Είναι κρίμα οι άνθρωποι να μην πειθαρχούν
Ακούμε συχνά, εν είδει αστεϊσμού, συμπολίτες μας έξω από καταστήματα αναμένοντας στην ουρά και φορώντας την μάσκα να λένε: «Πως μας κατάντησαν;»
Ελαφρόμυαλοι πολίτες δεν κάθονται να σκεφθούν ότι η πανδημία, η κλιματική αλλαγή είναι προϊόν της δικής μας συμπεριφοράς, της δικής μας στάσης ζωής για θέματα και ζητήματα που ενώ τα γνωρίζουμε (ανάγκη να προστατεύσουμε το περιβάλλον), εμείς επι χρόνια αδιαφορούμε. Περιμένουμε οι άλλοι να αλλάξουν την συμπεριφορά τους (Παράδειγμα: Πόσοι από εμάς κάνουμε ανακύκλωση στα σπίτια μας).
Άλλοι πάλι δικαιολογούν τους νέους που δεν πειθαρχούν στα μέτρα προστασίας για τον περιορισμό της διάδοσης του κορωνοϊού. Ισχυρίζονται:
« Μπορείς να σταματήσεις τα παιδιά. Το αίμα τους βράζει».
Αφού λοιπόν το αίμα των παιδιών βράζει, τα αφήνουμε ανεξέλεγκτα να κάνουν ότι θέλουν, αγνοώντας ότι έτυχε να διανύουν την νιότη τους σε περιβάλλον πανδημίας.
Κάποιοι άνθρωποι έτυχε να είναι παιδιά σε ταραγμένες εποχές πολέμων, πανδημιών που εκδηλώθηκαν στην ανθρωπότητα. Τότε δεν υπήρχε η δύναμη της πληροφόρησης. Και πολλοί έχαναν την ζωή τους και γι αυτό τον λόγο. Γιατί δεν υπήρχε ενημέρωση.
Σήμερα λοιπόν που υπάρχει αυτή η δυνατότητα, είναι κρίμα οι άνθρωποι να μην πειθαρχούν, να μην κάνουν χρήση των οδηγιών, των κατευθύνσεων, που δίνει η επιστήμη.
Δ.Ν.
