Oι Χωρικοί Αντιπεριφερειάρχες ζητούν

24 Jul 2017

by Δημήτρης

Επαναφορά του Νοµάρχη µε αιρετό συλλογικό όργανο

Mε κείµενο παρέµβασή τους οι Χωρικοί Αντιπεριφερειάρχες της Χώρας κάνουν κριτική στο Νοµοσχέδιο του ΥΠΕΣ για την Τοπική Αυτοδιοίκηση,καταθέτουν τις δικές τους προτάσεις, όπως η επαναφορά του Νοµάρχη και του Έπαρχου µε τη λειτουργία αιρετού συλλογικού οργάνου κατά τα πρότυπα προφανώς του Νοµαρχιακού Συµβουλίου και η κατάργηση του Θεµατικού Αντιπεριφερειάρχη.Επίσης ζητάνε από την ΕΝΠΕ τη διενέργεια του έκτακτου Συνεδρίου µε θέµα τις επικείµενες αλλαγές στη θεσµική λειτουργία των Περιφερειών και την ενδοπεριφερειακή αποκέντρωση.

1η ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΧΩΡΙΚΩΝ ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΩΝ ΑΘΗΝΑ, 14-6-2017 ΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Το κείµενο της Επιτροπής ΥΠΕΣ είναι προσβλητικό για όσους και όσες υπηρετούν την περιφερειακή αυτοδιοίκηση από τη θέση του άµεσα εκλεγόµενου χωρικού Αντιπεριφερειάρχη και προσβλητικό για τα εκλογικά σώµατα των Περιφερειακών Ενοτήτων. Οι χωρικοί Αντιπεριφερειάρχες όχι µόνο «δεν φαλκιδεύουν την τοπική δηµοκρατία» αλλά αποτελούν έναν αναγκαίο δηµοκρατικό θεσµό µεταξύ των Δήµων και των κέντρων των Περιφερειών και των λοιπών δηµοσίων αρχών που συµβάλει ποικιλοτρόπως στην ανάδειξη και προώθηση των θεµάτων κάθε Περιφερειακής Ενότητας και των πληθυσµό αυτών.
Οι προτάσεις της Επιτροπής ΥΠΕΣ για τις Περιφερειακές Ενότητες και το θεσµό του χωρικού αντιπεριφερειάρχη προκρίνουν µια λογική συγκεντρωτισµού, δεν λαµβάνουν υπόψη τους το ρόλο των χωρικών αντιπεριφερειαρχών και των Περιφερειακών Ενοτήτων τόσο στην παροχή τοπικών δηµόσιων υπηρεσιών όσο και στο ρόλο τους ως συντονιστών του συνόλου σχεδόν της δηµόσιας διοίκησης σε τοπικό επίπεδο ενώ αγνοούν παντελώς την ανάγκη ενδογενούς ανάπτυξης και χωρικής ενδυνάµωσης προκειµένου η χώρα µας να ξεφύγει από την αναπτυξιακή στασιµότητα και οπισθοδρόµηση.
Τόσο η εµπειρία από τη λειτουργία του θεσµού των χωρικών Αντιπεριφερειαρχών όσο και η επιστηµονική έρευνα σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο συνοµολογούν υπέρ της ενίσχυσης των Περιφερειακών Ενοτήτων και του ρόλου των Χωρικών Αντιπεριφερειαρχών σε συνδυασµό µε την θεσµοθέτηση συλλογικού αιρετού οργάνου ανά Περιφερειακή Ενότητα µε αποφασιστικές αρµοδιότητες για τα τοπικά θέµατα. Ειδικότερα δε για τα νησιά, τα πλέον αποµακρυσµένα από τα κέντρα λήψης αποφάσεων των χερσαίων Περιφερειών, προτείνεται η θεσµοθέτηση του αιρετού έπαρχου µε δεδοµένο και τον πολύ περιορισµένο αριθµό των αιρετών Περιφερειακών Συµβούλων στις νησιωτικές Περιφερειακές Ενότητες αλλά και σε ηπειρωτικές αποµακρυσµένες περιοχές που βρίσκονται σε απόσταση ιδιαίτερα µεγάλη από την έδρα της Περιφερειακής Ενότητας (π.χ. Αλεξανδρούπολη – Βόρειος Έβρος). Οι κάθετες θεµατικές πολιτικές και επιλογές έχουν διαχρονικά αποδειχθεί αναποτελεσµατικές. Οι χωρικές προσεγγίσεις, η εκ των κάτω κινητοποίηση και συµµετοχή, η ενδογενής ανάπτυξης είναι τα κύρια εργαλεία, ακόµα περισσότερο σε περίοδο οικονοµικής κρίσης, για τον σχεδιασµό, την υλοποίηση και την αξιολόγηση της κοινωνικής και οικονοµικής ανάπτυξης.
Οι γεωγραφικές, συγκοινωνιακές και ευρύτερες κοινωνικές ιδιαιτερότητες ανά Περιφερειακή Ενότητα συνηγορούν, επίσης, υπέρ της ενδυνάµωσης των Περιφερειακών Ενοτήτων. Δεν είναι δυνατόν να επιτάσσει το Σύνταγµα της χώρας µας διοίκηση σύµφωνα µε το σύστηµα της αποκέντρωσης, των ιδιαιτεροτήτων, τη νησιωτικότητα και ορεινότητα, και την ίδια στιγµή οι προτάσεις της Πολιτείας να κινούνται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση που στηρίζει τον συγκεντρωτισµό και την ουσιαστική αποδυνάµωση και απονεύρωση των Περιφερειακών Ενοτήτων.
Οι Περιφερειακές Ενότητες, επίσης, αποτελούν συνέχεια των ιστορικών νοµαρχιών και νοµαρχιακών αυτοδιοικήσεων, θεσµών µε σηµαντική συµβολή στην οικονοµική και κοινωνική ανάπτυξη της πατρίδας µας, όπως άλλωστε και το ίδιο το κείµενο του ΥΠΕΣ παραδέχεται. Αυτή η ιστορική συµβολή βασίζεται σε συγκεκριµένο κοινωνικό κεφάλαιο και περιφερειακή συνείδηση που χτίζονται αργά και µε πολλές δυσκολίες, αποτελούν δε αναγκαία προϋπόθεση και για την όποια οικονοµική ανάπτυξη. Η ισοπέδωση αυτών των τοπικών κοινωνικών κεφαλαίων όχι µόνο δεν θα συµβάλει σε ισχυρές Περιφέρειες αλλά θα οδηγήσει σε φαινόµενα ισχυρών κεντρικών σηµείων που θα περιβάλλονται από εκτεταµένες ζώνες υποβάθµισης µε τραγικά αποτελέσµατα για την πρόοδο των πολιτών.
Προτείνουµε την ενδυνάµωση των Περιφερειακών Ενοτήτων και του θεσµού συνολικά της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης µέσω των ακόλουθων παρεµβάσεων:

