Στον Ι.Μ.Ν. των Παμμεγίστων Ταξιαρχών
Πρόγραμμα Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς 2014
Πνευματική διδαχή
Ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη Σερρῶν καί Νιγρίτης ἀνακοινώνονται τά ἑξῆς ἀναφορικῶς μέ τό πρόγραμμα τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας:
Συνεχίζονται στίς 6:00 τό ἀπόγευμα τοῦ Σαββάτου, 1η Μαρτίου, οἱ καθιερωμένοι Ἀρχιερατικοί Ἑσπερινοί μετά Θείου κηρύγματος, πού τελοῦνται στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Σερρῶν. Τόν θεῖο λόγο στόν Ἑσπερινό αὐτοῦ τοῦ Σαββάτου θά κηρύξει ὁ Αἰδεσιμ. Οἰκονόμος π. Βιορέλ Ντίνκα, Ἐφημέριος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Προφήτου Ἠλιού Σερρῶν.
– Τήν Κυριακή 2 Μαρτίου ὁ Σεβ. θά ἱερουργήσει στή Θεία Λειτουργία πού θά τελεσθεῖ στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Σερρῶν. Ἀμέσως μετά θά τελέσει τά θυρανοίξια τοῦ Ἱεροῦ Παρεκκλησίου τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης.
Ἀπό τήν Κυριακή τῆς Τυρινῆς (2 Μαρτίου) καί κάθε Κυριακή τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς στίς 6:00 τό ἀπόγευμα, θά τελεῖται ἡ Ἀκολουθία τοῦ Κατανυκτικοῦ Ἑσπερινοῦ μέ Ἀρχιερατική χοροστασία σέ διαφορετικό κάθε φορά Ἱερό Ναό καί μέ ἐκλεκτό ὁμιλητή, πού θά ἀναπτύσσει θέματα ὀρθοδόξου πνευματικότητος. Ἡ Ἀκολουθία αὐτή μέ τούς ὡραιότατους ὕμνους περί νηστείας, μετανοίας καί ταπεινοφροσύνης, καλλιεργεῖ στήν ψυχή τῶν εὐλαβῶν χριστιανῶν τό ἀγωνιστικό φρόνημα καί τήν ἀγάπη πρός τόν Νυμφίο Χριστό.
Αὐτή τήν Κυριακή καί συγκεκριμένα στίς 6 τό ἀπόγευμα, θά τελε-σθεῖ μέ χοροστασία καί ἐποικοδομητική ὁμιλία τοῦ Σεβασμιωτάτου Ποι-μενάρχου μας στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Σερρῶν ὁ Α’ Κατανυκτικός Ἑσπερινός τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ὁ ὁποῖος ὀνομάζεται καί Ἑσπερινός τῆς Συγγνώμης, ἐπειδή στό τέλος τῆς ἱερᾶς ἀκολουθίας ἀνταλλάσεται μεταξύ τῶν μελῶν τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας ὁ ἀσπασμός τῆς ἀγάπης καί τῆς συγχωρήσεως πρίν τήν εἴσοδο στήν ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή.
[symple_box color=”gray” text_align=”left” width=”100%” float=”none”]
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΔΙΔΑΧΗ ΕΠΙ ΤΗ ΕΙΣΟΔΩ
ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΝ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΝ
Πρός τούς εὐσεβεῖς χριστιανούς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας.
«Ἡ μετάνοια φάρμακον ἐστί τῶν πλημμελημάτων, δαπάνημα τῶν παρανομιῶν, παρρησία πρός τόν Θεόν, ὅπλον κατά τοῦ διαβόλου, σωτηρίας ἐλπίς, ἀπογνώσεως ἀναίρεσις. Αὕτη τόν οὐρανόν ἀνοίγει, αὕτη εἰς τόν παράδεισον εἰσάγει». (Ἱερός Χρυσόστομος, Ε.Π.Ε. 30, 286).
