Πέρα από ελάχιστες εξαιρέσεις, σχεδόν ποτέ τα κόμματα δεν στήριξαν τις επίσημες επιλογές τους για υποψηφιότητες στις αυτοδιοικητικές εκλογές σε ακραιφνώς αξιοκρατικά κριτήρια, μ’ επίκεντρο τον “δήμο”, την περιοχή και όχι το καθαρά επικοινωνιακό-κομματικό συμφέρον.
Mε ευθύνη των κομμάτων, η μάχη δινόταν με καθαρά κομματικοπολιτικά μέτρα. Πόσες “νίκες” εξασφάλισε το (κάθε…) κόμμα μετρούσαμε το βράδυ των εκλογών, όχι αν οι εκλεγέντες ήταν οι καλύτεροι για την τοπική κοινωνία και τις ανάγκες της.
Θα περίμενε κανείς με τη χρεοκοπία της χώρας να αλλάξουν και μυαλά. Φευ, δείτε τι συμβαίνει με τις υποψηφιότητες (επίσημες, ανεπίσημες και… διοχετευόμενες στα ΜΜΕ) όχι μόνο της ΝΔ αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ, που πλέον ως “μεγάλο κόμμα” υποκύπτει κι’ αυτός στις μικροκομματικές και “επικοινωνιακές” λογικές.
Σκοτωμοί και… χαμός στο ίσωμα, δίχως την παραμικρή έγνοια στην ουσία της αυτοδιοίκησης, το νοικοκύρεμα δηλαδή της πόλης, της ευρύτερης περιοχής.
