Kύριε διευθυντά, Το σπουδαιότερο πρόβλημα ωστόσο, είναι η ουσιαστική χρεοκοπία χωρών της Ε.Ε.: από την Ιρλανδία, ως την Ελλάδα, την Πορτογαλία, την Ισπανία, την Ιταλία, την Κύπρο και τις υποψήφιες για πτώχευση, όπως η Γαλλία. Ο κίνδυνος κινητοποιεί κάποιες ρήτρες αλληλεγγύης, με βάση τις συνθήκες, υπό την αυστηρή πάντοτε γερμανική καθοδήγηση, αλλά και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, που όμως δεν έχει καμμία θέση στην Ε.Ε. Οι οικονομίες του ευρωπαϊκού νότου, βρίσκονται σε ύφεση και σκληρή δημοσιονομική λιτότητα, εξαιτίας μίας γερμανικής άκαμπτης συνταγής, που ενώ εμποδίζει την ανάπτυξη, δεν οδηγεί πουθενά και που είναι καιρός να αλλάξει. Αλλά σε καθεστώς λιτότητας, βρίσκονται και άλλες οικονομίες και δη των χωρών που ανήκαν πριν το 1990 στο σοβιετικο-κομμουνιστικό μπλοκ και που ακόμη δεν έχουν τους επιθυμητούς ρυθμούς ανάπτυξης, Εκεί οι λαοί είναι απογοητευμένοι, ίσως γιατί στήριξαν πολλές ελπίδες στη βοήθεια της Ε.Ε. για γρήγορη ανάπτυξη. Ουσιαστικά μόνο λίγες χώρες του βορρά ευημερούν -π.χ. Γερμανία, Αυστρία, Δανία, Ολλανδία, Φινλανδία- που όμως επιβεβαιώνουν την ευρωπαϊκή λιτότητα.