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Μᾶς ἀξίωσε ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ καὶ φτάσαμε καί πάλιν ἐφέτος στήν ἀρχή τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Μπροστά μας προβάλλει τό στάδιο τῶν ἀρετῶν. Ἡ ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή εἶναι μέσα στό ἐκκλησιαστικό μας ἔτος ἡ φιλάνθρωπη καί ἰδιαιτέρως γόνιμη γιά τήν ζωή μας ὁλόκληρη, ἐκείνη περίοδος τοῦ ἔντονου πνευματικοῦ ἀγῶνος, μέσα ἀπό τόν ὁποῖο ἀνανεώνουμε τίς βαπτισματικές μας ὑποσχέσεις γιά μία πορεία μαζί μέ τόν Ἀναστημένο Χριστό, πού εἶναι ἡ ἀλήθεια, τό φῶς καί ἡ ζωή.
Γνωρίζοντας ἡ ἁγία μητέρα μας Ἐκκλησία τήν ὠφέλεια τῶν πνευματικῶν ἀγωνισμάτων ὡς δρόμων τελειότητος, μᾶς προτρέπει νά εἰσέλθουμε σ’ αὐτό τό στάδιο μέ χαρά καί ὑψηλό φρόνημα, γιατί ὅπως χαρακτηριστικῶς λέγει ὁ Μέγας Βασίλειος, «δέν στεφανώνεται ὁ ἄκαρδος καί δέν στήνει τρόπαιο ὁ κατηφής». Σκοπός μας κατ’ αὐτήν τήν ἁγία περίοδο εἶναι ἡ ἐπιμέλεια τῆς ψυχῆς καί ἡ, διά τῆς χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος θεραπεία της ἀπό τήν πολυειδῆ ἁμαρτία, πού ὡς πνευματική νόσος
ἀπειλεῖ τόν σύνολο ἄνθρωπο. Αὐτή ἡ διαδικασία τῆς ἱάσεως ἀπό τήν φοβερή κάκωση τῆς ἁμαρτίας θεμελιώνεται στήν εἰλικρινή μετάνοια καί ἐνισχύεται δι’ ὅλων τῶν πνευματικῶν ἐκείνων φαρμάκων πού διαθέτει ἡ Ἐκκλησία μας, ὡς, ἡ νηστεία, ἡ ἐλεημοσύνη, ἡ μελέτη τῶν θείων γραφῶν, ἡ χαρμολύπη, τά δάκρυα, ἡ ἐγρήγορση, ἡ ταπείνωση, ἡ πνευματική ἐνδοσκόπηση, ἡ αὐτομεμψία, ἡ ἡσυχία, ἡ διάπυρη προσευχή, ἡ συμμετοχή στά θεῖα μυστήρια, ὁ τελωνικός στεναγμός, ἡ λυτρωτική καρδιακή συντριβή, πού ἁγνίζουν πνευματικῶς καί σωματικῶς τόν ἄνθρωπο. Κατά τόν Μέγα Βασίλειο, εἰδικῶς «ἡ νηστεία ἀποκρούει τούς πειρασμούς, ἑτοιμάζει πρός τήν εὐσέβεια, εἶναι σύνοικος τῆς νηφαλιότητος καί τῆς σωφροσύνης, χειραγωγός στήν κατά Θεόν ζωή καί πολιτεία. Αὐτή ἁγιάζει τούς πιστούς». Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος μᾶς παρέδωσε τόν ἱερώτατο αὐτό θεσμόν καθώς ἐνήστευσε «ἡμέρας τεσσαράκοντα καί νύκτας τεσσαράκοντα» (Ματθ. 4, 1-2). Μέ τήν διδασκαλίαν Του μάλιστα στήν ἐπί τοῦ Ὄρους ὁμιλία Του, ἀφ’ ἑνός μέν ἐπεκύρωσε τόν περί νηστείας νόμον, ἀφ’ ἑτέρου δε ὑπέδειξε τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο πρέπει νά νηστεύουμε, ὥστε ἡ νηστεία νά μήν εἶναι ἐξωτερικός τύπος, ἀλλά νά εἶναι ἀληθής ἄσκηση «ἐν κρυπτῷ», ἐγκάρδια καί εὐάρεστη ἐνώπιόν Του θυσία.