Θεσµική ενδυνάµωση Περιφερειών- Περιφερειακών Ενοτήτων

6.1. Συνταγµατική κατοχύρωση των υποθέσεων και αρµοδιοτήτων της δευτεροβάθµιας αυτοδιοίκησης.

6.2. Επέκταση του πεδίου εφαρµογής του Ευρωπαϊκού Χάρτη Τοπικής Αυτονοµίας και στην περιφερειακή αυτοδιοίκηση. Οι Περιφέρειες πρέπει να ενδυναµωθούν ως ΟΤΑ β΄βαθµού και οι Περιφερειακές Ενότητες (Νοµαρχίες) ως κύτταρα των ΟΤΑ β΄βαθµού.

6.3. Επανασχεδιασµός κρίσιµων δηµόσιων πολιτικών (οικονοµική ανάπτυξη, κοινωνική µέριµνα και αλληλεγγύη, δηµόσια υγεία, χωρικές πολιτικές) µε διακριτικό και ενισχυµένο ρόλο των Περιφερειών και µε σεβασµό στις θεµελιώδεις αρχές του ΕΧΤΑ (πολιτική, οικονοµική, διοικητική και οργανωτική αυτοτέλεια των ΟΤΑ, πληρότητα των αρµοδιοτήτων), καθώς και πρόβλεψη για την ύπαρξη των αναγκαίων πόρων (ανθρώπινων και υλικών).

6.4. Ενδυνάµωση ουσιαστική της µητροπολιτικής Περιφέρειας µε σαφής οριοθέτηση και ενεργοποίηση αρµοδιοτήτων που θα στηρίζονται σε συγκεκριµένους πόρους (ανθρώπινους και υλικούς) και θεσµικές διαδικασίες. Απαιτείται ιδιαίτερα ενίσχυση του µητροπολιτικού ρόλου των Περιφερειών/ Περιφερειακών Ενοτήτων στους τοµείς της αναπτυξιακής πολιτικής, της περιβαλλοντικής προστασίας, της ποιότητας ζωής και της κοινωνικής συνοχής (υγεία, κοινωνική µέριµνα, πολιτισµός, παιδεία, αστική ανάπτυξη ολοκληρωµένων χωρο-λειτουργικών ενοτήτων).

