Η αγάπη και η περηφάνεια των Σκοτουσαίων για το πανηγύρι τους
- Μαρτυρίες κατοίκων από το παρελθόν
Του Δημητρίου Γ. Νάτσιου
Πολλά νέα στοιχεία αναδεικνύονται φέτος κατά την διάρκεια της μικρής έρευνας που διενεργήσαμε για τον «μύθο» που συνοδεύει την εμποροπανήγυρη της Σκοτούσας. Το πρώτο και το κυριότερο είναι ότι ο κάτοικος του χωριού της Σκοτούσας αισθάνεται βαριά την ευθύνη για την μακροημέρευση του θεσμού όποιες και αν είναι οι οικονομικές ή άλλες καταστάσεις που επικρατούν στο εμπόριο και την κοινωνία.Ο Σκουτουσιώτης είναι ο πρώτος που τον ενδιαφέρει η εμπορική του επιτυχία και η μεγάλη προσέλευση του κοινού. Για αυτό όπου βρεθεί και όπου σταθεί προσκαλεί φίλους και γνωστούς να έρθουν στις αρχές Σεπτεμβρίου στη Σκοτούσα για την εμποροπανήγυρη.
Η στήριξη του κάτοικου της Σκοτούσας στο θεσμό εκδηλώνεται με δυο τρόπους. Ο τρόπος έχει να κάνει με την καταναλωτική του συμπεριφορά.Ο Σκουτουσιώτης κάνει πάντα τον προγραμματισμό του ώστε την περίοδο που διεξάγεται το πανηγύρι να έχει χρήματα στο πορτοφόλι του για να μπορεί να το στηρίξει και ο ίδιος ως καταναλωτής Από παλαιά φρόντισε να έχει πουλήσει ένα μέρος της σοδειάς του ώστε να έχει ταμειακά διαθέσιμα για προβεί σε αγορές προϊοντών και εφοδίων για το χειμώνα. Την ίδια συμπεριφορά και τον ίδιο προγραμματισμό ακολουθεί με ευλάβεια και ο σύγχρονος Σκουτουσιώτης. Μεριμνά ώστε να έχει διαθέσει και πουλήσει έστω και ένα μικρό τμήμα της γεωργικής του παραγωγής για να κινείται στο πανηγύρι άνετος και να μην είναι «σφιγμένος» οικονομικά. Επίσης οι ετεροδημότες της Σκοτούσας που είτε είναι μετανάστες στο Εξωτερικό, είτε ζουν στα μεγάλα αστικά κέντρα Αθήνα, Θεσσαλονίκη η οπουδήποτε αλλού φροντίζουν ένα τμήμα της άδειας τους να την πάρουν στις αρχές Σεπτεμβρίου ώστε να επισκεφθούν το χωριό, την εμποροπανήγυρη και να συναντηθούν με φίλους, γνωστούς, συμμαθητές, να θυμηθούν τα χρόνια της νιότης τους και να χαρούν την κοινωνική συναστροφή.
«Μεγάλη στήριξη και από τα διπλανά χωριά»
Tρείς Σκοτουσιώτες που στηρίζουν κάθε χρόνο ως καταναλωτές την εμποροπανήγυρη της Σκοτούσας. Απο αριστερά: Ιωάννης Ταϊμπίρης, Βασίλης Αποστολίδης, Αργύρης Παπαχίντζιος. Και οι τρείς παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές του τοπικού ποδοσφαιρικού συλλόγου Αρης.
Επίσης ένα σοβαρό στοιχείο της διαχρονικής επιτυχίας του πανηγυριού είναι η στήριξη που του παρέχουν οι κάτοικοι των διπλανών χωριών, Ν.Τυρολόη, Προβατάς, Μελενικίτσι, Χριστός, Παλαιόκαστρο, Βαμβακόφυτο, Αμμμουδιά, Γεφυρούδι, Αναγέννηση, Bαμβακιά Καλά Δένδρα, Μητρούσι, Ανω και Κάτω Καμήλα οι ο οποίοι θεωρούν το πανηγύρι της Σκοτούσας « πανηγύρι τους» . Απευθυνθήκαμε σε κατοίκους της Σκοτούσας οι οποίοι μας μετέφεραν τις πρώτες αναμνήσεις από την εμποροπανήγυρη στις αρχές της δεκαετίας του 60 αλλά και τους λόγους για το οποίους το πανηγύρι διατηρείται ακμαίο και αλώβητο παρά τις μεγάλες αλλαγές που έχουν επελθεί στο χώρο του εμπορίου.
