Είναι ένα από τα πράγματα στα οποία πάσχουμε. Δεν ξέρω τι είδους μικρότητες και κομπλεξισμοί βγαίνουν στην επιφάνεια, ποια ανώτερη δύναμη μας εμποδίζει να παραδεχτούμε τη συμβολή ενός ανθρώπου στο κοινό καλό και να τον τιμήσουμε, το σίγουρο είναι πως σπάνια τιμάμε κάποιον εν ζωή, για τη δράση και το έργο του.
Εύχομαι και ελπίζω η επιστολή-παρέμβαση που δημοσιεύει σήμερα το «Σ.Θ.» του Γιώργου Ανδρέου, του γνωστού μουσικοσυνθέτη και υιού ενός εκ των πλέον ιστορικών δημάρχων των Σερρών να μας ταρακουνήσει. Δεν ξέρω αν υπάρχει έστω κι ένας Σερραίος που να μην αναγνωρίζει την σημασία της Κοιλάδας Αγίων Αναργύρων για την πόλη.
Ε λοιπόν δεν πρέπει να υπάρχει ούτε ένας Σερραίος που να μη γνωρίζει ότι αυτή είναι έργο του Ανδρέα Ανδρέου.
Τώρα, όπως σωστά λέει ο γιος του, όσο ο πατέρας του είναι εν ζωή.
Δε χρειάζεται πολλά. Την επιβεβλημένη αίσθηση χρέους και ελάχιστη μεγαθυμία!