Ἡ νηστεία τῆς ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς θεσπίστηκε φιλανθρώπως γιὰ νὰ δίδεται ἡ εὐκαιρία στὸν ἄνθρωπο νὰ νικήσει τὸ θέλημα τῆς σαρκός, τόν ἕτερον νόμον, ποὺ ἀντιτάσσεται στό σωτήριο θέλημα τοῦ Θεοῦ. Μέ τόν πνευματικό ἐν γένει ἀγώνα μας μαρτυροῦμε ὅτι δέν εἴμεθα σάρκες ἀλλά πρόσωπα θεούμενα, πού βρίσκουμε τήν ἐντελέχειά μας στήν κοινωνία μας μέ τόν Θεό. Ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστή εἶναι ἡ εὐλογημένη πορεία τοῦ πιστοῦ ἀνθρώπου πρός τό θεῖο Πάθος καί τήν
Ἀνάσταση. Σήμερα λοιπόν, καλούμεθα ἀπό τήν ἁγία Μητέρα μας Ἐκκλησία νά κάνουμε μία νέα ἀρχή στήν ζωή μας μέ περισσότερο ζῆλο, μέ μεγαλύτερη εἰλικρίνεια καί αὐταπάρνηση, μέ ἐμπιστοσύνη στήν ἀγάπη καί τήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ. Θεμέλιο αὐτῆς τῆς νέας πραγματικότητος εἶναι ἡ μετάνοια, ἡ ὁποία ὡς ὑπόθεσις ὁλοκλήρου τῆς ζωῆς μας, καθαρίζει, φωτίζει καί ἁγιάζει τήν ὕπαρξή μας. Καθώς εἰσοδεύουμε σήμερα στήν εὐλογημένη «χαρμολύπη» τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς δέν μένουμε κενοί ὁράματος ἀλλά προγευόμεθα τοῦ γλυκασμοῦ τῆς Ἀναστάσεως, πού μεταβάλλει τήν λύπη τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς σέ πλησμονή ἐλπίδος καί δυνάμεως καί τήν δική μας προσπάθεια σέ ἄνοιξη ψυχῆς καί πορεία πρός τό φῶς.
Σύμφωνα μέ τήν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας ἡ ἁμαρτία, ὡς ἐπιλογή ἀντίθεη καί καταστροφική, ρυπαίνει καί πληγώνει τήν ψυχή, σκοτίζει τό νοῦ, ἀπελπίζει τόν ἄνθρωπο. Ὁ ρύπος αὐτός τῆς ψυχῆς ὡς νοητό τεῖχος ἐμποδίζει τόν ἄνθρωπο νά δεῖ τόν Θεό. Στό πολύ διδακτικό συναξάριο τῆς ἁγίας Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας διαβάζουμε ὅτι, ἡ μακράν τοῦ Θεοῦ ζωή της, τήν ἐμπόδιζε νά εἰσέλθῃ καί νά προσκυνήσῃ στόν Ναό τῆς Ἀναστάσεως. Οἱ ἁμαρτίες μᾶς ἐμποδίζουν νά πλησιάσουμε τόν Θεό, γεμίζουν τήν ψυχή μας μέ ταραχή, φυγαδεύουν τήν εἰρήνη, ἀποτελματώνουν τήν διάθεσή μας γιά πνευματικές ἀναβάσεις, ἀδρανοποιοῦν τήν προσευχή μας, μᾶς ἀποστεροῦν τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ. Κάθε φορά πού ἐπιλέγουμε τήν ἁμαρτία ἀρνούμεθα τόν Θεόν. Διά τοῦτο καί ὁ θεῖος θεολόγος Γρηγόριος τονίζει «Θεοῦ γάρ ἀλλοτρίωσις ἡ ἁμαρτία». Ἡ μακράν τοῦ Θεοῦ ζωή μόνο συμφορές, ἀπογοήτευση, ὑπαρξιακή μοναξιά, φτώχεια, ἐγκατάλειψη, ἐνοχές, πνευματικό καί ψυχικό θρῆνο προσφέρει στόν