6.5. Επανεξέταση της λειτουργίας των Αποκεντρωµένων Διοικήσεων έτσι ώστε ο έλεγχος νοµιµότητας να µην καταλήγει στην πράξη σε έλεγχο σκοπιµότητας που ακυρώνει τις διεθνείς, ευρωπαϊκές και εθνικές θεσµικές δικλείδες υπέρ της ελεύθερης πρωτοβουλίας των Οργανισµών Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

6.6. Νοµοθετική κατοχύρωση των αρµοδιοτήτων των χωρικών Αντιπεριφερειαρχών κατά το προηγούµενο των αιρετών νοµαρχών.

6.7.Εκχώρηση αρµοδιοτήτων από τους Δήµους και τις Αποκεντρωµένες Διοικήσεις στις Περιφερειακές Ενότητες µε την ανάλογη στελέχωση µε σκοπό την αποφυγή διοικητικών αρρυθµιών και αστοχιών στην εφαρµογή ευαίσθητων και κρίσιµων δηµόσιων πολιτικών (όπως η περίπτωση των δασαρχείων και των πολεοδοµιών) όταν εµπλέκονται διαφορετικά επίπεδα άσκησης εξουσίας (Κεντρική Διοίκηση, Αποκεντρωµένες Διοικήσεις, τυχόν ειδικοί Οργανισµοί) ή όταν η επίλυση πολεοδοµικών θεµάτων Δήµων από διαφορετική Περιφερειακή Ενότητα από αυτή της έδρας του (περίπτωση Κυθήρων που εξυπηρετείται πολεοδοµικά από τον Δήµο Πειραιά της Π.Ε. Πειραιά).

Διακυβέρνηση Περιφερειών- Περιφερειακών Ενοτήτων

6.8. Η Εκτελεστική Επιτροπή απαρτίζεται από τον Περιφερειάρχη και τους χωρικούς Αντιπεριφερειάρχες.

6.9. Ίδρυση και λειτουργία αιρετού συλλογικού οργάνου ανά Περιφερειακή Ενότητα µε αποφασιστικές αρµοδιότητες σε επίπεδο Π.Ε.

6.10. Μετονοµασία των Περιφερειακών Ενοτήτων σε Νοµαρχίες και των χωρικών Αντιπεριφερειαρχών σε Νοµάρχες.

6.11. Αναδιοργάνωση των Περιφερειών της χώρας λαµβάνοντας υπόψη τα σύγχρονα επιστηµονικά δεδοµένα και το ρόλο της ενδοπεριφερειακής αποκέντρωσης. Χωρίς ισχυρές Περιφερειακές Ενότητες (Νοµαρχίες) δεν µπορούν να υπάρξουν ισχυρές Περιφέρειες και χωρίς ισχυρές Περιφέρειες δεν µπορεί να υπάρξει ισχυρή χώρα. Η ιστορική παθογένεια του πολιτικού, διοικητικού και οικονοµικού συγκεντρωτισµού της χώρας µας όχι µόνο δεν µας προφύλαξε από την χρεοκοπία αλλά αποτέλεσε και µια από τις βασικές αιτίες της.

6.12. Θεσµοθέτηση του αιρετού έπαρχου στις νησιωτικές Περιφερειακές Ενότητες αλλά και σε ηπειρωτικές αποµακρυσµένες περιοχές που βρίσκονται σε απόσταση ιδιαίτερα µεγάλη από την έδρα της Περιφερειακής Ενότητά τους (όπως στην Π.Ε. Έβρου).

6.13. Κατάργηση του θεσµού του Θεµατικού Αντιπεριφερειάρχη – διατήρηση του θεσµού του εντεταλµένου Περιφερειακού Συµβούλου µε πρόβλεψη αντιµισθίας.

Χωρική ενδυνάµωση της αναπτυξιακής και κοινωνικής πολιτικής

6.14. Πρόγραµµα Επενδύσεων/ Εκτελεστέων Έργων και Δράσεων ανά Περιφερειακή Ενότητα.

