Η Δημοκρατία και τι πρέπει να αλλάξει στο πολιτικό πρόσωπο των κομμάτων

Του

Κων/νου Γ. Τσαρτσάρη

Πως πέρασαν τα σαράντα αυτά χρόνια για όλους εμάς που τα ζήσαμε έντονα από την αρχή, το έχουμε καταλάβει αρκετά καλά, λόγω της μεγάλης πολιτικοποιήσεως που είχαμε όλοι μας. Δίπλα στο πολιτικοποιημένο μας πρόσωπο, αρχίσαμε σιγά-σιγά με τον καιρό να νιώθουμε μία ηθική ικανοποίηση για την μακροβιότερη Δημοκρατία μας από συστάσεως της. Με τις ευχές θέλω να πιστεύω όλων μας έτσι να συνεχιστεί και να πορευτεί για πάντα.
Οι ευχές σχεδόν όλων μας, παρά τις πολιτικές διαφορές που έχουμε μεταξύ μας, είναι η διατήρηση και η διαφύλαξη του πιο λαμπρού, του πιο ευγενούς των πολιτευμάτων από αρχαιοτάτων χρόνων, που ήταν, είναι και θα είναι η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Το πολίτευμα που γεννήθηκε εδώ στην πατρίδα μας, στην Αρχαία Ελλάδα μας, δημιουργώντας τον αρχικό πυρήνα διδασκαλίας και διάδοσης του σε όλους τους λαούς της γης.
Αυτό το πολίτευμα που πέρασε διά πυρός και σιδήρου από εκείνα τα αρχαία χρόνια και μέχρι σήμερα, παρά τις αντίξοες διώξεις και αντιρρήσεις που συνάντησε, κατόρθωσε να σταθεί όρθιο και να γίνει η κορωνίδα σεβασμού και η ελπίδα πολλών λαών για το πολιτικό σύστημα της χώρας τους.
Για την μακροβιότερη αυτή Δημοκρατία μας θα ήθελα στο σημείο αυτό να σταθώ και να αναφερθώ στην ιστορική πολιτική μορφή του Κων/νου Καραμανλή, του Εθνάρχη μας.

Του λαμπρού αυτού τέκνου της Σερραϊκής γης που έπαιξε τον πιο καίριο και αποφασιστικό ρόλο για την εγκαθίδρυση και διατήρηση της Δημοκρατίας στη χώρα μας, όλα αυτά τα χρόνια.
Η εμπνευσμένη διορατικότητα του για το μέλλον της πατρίδας μας, ήταν η άμεση ένταξη της στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Με την ένταξη της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση διασφαλιζότανε αυτόματα δύο βασικοί τομείς λειτουργίας του κράτους.
Η σταθερότητα του πολιτεύματος και η οικονομική ευρωστία και πρόοδος. Αυτό λοιπόν το όνειρο του Κων/νου Καραμανλή έγινε πραγματικότητα, μία πραγματικότητα την οποία υπηρέτησε μέχρι το τέλος της ζωής του.
Δυστυχώς όμως και πάλι, στη μεγάλη αυτή πορεία, μπήκαν εκείνα τα αγκάθια της βρόμικης, της τιποτένιας πολιτικής που σιγά-σιγά δημιούργησαν το έγκλημα για την οικονομική κατάρρευση της χώρας μας.
Το μεγάλο ρεύμα πολιτικοποίησης μίας μεγάλης μάζας του λαού μας περίπου από το 1977 και μετά, φθάνοντας ορισμένες χρονιές με το πάθος και την ένταση που δημιουργούσαν οι φωστήρες των κομμάτων, ο λαός μεταξύ του να φθάνει σε ακραίες συμπεριφορές και διενέξεις.
Κάθε γειτονιά και χωριό και μία  τοπική οργάνωση για όλα τα κόμματα. Καφενείο του ενός και του άλλου κόμματος.

Όχι σε αυτό το μανάβικο, όχι σε αυτό το παντοπωλείο και ψιλικατζίδικο γιατί δεν είναι δικός μας πολιτικά. Αφήνοντας επί χρόνια να διαιωνίζεται αυτό το σκηνικό διαχωρισμού του λαού με επίκεντρο τις πολιτικές του προτιμήσεις και δημιουργώντας τις πελατειακές και εργασιακές σχέσεις με τα πολιτικά γραφεία, ακόμη-ακόμη και τα υπουργικά γραφεία, έγινε το μεγάλο έγκλημα και το κατρακύλισμα της χώρας.
Με αυτά και με αυτά φθάσαμε στο σημείο Ο (μηδέν) της οικονομίας. Μέσα όμως από αυτόν τον οικονομικό βραχνά που είμαστε, ο απλός κοσμάκης κατάλαβε και μόνος του το μεγάλο λάθος που είχε κάνει όλα αυτά τα χρόνια.
Τα καφενεία δεν έχουν τις εξαιρέσεις τους, οι γείτονες ανταλλάσσουν την καλημέρα τους και τα μαγαζιά δεν τα βλέπουμε με την πολιτική ταυτότητα του ιδιοκτήτη. Με την στάση του αυτή ο απλός λαός θέλει και στέλνει ένα μήνυμα στην πολιτική του ηγεσία. Στο εθνικό αυτό πρόβλημα της Οικονομίας πρέπει να μπει στο περιθώριο η πολιτική αντιπαράθεση και όλοι μαζί να γίνετε μία γροθιά για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης.
Αλλάξτε το πολιτικό σας πρόσωπο, απομονώνοντας και διώχνοντας όλα εκείνα τα βρόμικα πολιτικά καρκινώματα που εγκλημάτησαν εις βάρος της οικονομίας και του λαού της πατρίδας μας.
Αφήστε πίσω σας εκείνο το πολιτικό πρόσωπο που έγινε η αιτία να μη μιλάνε οι γονείς με τα παιδιά τους, συγγενείς με συγγενείς, γείτονες με γείτονες.
Δουλέψτε, συνεργαστείτε για την Ελλάδα μας, για τη Δημοκρατία μας.

6-3-2014