ἄνθρωπο. Ὁ ἀπομακρυσμένος ἐκουσίως τῆς θείας χάριτος ἄνθρωπος, ζώντας στήν χώρα τοῦ θανάτου, ἀγριεύει κατά τήν ψυχήν, ἀναλλώνεται σέ ἄσκοπες καί ἀνώφελες περιπλανήσεις, πληγώνει, ἀσχημονεῖ πρός τόν συνάνθρωπο, ἀμαυρώνει τήν ἔσωθεν εὐγένεια, ἀποκτηνώνεται, δαιμονοποιεῖται, παράγει καί ἀναπαράγει κρίσεις. Ὁ πνευματικός μας ὅμως ἀγώνας ὡς ἐπιλογή ἐλευθερίας, ἱεροποιεῖ, ὡραιοποιεῖ, θεραπεύει, φωτίζει, ἀποκαθιστᾶ τόν ἄνθρωπο ὡς περιπόθητο υἱό καί κληρονόμο στό βασίλειο τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ – Πατέρα. Στόν ἀγώνα αὐτό, πού βεβαίως ἔχει δυσκολίες καί κινδύνους, δέν εἴμεθα μόνοι, ἀλλά ἐνισχυόμεθα σπουδαίως ἀπό τήν χάρη τοῦ Θεοῦ, ἐμπνεόμεθα ἀπό τήν ζωή τῶν ἁγίων μας καί ἀσφαλιζόμεθα ἀπό τήν στοργή καί τήν μέριμνα τῆς Ἐκκλησίας μας.
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Τό πνευματικό στάδιο τῶν ἀρετῶν ἀνοίγει καί ἡ φιλόστοργη Μητέρα μας Ἐκκλησία καλεῖ ὅλους μας νά εἰσέλθουμε σ’ αὐτό, μέ χαρά πνευματική, γενναῖο φρόνημα, πίστη καί ἀποφασιστικότητα, γιά νά ἀγωνισθοῦμε τόν καλό καί ἅγιο ἀγώνα τῆς μετανοίας καί τῆς καλλιέργειας τῶν θεοειδῶν ἀρετῶν, μέ νηστεία τροφῶν, νηστεία λογισμῶν, νηστεία παθῶν, κυρίως ὅμως μέ ἔργα πίστεως, θεοσέβειας καί ἀγάπης, ποὺ μᾶς ἀνοίγουν δρόμους συναντήσεως μέ τόν Λυτρωτή τοῦ κόσμου, τόν Ἰησοῦ Χριστό. Εὔχομαι ὁλοθύμως διά τῆς πανσθενουργοῦ χάριτος τοῦ Κυρίου μας νά διέλθουμε τήν ψυχωφελῆ καί σωτήριο αὐτή περίοδο μέ ἀπερικλόνητη
ὑγεία, πνευματική καί σωματική, σταθερότητα καί δύναμη, ὑπομονή, ἐλπίδα καί ἐμπιστοσύνη στό ἄπειρο ἔλεος τοῦ Θεοῦ, πού εἶναι ὁ ἐμπνευ-
στής, βοηθός, σκεπαστής καί συνοδοιπόρος ὅλων μας σ’ αὐτή τήν σωτήρια διαδρομή. Προσεύχομαι, ἀδελφοί μου, ἀπό μέσης καρδίας στόν Κύριο τοῦ ἐλέους καί Θεό πάσης παρακλήσεως στὸ τέλος αὐτῆς τῆς πνευματικῆς καί κατανυκτικῆς πορείας νὰ συναντηθοῦμε ὅλοι μας, ὡς Σῶμα Χριστοῦ, «λάμποντες, ἀστράπτοντες, ἠλλοιωμένοι» ἐνώπιον τοῦ κενοῦ καί ζωηφόρου μνημείου τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου, ἀπό τό ὁποῖο ἀναβλύζει δαψιλῶς φῶς, χαρά καί πληρότητα ζωῆς. Γένοιτο.
Εὐλογημένη καί σωτήρια Μεγάλη Τεσσαρακοστή.
Καλή Ἀνάσταση.
Διάπυρος εὐχέτης ὅλων σας πρός τόν Κύριον
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
Ο ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ
[/symple_box]