6.15. Λειτουργία Υπηρεσίας Αναπτυξιακού Προγραµµατισµού ανά Περιφερειακή Ενότητα µε αρµοδιότητες κατοχυρωµένες στο γενικό θεσµικό πλαίσιο αναπτυξιακού προγραµµατισµού της χώρας.

6.16. Προσαρµογή όλων των ερευνών της ΕΛΣΤΑΤ σε επίπεδο Περιφερειακών Ενοτήτων για λόγους κοινωνικούς και αναπτυξιακούς.

6.17. Ίδρυση και λειτουργία Μηχανισµού Παρακολούθησης των Πολιτικών στην Τοπική Αυτοδιοίκηση µε επιστηµονική και ερευνητική επάρκεια µε ειδική µέριµνα για τη χωρική διάσταση και τις χωρικές επιπτώσεις των πολιτικών σε επίπεδο Περιφερειακής Ενότητας (Νοµαρχιών).

Οι χωρικοί Αντιπεριφερειάρχες που συµµετέχουµε στην 1η πανελλαδική συνάντηση δηλώνουµε τη βούλησή µας για συστηµατική συνεργασία προς όφελος των πληθυσµών κάθε Περιφερειακής Ενότητας, όπως επιτάσσει η αποστολή µας στο πλαίσιο της υφιστάµενης νοµοθεσίας αλλά και οι θεµελιώδεις αρχές και αξίες της τοπικής αυτοδιοίκησης. Συστήνουµε προς τούτο, ένα δίκτυο διαλόγου µε την ονοµασία «Forum Χωρικών Αντιπεριφερειαρχών» και προγραµµατίζουµε την επόµενη πανελλαδική συνάντησή µας για τον ερχόµενο Σεπτέµβριο.
Ορίζουµε οµόφωνα ως συντονιστική επιτροπή του δικτύου µας τους ακόλουθους συναδέλφους Αντιπεριφερειάρχες: Γ. Αλεξόπουλος (Αχαΐας), Γ. Βασιλείου (Δυτικής Αττικής), Ι. Γιώργος (Χαλκιδικής), Π. Καλλίρης (Κορινθίας), Ε. Κουκιαδάκης (Ηρακλείου), Μ. Λιονή (Ρεθύµνου), Θ. Μαρκόπουλος (Καβάλας), Θ. Πιτούλης (Θεσπρωτίας), Ε. Σηµανδράκος (Γρεβενών) και Π. Φιλίππου (Ανατολικής Αττικής).
Έχοντας τα ανωτέρω κατά νου και δεδοµένης της εξαιρετικής σηµασίας της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης και ειδικότερα των Περιφερειακών Ενοτήτων στο συνολικό χάρτη οικονοµικής και κοινωνικής ανάπτυξης της χώρας, καλούµε την ΕΝΠΕ να οργανώσει έκτακτο συνέδριο µε θέµα τις επικείµενες αλλαγές στη θεσµική λειτουργία των Περιφερειών και την ενδοπεριφερειακή αποκέντρωση.
Τέλος, καλούµε την κυβέρνηση και ειδικότερα το Υπουργείο Εσωτερικών να προβεί σε ευρύ και ουσιαστικό διάλογο µε τους φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης για τη νέα θεσµική συγκρότηση των Περιφερειών, µεριµνώντας ιδιαίτερα και για το κρίσιµο ζήτηµα της ενδοπεριφερειακής αποκέντρωσης που αγγίζει τόσο το ρόλο συνολικά των Περιφερειών όσο και τον συντονισµό και την παραγωγή δηµόσιων υπηρεσιών ανά Περιφερειακή Ενότητα. Η χώρα έχει ανάγκη από ισχυρές Περιφέρειες και οι Περιφέρειες από ισχυρές Περιφερειακές Ενότητες.

Οι Χωρικοί Αντιπεριφερειάρχες

Α/Α Ονοµατεπώνυµο Περιφερειακή Ενότητα

1 Αδαµόπουλος Σωτήριος Καστοριάς

2 Αλειφέρη Ελένη Μεσσηνίας

3 Αλεξόπουλος Γρηγόρης Αχαΐας

4 Βασιλείου Γιάννης Δυτικής Αττικής

5 Βουλγαράκης Απόστολος Χανίων

6 Γεωργιόπουλος Γεώργιος Ηλείας

7 Γιαννακούρας Βαγγέλης Αρκαδίας

8 Γιώργος Ιωάννης Χαλκιδικής

9 Ζαγναφέρης Κων/νος Ξάνθης

10 Ιωάννου Ευστράτιος Πρέβεζας