«Το πανηγύρι αυτό πάντα ξεχώριζε»
Ο Ιωάννης Ταϊμπίρης παλιός αθλητής ο οποίος γεννήθηκε το 1958 θυμάται το 1965 όταν το πανηγύρι της Σκοτούσας επισκεπτόταν με τα κάρα κάτοικοι από τα γειτονικά χωριά Μελενικίτσι, Παλαιόκαστρο, Καλά Δένδρα.«Στρατοπέδευαν μπροστά από την εκκλησία και πολλές φορές διανυκτέρευαν με τα παιδιά τους. Το πανηγύρι γινόταν στο χώρο που βρίσκεται σήμερα το Γυμνάσιο και το Γήπεδο και ο εκθεσιακός χώρος ήταν κάτω από τις λεύκες. Ήταν από τα πανηγύρια της περιοχής που ξεχώριζαν. Το πανηγύρι αυτό δεν σταμάτησε ούτε κατά την διάρκεια του πολέμου, λειτούργησε έστω και συρρικνωμένα. Για μένα όμως το πανηγύρι είναι πετυχημένο γιατί το στηρίζουν οι χωριανοί. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην είναι μεσημέρι και βράδυ στο χώρο της πανήγυρης. Οι κάτοικοι της Σκοτούσας θεωρούν ότι το πανήγυρη είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής τους και το στηρίζουν με νύχια και δόντια όποιες και αν είναι οι οικονομικές καταστάσεις.Και το πανηγύρι της Σκοτούσας πέρασε κρίσεις αλλά το διατήρησε η αγάπη των κατοίκων του»
«Ο Τουρισμός για τη Σκοτούσα είναι το πανηγύρι της»
Ο Βασίλης Αποστολίδης συνταξιούχος σήμερα θυμάται την εμποροπανήγυρη στις αρχές της δεκαετίας του 60 όταν το ζωοπάζαρο έδινε τον τόνο στο θεσμό. «Επισκεπτόταν την Σκοτούσα ο κόσμος από μακριά και εμείς φιλοξενούσαμε στα σπίτια μας ορισμένους συγγενείς ή φίλους από γειτονικά χωριά. Ο κόσμος επιδίωκε να πουλήσει κάτι στην πανήγυρη για να μπορέσει να ανταπεξελθεί στα έξοδα του χειμώνα. Τότε δεν υπήρχαν τόσες ταβέρνες φυσικά.Προσφερόταν σουβλάκι ενώ σχεδόν όλοι έφερναν φαγητό από τα χωριά τους, συνήθως κοτόπουλο και με αυτή την τροφή περνούσαν στις 2-3 μέρες κατά την διάρκεια της παραμονής τους στην Σκοτούσα. Σημαντικό ρόλο για την εδραίωση και τη φήμη του από παλιά έπαιξε και η ύπαρξη της σιδηροδρομικής γραμμής. Η Σκοτούσα συγκοινωνιακά δεν ήταν ποτέ απομονωμένη. Για το χωριό μας η εμποροπανήγυρη είναι ο τουρισμός μας. Είναι ένας ισχυρός λόγος για να έρθει κάποιος να επισκεφθεί το χωριό μας».
Η επιλογή με βάση την οικονομική δυνατότητα των καταναλωτών
Τέλος αξίζει να αναφέρουμε ότι ακόμη και η επιλογή διεξαγωγής του Πανηγυριού τον Σεπτέμβριο έχει σχέση με την οικονομική δυνατότητα των καταναλωτών την εποχή εκείνη. Είναι περίοδος συλλογής των αγροτικών προϊοντών και παράλληλα προετοιμασίας του νοικοκυριού για τον χειμώνα. Ισως αυτός να είναι ο λόγος που το πανηγύρι τοποθετήθηκε- θεσμοθετήθηκε να πραγματοποιείται τον Σεπτέμβριο και όχι τον Απρίλιο στην εορτή του Αγίου Γεωργίου ο οποίος είναι ο πολιούχος της Σκοτούσας.
