(Μακάρι να περιγράφεται η εξαίρεση κι όχι ο κανόνας…)
Σκηνικό κατά την περίοδο των εκπτώσεων:
Η κυρία βλέπει στη βιτρίνα ένα τσαντάκι. Μπαίνει στο κατάστημα και ρωτά για την τιμή του. Ο καταστηματάρχης παίρνει από τη βιτρίνα το τσαντάκι για να δει την ταμπέλα.
Την ώρα που το τσαντάκι περνά μπροστά από την κυρία, εκείνη βλέπει την καρτέλα να αναγράφει 33 ευρώ. Ο έμπορος περνά στο ταμείο, κρατά την τσάντα στα χέρια του, βλέπει την καρτέλα, κάνει (δήθεν τάχαμου) το λογαριασμό στο κομπιουτεράκι και λέει: «αρχική έχει 46 ευρώ και με την έκπτωση μπορώ να σας την αφήσω 30 ευρώ».
Δηλαδή, μιλάμε για ΤΗΝ προσφορά!
Και είναι να απορεί κανείς γιατί υπάρχουν τόσες τσάντες στη βιτρίνα του! Με τέτοιες εκπτώσεις έπρεπε να είχαν ήδη εξαφανιστεί!
(Μα, πόσο χάπατα θεωρούν τους καταναλωτές και πόσο έξυπνους τους εαυτούς τους;).
