγμα κυνισμού και παραλογισμού σε ακραία μορφή. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν δημιουργήσει μία ξεχωριστή κατηγορία πολιτικής ανηθικότητας και – ομολογουμένως – σε αυτό το γήπεδο παίζουν χωρίς αντίπαλο. Εκμεταλλεύονται στο ακέραιο τη βαθειά διάβρωση της ελληνικής κοινωνίας από την πολυετή σοσιαλιστική παρλαπίπα (35 χρόνια ανοησίες ακούμε στη δημόσια σφαίρα) και ασχημονούν πολιτικά.