Στον Τύμβο ξεναγήθηκε ο κ. Προκόπης Παυλόπουλος
Ξεκάθαρο μήνυμα πως το ταφικό μνημείο στο Λόφο Καστά είναι Μακεδονικό έστειλε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος από την Αμφίπολη, αμέσως μετά την ξενάγησή του στον Τύμβο το μεσημέρι της Κυριακής, 1ης Οκτωβρίου.
«Βρισκόμαστε σε μια συγκλονιστική ανασκαφή. Το ζήτημα είναι να συνεχιστεί το ταχύτερο δυνατό» δήλωσε και πρόσθεσε σε αυστηρό τόνο: «Αλλά ας αφήσουμε τις υποθέσεις εργασίας. Αρκετά. Ας μιλάνε οι ειδικοί, ας σιωπούν οι αναρμόδιοι. Είναι σαφώς μακεδονικό ταφικό μνημείο. Γι’ αυτό δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Τα υπόλοιπα είναι δουλειά των αρχαιολόγων και να εμπιστευόμαστε την ελληνική αρχαιολογική κοινότητα που έχει κάνει εξαιρετική δουλειά ξέρει τη δουλειά της. Όσοι όμως δεν έχουν δουλειά με το θέμα αυτό, ας παρακολουθούν, αλλά να μην μιλάν».
«Να αναδειχθεί η αλήθεια»
Αναφορά στο μνημείο είχε κάνει και νωρίτερα ο κ. Παυλόπουλος, στην ομιλία του στην αίθουσα συνεδριάσεων στο Ροδολίβος, δείχνοντας ακριβώς τις προθέσεις του να δώσει τέλος στον αποπροσανατολισμό που επιχειρείται όσον αφορά στη χρονολόγηση:
«Πρέπει να ανασκαφεί ως το τέλος κα να αναδειχθεί η ιστορικότητα και η αλήθεια για το τι έχει συμβεί. Και βέβαια θα εμπιστευθούμε την ελληνική αρχαιολογική κοινότητα. Δεν μπορούμε να ομιλούμε για το θέμα αυτό αναρμοδίως και κατά το δοκούν, μέχρις ότου αναδειχθεί η αλήθεια, η οποία θα μας οδηγήσει να καταλάβουμε τη σημασία του, όχι μόνο για τη Μακεδονία, αλλά για ολόκληρη την Ελλάδα».
Ο κ. Παυλόπουλος έκανε εκτενή αναφορά στην ιστορία της Αμφίπολης και τόνισε και εκεί ότι πρέπει να προχωρήσει η ανασκαφή αυτού του «αναμφισβητήτως και αναντιρρήτως Μακεδονικού μνημείου».
Εκδηλώσεις μνήμης στην Κορμίστα
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αφίχθη στις 10 το πρωί στην Κορμίστα, όπου έξω από τον Ιερό Ναό Προφήτη Ηλία του αποδόθηκαν τιμές από στρατιωτικό άγημα. Ακολούθησε η επίσημη υποδοχή του στον Ιερό Ναό, η δοξολογία και το μνημόσυνο στη μνήμη των σφαγιασθέντων κατοίκων της Κορμίστας από τους Βούλγαρους, τον Οκτώβρη του 1941.
Επιμνημόσυνη δέηση τελέστηκε στο μνημείο των Θυμάτων, στην πλατεία του χωριού, όπου ο κ. Παυλόπουλος κατέθεσε στεφάνι στη μνήμη τους. Στο χρονικό της ημέρας αναφέρθηκε στην ομιλία του ο Δήμαρχος Αμφίπολης κ. Κώστας Μελίτος.
Επίτιμος δημότης Αμφίπολης
Με το πέρας της τελετής στην Κορμίστα, ακολούθησε η τελετή ανακήρυξης του κ. Παυλόπουλου σε Επίτιμο Δημότη Αμφίπολης, στο Ροδολίβος, στην αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου. Εκεί, ο πρόεδρος του Δ.Σ κ. Γρηγόρης Κορδόπουλος ανέγνωσε την απόφαση και στη συνέχεια ο Δήμαρχος παρέδωσε στον ΠτΔ το χρυσό κλειδί της πόλης.
Στην αντιφώνησή του ο ΠτΔ ανέφερε για την 76η επέτειο από το Ολοκαύτωμα στην Κορμίστα τα εξής:
«Βρισκόμαστε εδώ για να θυμηθούμε τον Μαρτυρικό Οκτώβρη του 1941. Πρέπει να θυμόμαστε τι συνέβη τότε, για να εμπνεόμαστε, για να παίρνουμε το παράδειγμα εκείνων που έπεσαν και να μην επιτρέψουμε ποτέ ξανά να συμβούν αντίστοιχες τραγωδίες και αντίστοιχες ωμότητες και βαρβαρότητες».
Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στο μήνυμα που στέλνει το Ολοκαύτωμα σήμερα, σε σχέση με τον κίνδυνο στη σημερινή Ευρώπη από την εμφάνιση «λαϊκιστικών ή και νεοναζιστικών πολιτικών μορφωμάτων».
Μάλιστα, δεν παρέλειψε να υπενθυμίσει το Ολοκαύτωμα των γειτονικών Κερδυλλίων από δυνάμεις του γερμανικού στρατού στις 17 Οκτωβρίου του ίδιου έτους, όπως και την κλοπή των εκκλησιαστικών κειμηλίων της Ιεράς Μονής Εικοσιφοινίσσης από τους Βουλγάρους το 1917.
Μιλώντας για τις φρικαλεότητες σε Κορμίστα και Κερδύλλια, ο κ. Παυλόπουλος επεσήμανε ακόμη πως το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων δεν έχει κλείσει, τονίζοντας πως:
«Μακριά από κάθε λογική αντεκδίκησης, που είναι ξένη σ’ εμάς τους Έλληνες- εντάσσουμε και τις έναντι της Γερμανίας νόμιμες αξιώσεις μας για το κατοχικό δάνειο και τις εν γένει αποζημιώσεις της γερμανικής ναζιστικής κατοχής. Οι ως άνω αξιώσεις μας είναι πάντα νομικώς ενεργές και δικαστικώς επιδιώξιμες. Και ο κοινός μας Ευρωπαϊκός Νομικός Πολιτισμός επιβάλλει την σχετική απόφαση να την λάβει αρμόδιο Δικαστικό Forum, με βάση το σύνολο του εφαρμοζόμενου Διεθνούς Δικαίου. Η θέση αυτή είναι, πλέον, κυριολεκτικώς Εθνική και, κατά συνέπεια, αδιαπραγμάτευτη».
Βούλα Αγκαθά
