Δεν κτύπησε φέτος η καρδιά της εμποροπανήγυρης
- Μεγάλη οικονομική ζημιά και παράπλευρες απώλειες
- Τέσσερις Σκοτουσσαίοι μεταφέρουν τα συναισθήματα τους και καταγράφουν τις συνέπειες λόγω της ματαίωσης του φημισμένου πανηγυριού
Του Δημητρίου Γ. Νάτσιου
Μέγα , οικονομικό, κοινωνικό, πολιτιστικό γεγονός είναι κάθε χρόνο η πραγματοποίηση της εμποροπανήγυρης της Σκοτούσσας, μέσα στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Σεπτεμβρίου.
Την τελευταία 20ετία ο θεσμός απογειώθηκε και η φήμη της εμποροπανήγυρης εξαπλώθηκε σε όλη τη χώρα. Ταυτίστηκε -όσο καμία σε όλη στην Π.Ε. Σερρών – με το αυθεντικό άρωμα πανήγυρης και για τούτο η μεγάλη απήχησή της.
Φέτος η εμποροπανήγυρη δεν θα πραγματοποιηθεί όπως και όλα τα πανηγύρια με εμπορικό και θρησκευτικό χαρακτήρα στη χώρα , εξ αιτίας της πανδημίας του κορωνοϊού.
Επισκεφθήκαμε πρόσφατα τη Σκοτούσσα και συνομιλήσαμε με κατοίκους του χωριού, θέλοντας να εισπράξουμε το κλίμα που υπάρχει, το κενό που δημιούργησε στους κατοίκους της, που το περιμένουν κάθε χρόνο με ανυπομονησία.
«Μεγάλη οικονομική ζημιά για όλους η ματαίωση του»
Ο Λευτέρης Στοϊλας, δημοτικός σύμβουλος Ηράκλειας, κάτοικος Σκοτούσσαςτην τελευταία 15ετία ζούσε τον πυρετό της προετοιμασίας , την κινητικότητα που υπήρχε στο χωριό αυτή την περίοδο από τη θέση του μέλους της επιτροπής διεξαγωγής της εμποροπανήγυρης.
«Η ματαίωση της πανήγυρης Σκοτούσας προκάλεσε οικονομική ζημιά στους επαγγελματίες που συμμετείχαν, στον Δήμο, στο χωριό και σε μία αλυσίδα επαγγελματιών- προμηθευτών που είχαν εμπλοκή με διαφόρους τρόπους στη διαδικασία του.
Είναι ταυτισμένο με την ζωή στη Σκοτούσσα. Είδα ανθρώπους να δακρύζουν, να στεναχωριούνται που δεν πραγματοποιήθηκε φέτος το πανηγύρι. Άφησε ένα κενό στη ψυχή του Σκοτουσαίου, Ελπίζω να μην επαναληφθεί άλλη χρονιά και η εμποροπανήγυρη να ξεκινήσει πάλι την πορεία της από τον Σεπτέμβριο του 2021».
« Μεγάλο πλήγμα για την πολιτιστική συνέχεια»
Ο Νικόλαος Σύκας – εκ μέρους του «Κοινόν Σκοτουσσαίων» εκτιμά ότι η μη πραγματοποίηση της εμποροπανήγυρης είναι ένα μεγάλο πλήγμα για το χωριό. «Πλήγμα όχι μόνο οικονομικής φύσης, τα οικονομικά διορθώνονται, αλλά περισσότερο πλήγμα για την πολιτιστική συνέχεια του χωριού και κυρίως για την διατήρηση της ιστορικής μνήμης. Το πανηγύρι είναι μία παράδοση που όσο συνεχίζεται διατηρείται στη μνήμη, αν αρχίσει να μην πραγματοποιείται ή να υποβαθμίζεται τότε ξεχνιέται και κινδυνεύει να χάσει την αίγλη που είχε παλιά». Μας ανέφερε επίσης ότι ιστορικά φέτος είναι η τρίτη φορά που δεν πραγματοποιήθηκε η εμποροπανήγυρη(η πρώτη την περίοδο 1916-1918 και η δεύτερη το 1947 εν μέσω εμφυλίου πολέμου).
«Το πανηγύρι της Σκοτούσας δεν διεξήχθη την περίοδο 1916-1918 όταν οι κάτοικοι του χωριού έφυγαν από τη βάση τους, τους πήραν οι Βούλγαροι ομήρους και πήγαν στο Άγκιστρο και το Μελένικο. Τη περίοδο 1916-1918 το χωριό ήταν στη λεγόμενη νεκρή ζώνη, δηλαδή από τη μία πλευρά ήταν οι Βούλγαροι στα βουνά του Βαμβακοφύτου και του Παλαιοκάστρου και από την άλλη πλευρά ήταν η στρατιά της Ανατολής (Άγγλοι και Γάλλοι) στην περιοχή που σήμερα είναι το Στρυμονικό. Οι κάτοικοι του χωριού μας επέστρεψαν το 1918, το πανηγύρι άρχισε να διοργανώνεται ξανά από τη περίοδο 1919-1920 το μήνα Σεπτέμβριο.
