Δεν πρέπει να φθάνουμε σε ακρότητες
Ανεπίτρεπτη η εικόνα πολιτών στη Χίο να εισβάλλουν σε ξενοδοχείο και να ξυλοκοπούν τους αστυνομικούς στα κρεβάτια τους. Οι αγριότητες τους απόλυτα καταδικαστέες. Ακόμα πιο απαράδεκτη, αξιολύπητη η συμπεριφορά του Περιφερειάρχη, που θεώρησε το μεταναστευτικό πρόβλημα ως ένα καλό πεδίο να βγάλει τις προεκλογικές του πικρίες.. Ανάξιος του δημοσίου αξιώματός του.
Αναρωτιέται κανείς τι ήταν αυτό που ώθησε του κατοίκους να φθάσουν σε αυτό το σημείο.
Ενας λόγος πιθανόν να είναι η αγανάκτηση από την πολύχρονη ταλαιπωρία τους να σηκώνουν δυσανάλογο βάρος για ένα θέμα ευρωπαϊκό.
Ενας άλλος ότι οι πρόσφυγες- μετανάστες έχουν πλήξει τις περιουσίες τους και η κατασκευή κλειστών κέντρων τους έχει πείσει ότι θα συμβιώνουν μαζί τους για πάντα.
Ενας τρίτος ότι η συνεχιζόμενη ροή στα νησιά μαθηματικά οδηγεί στο να είναι οι μετανάστες – πρόσφυγες η πλειοψηφία και οι ίδιοι η μειοψηφία στον τόπο τους.
Άλλοι, πιο υποψιασμένοι, ομιλούν για ιδιοτελή κίνητρα που ξεκινούν από την πεποίθηση ότι με τα κλειστά κέντρα θα στερηθούν εισοδήματα όσοι ωφελούνταν από την ελεύθερη κυκλοφορία των μεταναστών στα νησιά. Άξια παρατήρησης και η απάθεια των νησιωτών όταν «άνοιξαν οι πόρτες» επί ΣΥΡΙΖΑ και η κυβερνητική προπαγάνδα παρουσίαζε το φαινόμενο ως αντάξιο βραβείου Νόμπελ. Και τώρα, η ίδια πλευρά, φαίνεται πως βάζει το χεράκι της υποδαυλίζοντας το ξεσήκωμα του κόσμου.
Όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα, τα κλειστά κέντρα είναι αναγκαία και θα ωφελήσουν ουσιαστικά τα νησιά. Θα δώσουν ένα δυνατό μήνυμα αποτροπής και συγχρόνως θα βοηθήσουν την αποσυμφόρηση, μέσα από την διευκόλυνση της καταγραφής, της χορήγησης ασύλου και της προώθησης στην ηπειρωτική χώρα.
Ανεξάρτητα από τους λόγους που οδήγησαν τους πολίτες στη Χίο σε αυτή τη ακραία συμπεριφορά ένα είναι σίγουρο.
Εμείς οι Έλληνες πρέπει να είμαστε ενωμένοι, ειδικά στα δύσκολα.
Δ.Ν.