« Επίκεντρο του Νομού η Σκοτούσσα για μία εβδομάδα»
«Αισθάνομαι μεγάλη λύπη γιατί αναβλήθηκε φέτος η εμποροπανήγυρη της Σκοτούσας. Το πανηγύρι πρόσφερε ζωή στη Σκοτούσα και σε πολλούς. επαγγελματίες. Ήταν το χωριό μας για μία εβδομάδα το επίκεντρο της οικονομικής, πολιτιστικής και κοινωνικής ζωής του Νομού Σερρών.» ανέφερε ο Γιάννης Χίντζιος, παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του Άρη Σκοτούσας.
«To χέρι της πανδημίας έσβησε τις πρώτες 11 μέρες του Σεπτεμβρίου»
Μία ενδιαφέρουσα προσέγγιση για την αξία, τη σημασία της εμποροπανήγυρης Σκοτούσας μας δίνει στο σημείωμα που έστειλε στο «Σ.Θ.» ο συνταξιούχος εκπαιδευτικός Θωμάς Προδρόμου.
Συγκεκριμένα έγραψε τα εξής:
Το πανηγύρι μας: «Όλα άρχιζαν εκεί, στις τελευταίες μέρες του Αυγούστου.
Στην αρχή ήταν τα φορτηγά αυτοκίνητα, τα τρακτέρ με τις ρυμουλκούμενες πλατφόρμες, που ξεφόρτωναν ξύλινα δοκάρια, σανίδια, σιδεριές, λαμαρίνες, τραπέζια, καρέκλες, υλικά με τα οποία θα «χτίζονταν» τα μαγαζιά, οι ψησταριές, οι πάγκοι.
Ύστερα ήταν οι χτύποι από τα σφυριά πάνω στα καρφιά, πάνω στα σανίδια, τακ τουκ, τακ τουκ, ήχοι, που έσπαζαν την ήσυχη ατμόσφαιρα της γειτονιάς. Ήχοι γεμάτοι υποσχέσεις, ήχοι προάγγελοι του ερχομού του. Το σπίτι μου λίγα μόνο μέτρα μακριά από το χώρο, χωρίς όμως οπτική επαφή, έτσι από μικρός έμαθα να «βλέπω» τον ερχομό του με τους ήχους.
Ακολουθούσαν οι μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων! « Ήρθαν και οι κούνιες», «έφεραν τα συγκρουόμενα», «αύριο θα δώσουν και το ρεύμα».
Ήταν ακάθεκτο. Ήταν τέτοια η ορμή του, που άρχιζε χωρίς να περιμένει το ημερολόγιο. Κινητήρια δύναμή του η παράδοση, η διάθεση των χωριανών, η βιασύνη των επισκεπτών.
Τώρα πια ήταν η μυρωδιά του καμένου κρέατος και η κάπνα, που ανέβαινε πάνω από τις κορυφές των δένδρων, σαν μια τεράστια θυσία στους θεούς του χθες.
Τώρα ήταν το κοκτέιλ μουσικής, που πλημμύριζε το χώρο, ζουρνάδες και νταούλια στις ταβέρνες, λαϊκά οι μικροπωλητές, ποπ ελληνική και ξένη στο λούνα πάρκ.
Τώρα ήταν ο πολύς ο κόσμος, αυτό το πολύχρωμο και πολύβουο πλήθος, που περπατούσε, έκανε αγορές, έτρωγε, χόρευε, που χαιρόταν με τα λίγα, τα απλά.
Ήταν !
Ήταν η πανήγυρη της Σκοτούσσας !
Σήμερα, 9 Σεπτεμβρίου 2020, είναι μια μέρα σαν όλες τις άλλες. Ένα χέρι, το χέρι της πανδημίας, έσβησε από το ημερολόγιο τις πρώτες ένδεκα μέρες του Σεπτέμβρη, ο μήνας στη Σκοτούσσα άρχισε στις 12.
Ας ευχηθούμε κι ας ελπίσουμε ότι με τη χάρη του Θεού, τη βοήθεια της επιστήμης και την πρόνοια όλων ημών του χρόνου ο Σεπτέμβριος και στη Σκοτούσσα ν΄ αρχίσει στη μία.»
